3,273,032
edits
κεῖμαι: Difference between revisions
From LSJ
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=<i>impf.</i> ἐκείμην, <i>f.</i> κείσομαι;<br /><b>I.</b> <i>en parl. de pers.</i> :<br /><b>1</b> <i>propr.</i> être étendu, immobile, au repos : ὁ δ’ ἐπ’ [[ἐννέα]] κεῖτο πέλεθρα OD il était étendu, couvrant de son corps neuf arpents;<br /><b>2</b> être à terre, être terrassé ; être étendu, blessé, mourant;<br /><b>3</b> être étendu mort;<br /><b>4</b> être abandonné (sans sépulture);<br /><b>5</b> être inoccupé, inactif, inerte;<br /><b>6</b> être dans le malheur, l'abattement <i>ou</i> le désespoir;<br /><b>7</b> se trouver dans, avoir été jeté dans ; être plongé dans : [[εἰς]] ἀνάγκην EUR dans une nécessité funeste;<br /><b>II.</b> <i>en parl. de choses (en ce sens</i>, [[κεῖμαι]] <i>remplace souv. chez les Att. le pf. Pass. de</i> [[τίθημι]]);<br /><b>1</b> être au repos;<br /><b>2</b> être situé, être placé, se trouver;<br /><b>3</b> être déposé : [[ἐπί]] τινος τραπέζῃ ISOCR dans une banque;<br /><b>4</b> <i>fig.</i> résider ; [[πένθος]] ἐνὶ φρεσὶ κεῖται OD le deuil est dans mon cœur ; [[θεῶν]] [[ἐν]] γούνασι κεῖται IL cela est sur les genoux des dieux, <i>càd</i> à la disposition <i>ou</i> au pouvoir des dieux ; κεῖσθαι ἔν τινι SOPH dépendre de qqn;<br /><b>5</b> <i>fig.</i> être institué, établi : [[οἱ]] ὑπὸ [[τῶν]] [[θεῶν]] κείμενοι νόμοι XÉN les lois établies par les dieux ; κεῖται [[ὄνομα]] HDT, XÉN le nom a été donné et reste, il porte le nom de;<br /><b>6</b> se trouver dans tel ou tel état : [[εὖ]] κειμένων [[τῶν]] πρηγμάτων HDT les affaires étant en bon état.<br />'''Étymologie:''' R. Κι, Κει, être couché. | |btext=<i>impf.</i> ἐκείμην, <i>f.</i> κείσομαι;<br /><b>I.</b> <i>en parl. de pers.</i> :<br /><b>1</b> <i>propr.</i> être étendu, immobile, au repos : ὁ δ’ ἐπ’ [[ἐννέα]] κεῖτο πέλεθρα OD il était étendu, couvrant de son corps neuf arpents;<br /><b>2</b> être à terre, être terrassé ; être étendu, blessé, mourant;<br /><b>3</b> être étendu mort;<br /><b>4</b> être abandonné (sans sépulture);<br /><b>5</b> être inoccupé, inactif, inerte;<br /><b>6</b> être dans le malheur, l'abattement <i>ou</i> le désespoir;<br /><b>7</b> se trouver dans, avoir été jeté dans ; être plongé dans : [[εἰς]] ἀνάγκην EUR dans une nécessité funeste;<br /><b>II.</b> <i>en parl. de choses (en ce sens</i>, [[κεῖμαι]] <i>remplace souv. chez les Att. le pf. Pass. de</i> [[τίθημι]]);<br /><b>1</b> être au repos;<br /><b>2</b> être situé, être placé, se trouver;<br /><b>3</b> être déposé : [[ἐπί]] τινος τραπέζῃ ISOCR dans une banque;<br /><b>4</b> <i>fig.</i> résider ; [[πένθος]] ἐνὶ φρεσὶ κεῖται OD le deuil est dans mon cœur ; [[θεῶν]] [[ἐν]] γούνασι κεῖται IL cela est sur les genoux des dieux, <i>càd</i> à la disposition <i>ou</i> au pouvoir des dieux ; κεῖσθαι ἔν τινι SOPH dépendre de qqn;<br /><b>5</b> <i>fig.</i> être institué, établi : [[οἱ]] ὑπὸ [[τῶν]] [[θεῶν]] κείμενοι νόμοι XÉN les lois établies par les dieux ; κεῖται [[ὄνομα]] HDT, XÉN le nom a été donné et reste, il porte le nom de;<br /><b>6</b> se trouver dans tel ou tel état : [[εὖ]] κειμένων [[τῶν]] πρηγμάτων HDT les affaires étant en bon état.<br />'''Étymologie:''' R. Κι, Κει, être couché. