ἐντίθημι: Difference between revisions

|lstext='''ἐντίθημι''': μέλλ. ἐνθήσω: ποιητ. ἀόρ. α΄ ἀπαρεμφ. [[ἐνθέμεν]], Θέογν. 430: ― [[τίθημι]] ἔν τινι (ἰδίως ἐν πλοίῳ), [[οἶνον]] ἐρυθρὸν ἐνθήσω Ὀδ. Ε. 156· καὶ ἐν τῷ μέσ., κτήματα δ’ ἐντιθέμεσθα Γ. 154, πρβλ. Ξεν. Ἀν. 1. 4, 7· ἐν δ’ ἱστὸν τιθέμεσθα... νηῒ Ὀδ. Λ. 3· οὕτω καὶ βραδύτερον, ἐντιθέναι τινὰ ἢ τι εἰς τὸ [[πλοῖον]] Ἀντιφῶν 134. 91, Ξεν. Οἰκ. 20, 28, Δημ., κλ.: ― ἀκολούθως ἐν γένει, βάλλω εἰς, ἐνέθηκε δὲ χειρὶ ἅρπην Ἡσ. Θ. 174· [[οὐδέ]] σε [[μήτηρ]] ἐνθεμένη λεχέεσσι γοήσεται Ἰλ. Φ. 123· [[ὡσαύτως]] [[συχν]]. παρ’ Ἀττ. Ποιητ. καὶ ἄλλοις συγγραφεῦσι, ἐντιθέναι αὐχένα ζυγῷ Εὐρ. Ἑκ. 376, πρβλ. 1045, Ἡρακλ. 727· [[ὡσαύτως]] εἴς τι Ἡρόδ. 2. 73, Ἀριστοφ. Ἀχ. 920· ἐς τὼ κοθόρνω τὼ πόδ’ ἐνθεὶς ὁ αὐτ. Ἐκκλ. 346, πρβλ. Σφ. 1161. 2) μεταφ., ἐντ. φρένας ἐσθλὰς Θέογν. 430· νῦν δ’ ἄρτι μοι τὸ [[γῆρας]] ἐντίθησι νοῦν Φερεκρ. ἐν «Χείρωνι» 7· ἐντ. ἀθυμίαν Πλάτ. Νόμοι 800C, ἰσχὺν Δημ. 37. 26· ἐντιθέναι φόβον, ἐμβάλλειν φόβον, Ξεν. Ἀν. 7. 4, 1, κτλ.: ― [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, Δαιμόνι’, οὐ μὲν καλὰ χόλον τόνδ’ ἔνθεο θυμῷ, «ὦ κακόδαιμον, οὐ [[καλῶς]] δὴ ταύτην τὴν ὀργὴν ἔθου ἐν τῇ ψυχῇ» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ζ. 326· κότον ἔνθετο θυμῷ Ὀδ. Λ. 102, ἀντίθ. τῷ ἵλαον ἔνθεο θυμόν, «ἵλεων ἀπέργασαι τὴν σὴν ψυχὴν» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ζ. 639· μῦθον πεπνύμενον ἔνθετο θυμῷ, ἔβαλεν εἰς τὴν καρδίαν της Ὀδ. Φ. 355· μή σοι πατέρας ποθ’ ὁμοίῃ ἔνθεο τιμῇ, «μή μοι τοὺς πατέρας ποτὲ τίθεσο ἐν ὁμοίᾳ τιμῇ» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Δ. 410. 3) [[τίθημι]] ἐν τῷ στόματι τροφήν, [[ὥσπερ]] αἱ τιτθαί γε σιτίζειν κακῶς· μασώμενος γὰρ τῷ μὲν ὀλίγον ἐντίθης Ἀριστοφ. Ἱππ. 717· καὶ ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, ἐνθοῦ, [[βάλε]] μέσα, δηλ. φάγε, [[αὐτόθι]] 51· πρβλ. [[ἔνθεσις]] ΙΙ. 4) θέτω [[μεταξύ]], [[παρεμβάλλω]] [[γράμμα]], [[δέλτα]] δ’ ἐνθεὶς ἀντὶ τοῦ νῦ [[κέρδος]] ἐφθέγξατο Πλάτ. Κρατ. 417Β. 5) [[ἐγκεντρίζω]], ἐπὶ δένδρου, Κλήμ. Ἀλ. 800.