μάγαδις: Difference between revisions

|lstext='''μάγᾰδις''': ἡ, γεν. μαγάδιδος Ἀθήν. 634C· δοτ. μαγάδει ἢ μαγάδῑ, ἐκ διορθώσεως τοῦ Δινδ. ἐν Ξεν. Ἀν. 7. 3, 32, Ἀθήν. 634-636· αἰτ. μάγαδιν συχνὸν παρὰ ποιηταῖς μνημονευομένοις ὑπὸ Ἀθην., ἔνθ’ ἀνωτ.· ὁ Σοφ. (Ἀποσπ. 228) ἐν ἀναπαιστικῷ στίχῳ ἔχει: πηκταί τε λύραι καὶ μᾱγάδιδες, [[ἔνθα]] ἡ πρώτη συλλαβὴ γίνεται μακρὰ [[ἐναντίον]] πάντων τῶν ἄλλων παραδειγμάτων· ὁ Δινδ. δικαιολογεῖ τοῦτο ἐπὶ τῷ λόγῳ ὅτι ἡ [[λέξις]] [[εἶναι]] ξενική, ἐνῷ ὁ Meineke προετείνει μᾰγᾰδῖδες, ὡς εἰ ἐξ ὀνομαστ. μαγαδίς· πρβλ. [[μαγάδης]]· - ἡ [[μάγαδις]] ἦτο ξένον (πιθανῶς Αἰγυπτιακὸν) [[ὄργανον]] ἔχον τὸ [[σχῆμα]] κινύρας ἢ ἅρπης (τριγωνικόν), μετὰ [[εἴκοσι]] χορδῶν ἐντεταμένων κατὰ διατονικὴν κλίμακα, μαγαδίζουσιν ἐν τῇ διὰ πασῶν συμφωνίᾳ Ἀριστ. Προβλ. 19. 39, 1, πρβλ. 9. 18, καὶ ἴδε Chappell Hist. of Mus. σ. 55, Ἀθήν. 634Β κἑξ. ΙΙ. Λυδικός τις αὐλὸς ἢ [[πλαγίαυλος]] παράγων δύο τόνους ἐν ταὐτῷ ὀξὺν καὶ βαρύν, Ἴων παρ’ Ἀθην. 634C, Ἀναξανδρ. ἐν «Ὁπλομάχῳ» 1, Ἡσύχ.