3,273,987
edits
ἐάω: Difference between revisions
From LSJ
2
(4) |
(2) |
||
| Line 36: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐάω:''' Επικ. [[εἰῶ]], Επικ. βʹ και γʹ ενικ. [[ἐάᾳς]], [[ἐάᾳ]], απαρ. [[ἐάαν]]· παρατ. [[εἴων]], <i>-ας</i>, <i>-α</i>, Ιων. και Επικ. [[ἔων]], [[ἔασκον]] ή [[εἴασκον]]· μέλ. ἐάσω [ᾱ], αόρ. αʹ <i>εἴᾱσα</i>, Επικ. <i>ἔᾱσα</i>, παρακ. <i>εἴᾱκα</i> — Παθ. μέλ. [[ἐάσομαι]], στην Παθ. [[σημασία]], αόρ. αʹ [[εἰάθην]], παρακ. <i>εἴᾱμαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[αφήνω]], [[ανέχομαι]], [[επιτρέπω]], [[δίνω]] [[άδεια]], Λατ. sinere με αιτ. προσ. και απαρ., σε Όμηρ., Αττ. — Παθ., αυτός που παραδίνεται, εγκαταλείπει, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> οὐκ [[ἐᾶν]], δεν [[ανέχομαι]]· και [[έπειτα]], [[απαγορεύω]], [[εμποδίζω]], [[αποτρέπω]], με αιτ. και απαρ., σε Όμηρ. κ.λπ.· [[συχνά]] ένα απαρ. μπορεί να εννοηθεί για να συμπληρώσει το [[νόημα]], οὐκ ἐάσει σε [[τοῦτο]], δεν θα [[σου]] επιτρέψει (να κάνεις) αυτό, σε Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[αφήνω]], [[αδιαφορώ]], με αιτ., σε Όμηρ. κ.λπ.· απόλ. <i>ἔασον</i>, αδιαφόρησε, σε Αισχύλ. — Παθ., ἡ δ' [[οὖν]] ἐάσθω, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> με την [[ίδια]] [[σημασία]] με απαρ., κλέψαι μὲν [[ἐάσομεν]], θα επιτρέψουμε την [[επιθυμία]] για [[κλεψιά]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>θεὸς τὸ μὲν δώσει</i>, <i>τὸ δ' ἐάσει</i> (ενν. [[δοῦναι]]), θα δώσει το ένα [[πράγμα]] και το [[άλλο]] θα το αφήσει στην [[άκρη]], κατά [[μέρος]], σε Ομήρ. Οδ.· βλ. [[χαίρω]]. | |lsmtext='''ἐάω:''' Επικ. [[εἰῶ]], Επικ. βʹ και γʹ ενικ. [[ἐάᾳς]], [[ἐάᾳ]], απαρ. [[ἐάαν]]· παρατ. [[εἴων]], <i>-ας</i>, <i>-α</i>, Ιων. και Επικ. [[ἔων]], [[ἔασκον]] ή [[εἴασκον]]· μέλ. ἐάσω [ᾱ], αόρ. αʹ <i>εἴᾱσα</i>, Επικ. <i>ἔᾱσα</i>, παρακ. <i>εἴᾱκα</i> — Παθ. μέλ. [[ἐάσομαι]], στην Παθ. [[σημασία]], αόρ. αʹ [[εἰάθην]], παρακ. <i>εἴᾱμαι</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[αφήνω]], [[ανέχομαι]], [[επιτρέπω]], [[δίνω]] [[άδεια]], Λατ. sinere με αιτ. προσ. και απαρ., σε Όμηρ., Αττ. — Παθ., αυτός που παραδίνεται, εγκαταλείπει, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> οὐκ [[ἐᾶν]], δεν [[ανέχομαι]]· και [[έπειτα]], [[απαγορεύω]], [[εμποδίζω]], [[αποτρέπω]], με αιτ. και απαρ., σε Όμηρ. κ.λπ.· [[συχνά]] ένα απαρ. μπορεί να εννοηθεί για να συμπληρώσει το [[νόημα]], οὐκ ἐάσει σε [[τοῦτο]], δεν θα [[σου]] επιτρέψει (να κάνεις) αυτό, σε Σοφ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[αφήνω]], [[αδιαφορώ]], με αιτ., σε Όμηρ. κ.λπ.· απόλ. <i>ἔασον</i>, αδιαφόρησε, σε Αισχύλ. — Παθ., ἡ δ' [[οὖν]] ἐάσθω, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> με την [[ίδια]] [[σημασία]] με απαρ., κλέψαι μὲν [[ἐάσομεν]], θα επιτρέψουμε την [[επιθυμία]] για [[κλεψιά]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>θεὸς τὸ μὲν δώσει</i>, <i>τὸ δ' ἐάσει</i> (ενν. [[δοῦναι]]), θα δώσει το ένα [[πράγμα]] και το [[άλλο]] θα το αφήσει στην [[άκρη]], κατά [[μέρος]], σε Ομήρ. Οδ.· βλ. [[χαίρω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐάω:''' эп. тж. [[εἰάω]]<br /><b class="num">1)</b> допускать, позволять, предоставлять (τινα φθινύθειν Hom.; τινα [[παθεῖν]] τι Soph.; οἱ μὲν κελεύοντες, οἱ δέ τινες οὐκ ἐῶντες Thuc.): αὐτονόμους ἐ. τινας Xen. разрешать кому-л. жить по своим законам; οὐκ ἐ. не разрешать, запрещать, тж. отговаривать; κἂν μηδεὶς ἐᾷ Soph. даже если никто не разрешит, т. е. несмотря на все запреты; οὐκ ἐ. τινα πείθεσθαί τινι Her. убеждать кого-л. не верить кому-л.; [[καίπερ]] οὐκ ἐώμενος Eur. хотя это ему и запрещено; οὐ μελετῆσαι ἐασόμενοι Thuc. будучи обречены на бездействие;<br /><b class="num">2)</b> предоставлять, уступать, отдавать (τινί τι Plut.): αὐτοῖς ἦν [[ἔρις]] Κρέοντι θρόνους ἐᾶσθαι Soph. они наперебой предлагали, чтобы престол был отдан Креонту;<br /><b class="num">3)</b> отпускать (τινα Hom.);<br /><b class="num">4)</b> оставлять, покидать, отказываться (χόλον θυμαλγέα Hom.; τινα ἄταφον Soph.; φιλοσοφίαν Plat.): χαίρειν ἐ. τι Arst. оставлять что-л. в покое; τὸ μὲν δώσει, τὸ δὲ ἐάσει (sc. [[δοῦναι]]) Hom. одно он даст, а в другом откажет; [[ἄγε]] δὴ καὶ ἔασον Hom. перестань же, брось;<br /><b class="num">5)</b> (тж. ἐ. σιγῇ Plat.) обходить молчанием, т. е. оставлять без внимания: [[ταῦτα]] ἐαθέντα καὶ παροφθέντα ἀπώλεσε Θρᾴκην Dem. эти упущения и недосмотры и погубили Фракию;<br /><b class="num">6)</b> оставлять неприкосновенным, не трогать (τὰ ἀλλότρια Xen.). | |||
}} | }} | ||
