3,277,719
edits
ἐχέγγυος: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
|||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1124.png Seite 1124]] 1) Bürgschaft leistend, zuverlässig, sicher, von Menschen, ἀποῤῥήτων τηλικούτων, dem man so wichtige Geheimnisse anvertrauen kann, Plut. Popl. 4; οὐκ ὢν c. inf., der nicht verbürgt, verheißt Etwas zu thun, einer Sache nicht gewachsen ist, Aem. Paul. 8; ἐχεγγυώτατος [[μάρτυς]] Ath. IX, 398 f; gewöhnlicher von Sachen, worauf man trauen darf, δόμοι Eur. Med. 397, [[λόγος]] Andr. 192; τὴν δόσιν ἐχέγγυον ποιεῖν, beftätigeu, Phoen. 759; τοῦ θανάτου τῇ ζημίᾳ ὡς ἐχεγγύῳ πιστεύειν, Schol. βεβαίῳ, ἰσχυρᾷ, Thuc. 3, 46; so oft bei Sp,.; [[πρός]] τι, für Etwas bürgend, Plut. Pericl. 37 u. sonst; [[πίστις]] τῆς σωτηρίας ἐχἐγγυος, die Rettung verbürgend, D. Cass.; Pallad. 5 (X, 56) σωφροσύνης [[τρόπος]] [[οὗτος]] [[ἐχέγγυος]]; Hdn. 2, 13, 16. – 2) dem eine Bürgschaft geleistet wird, daß ihm Nichts widerfahren soll, [[ἱκέτης]] Soph. O. C. 285. – Adv. ἐχεγγύως, Schol. Aesch. Pers. 237. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1124.png Seite 1124]] 1) Bürgschaft leistend, zuverlässig, sicher, von Menschen, ἀποῤῥήτων τηλικούτων, dem man so wichtige Geheimnisse anvertrauen kann, Plut. Popl. 4; οὐκ ὢν c. inf., der nicht verbürgt, verheißt Etwas zu thun, einer Sache nicht gewachsen ist, Aem. Paul. 8; ἐχεγγυώτατος [[μάρτυς]] Ath. IX, 398 f; gewöhnlicher von Sachen, worauf man trauen darf, δόμοι Eur. Med. 397, [[λόγος]] Andr. 192; τὴν δόσιν ἐχέγγυον ποιεῖν, beftätigeu, Phoen. 759; τοῦ θανάτου τῇ ζημίᾳ ὡς ἐχεγγύῳ πιστεύειν, Schol. βεβαίῳ, ἰσχυρᾷ, Thuc. 3, 46; so oft bei Sp,.; [[πρός]] τι, für Etwas bürgend, Plut. Pericl. 37 u. sonst; [[πίστις]] τῆς σωτηρίας ἐχἐγγυος, die Rettung verbürgend, D. Cass.; Pallad. 5 (X, 56) σωφροσύνης [[τρόπος]] [[οὗτος]] [[ἐχέγγυος]]; Hdn. 2, 13, 16. – 2) dem eine Bürgschaft geleistet wird, daß ihm Nichts widerfahren soll, [[ἱκέτης]] Soph. O. C. 285. – Adv. ἐχεγγύως, Schol. Aesch. Pers. 237. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui fournit une garantie, garant, répondant : [[ἐχέγγυος]] τινος, [[πρός]] [[τι]], [[εἴς]] [[τι]] qui répond de qch ; avec un inf., qui offre toute garantie pour faire qch ; τὸ ἐχέγγυον HDT sûreté;<br /><b>2</b> qui reçoit une garantie : [[ἐχέγγυος]] [[ἱκέτης]] SOPH suppliant protégé par une promesse.<br />'''Étymologie:''' [[ἔχω]], [[ἐγγύη]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐχέγγυος''': -ον, ὁ δοὺς ἢ δυνάμενος νὰ δώσῃ ἐγγύησιν, [[ἀξιόπιστος]], [[ἀσφαλής]], δόμοι Εὐρ. Μήδ. 388· [[λόγος]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 192· ποιεῖν τι ἐχέγγυον, Λατ. ratum facere, ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 759· [[ζημία]] [[ἐχέγγυος]], ποινὴ ἐφ’ ἧς δύναταί τις νὰ βασισθῇ (ὡς πρὸς τὸν περιορισμὸν ἢ τὴν πρόληψιν τῶν κακουργημάτων), Θουκ. 3. 46· ἐχεγγυώτατος [[μάρτυς]] Ἀθήν. 398F· τὸ ἐχέγγυον, [[ἐγγύησις]], [[ἀσφάλεια]], Ἡρόδ. 2. 13· [[ἐχέγγυος]] πρὸς ἢ εἴς τι Πλούτ. 2. 595F, 1055Β· μετὰ γεν., σωφροσύνης [[τρόπος]] [[οὗτος]] [[ἐχέγγυος]] Ἀνθ. Π. 10. 56· ἀπορρήτων ἐχ., εἰς ὃν ἀσφαλῶς δύναταί τις νὰ ἐμπιστευθῇ μυστικά, Πλουτ. Ποπλικ. 4· [[ἀξίωμα]] ἐχέγγυον πρὸς ἡγεμονίαν, ἀνάλογον πρὸς τὴν ἡγεμον., ὁ αὐτ. ἐν Περικλ. 37, πρβλ. Ἡρῳδιαν. 3. 13· μετ’ ἀπαρ., ἱκανῶς ἰσχυρῶς ἰσχυρὸς εἰς τὸ νὰ…, Πλουτ. Αἰμίλ. 8, πρβλ. 2. 923C. II. Παθ., ἀλλ’ [[ὥσπερ]] ἔλαβες τὸν ἱκέτην ἐχέγγυον, ὑπὸ τὴν σὴν ἐγγύησιν, προστασίαν, Σοφ. Ο. Κ. 284. | |lstext='''ἐχέγγυος''': -ον, ὁ δοὺς ἢ δυνάμενος νὰ δώσῃ ἐγγύησιν, [[ἀξιόπιστος]], [[ἀσφαλής]], δόμοι Εὐρ. Μήδ. 388· [[λόγος]] ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 192· ποιεῖν τι ἐχέγγυον, Λατ. ratum facere, ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 759· [[ζημία]] [[ἐχέγγυος]], ποινὴ ἐφ’ ἧς δύναταί τις νὰ βασισθῇ (ὡς πρὸς τὸν περιορισμὸν ἢ τὴν πρόληψιν τῶν κακουργημάτων), Θουκ. 3. 46· ἐχεγγυώτατος [[μάρτυς]] Ἀθήν. 398F· τὸ ἐχέγγυον, [[ἐγγύησις]], [[ἀσφάλεια]], Ἡρόδ. 2. 13· [[ἐχέγγυος]] πρὸς ἢ εἴς τι Πλούτ. 2. 595F, 1055Β· μετὰ γεν., σωφροσύνης [[τρόπος]] [[οὗτος]] [[ἐχέγγυος]] Ἀνθ. Π. 10. 56· ἀπορρήτων ἐχ., εἰς ὃν ἀσφαλῶς δύναταί τις νὰ ἐμπιστευθῇ μυστικά, Πλουτ. Ποπλικ. 4· [[ἀξίωμα]] ἐχέγγυον πρὸς ἡγεμονίαν, ἀνάλογον πρὸς τὴν ἡγεμον., ὁ αὐτ. ἐν Περικλ. 37, πρβλ. Ἡρῳδιαν. 3. 13· μετ’ ἀπαρ., ἱκανῶς ἰσχυρῶς ἰσχυρὸς εἰς τὸ νὰ…, Πλουτ. Αἰμίλ. 8, πρβλ. 2. 923C. II. Παθ., ἀλλ’ [[ὥσπερ]] ἔλαβες τὸν ἱκέτην ἐχέγγυον, ὑπὸ τὴν σὴν ἐγγύησιν, προστασίαν, Σοφ. Ο. Κ. 284. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