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κεῖμαι, praes. ep. Ion. 3 plur. κέαται, κείαται en them. κέονται, conj. 3 sing. κέηται, opt. 3 sing. κέοιτο, inf. Ion. later ook κέεσθαι, imperf. ep. Ion. (ἐ)κέατο, κείατο, iter. 3 sing. κέσκετο; fut. κείσομαι, Dor. κεισεῦμαι van personen liggen:; κεῖτο βαρὺ στενάχων hij lag er zwaar zuchtend Il. 23.60; Αἴας θολερῷ κεῖται χειμῶνι νοσήσας Aiax ligt terneer, getroffen door een razende ziektestorm Soph. Ai. 207; ook van doden; pregn. onverzorgd liggen:; μὴ δή με ἕλωρ Δαναοῖσιν ἐάσῃς κεῖσθαι laat mij toch niet liggen als prooi voor de Trojanen Il. 5.685; χαμαιπετεῖς ἔκεισθε u lag op de grond in het stof Aeschl. Ch. 964; werkeloos liggen:; κεῖτο... ἐν νήεσσι... Ἀχιλλεύς Achilles hing bij de schepen Il. 2.688; personif. spreekw.:; δεινὸν μὲν τὸ πάλαι κείμενον ἤδη κακόν... ἐπεγείρειν het is gevaarlijk het al lang rustende kwaad weer wakker te maken Soph. OC 510; μὴ κινεῖν εὖ κείμενον ( sc. κακόν ) geen slapende honden wakker maken Plat. Phlb. 15c; uitbr. zich bevinden, zijn:. καὶ λίην κεῖνός γε ἐοικότι κεῖται ὀλέθρῳ welzeker ligt hij nu in het verderf dat hij verdient Od. 1.46; κεῖται ἐν ἄλγεσι θυμός haar hart zit vol ellende Od. 21.88; ἐν ῥοπῇ κεῖσθαι zich in een crisis bevinden Soph. Tr. 82; κεῖσθαι ἐν κακοῖς in ellende zitten Eur. Phoen. 1639. van zaken, vaak als perf. pass. van τίθημι liggen, opgeborgen zijn:. πολλὰ δ’ ἐν Ἀντιμάχοιο δόμοις κειμήλια κεῖται vele schatten liggen in het paleis van Antimachus Il. 11.132; ὁ μὲν χρύσεος κεῖται ἐν τῷ Κλαζομενίων θησαυρῷ de gouden (krater) wordt bewaard in de schatkamer van Clazomenae Hdt. 1.51.2. klaar gelegd zijn, klaar liggen:. κεῖτο δ’ ἄρ’ ἐν μέσσοισι δύω χρυσοῖο τάλαντα twee talenten goud lagen als prijs klaar Il. 18.507; κείμενον περὶ ὅτευ ἀγωνίζονται terwijl de prijs waarom zij strijden klaar ligt Hdt. 8.26.2. ingesteld zijn, vastgesteld zijn, van kracht zijn, gelden:; μετὰ τῶν κειμένων νόμων met de geldende wetten Thuc. 3.82.6; οἱ ὑπὸ τῶν θεῶν κείμενοι νόμοι de door de goden ingestelde wetten Xen. Mem. 4.4.21; τί... θάνατος ὧν κεῖται πέρι welk van de dingen waarop de doodstraf staat Eur. Ion 756; ὄνομα κεῖσθαι als naam gegeven zijn Xen. Cyr. 2.2.12; met adv. (op een bep. manier) zijn:; ἐπικινδύνως βροτοῖς κεῖται παθεῖν μὲν εὖ, παθεῖν δὲ θἄτερα het is een risico voor stervelingen dat het ze wel eens goed gaat, maar dan weer anderszins Soph. Ph. 503; in argumentatie:. τοῦτο μὲν ἡμῖν οὕτω κείσθω laat dat nu voor ons gelden Plat. Resp. 350d; κείσθω laat vaststaan Aristot. Poët. 1456a35. liggen, zich bevinden:; δύο τράπεζαι ἐκείσθην er stonden twee tafels Lys. 13.37; van steden:; πόλις... αὐτάρκη θέσιν κ. een stad gelegen in een onafhankelijke positie Thuc. 1.37.3; ἀνάγκη ταύτας τὰς πόλιας θέσιν κεῖσθαι νοσερωτάτην het is onvermijdelijk dat die steden een zeer ongezonde ligging hebben Hp. Aër. 6; overdr.:; ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται dat ligt in de schoot der goden verborgen Il. 17.514; afhankelijk zijn van, met ἐν of ἐπί + dat..: ἐν ὑμῖν... κείμεθα ons lot ligt in uw handen Soph. OC 248; τὰ δ’ οὐκ ἐπ’ ἀνδράσι κεῖται dat ligt niet in de macht van de mensen Pind. P. 8.76. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κεῖμαι:''' (impf. ἐκείμην, fut. κείσομαι)<br /><b class="num">1)</b> [[лежать]], [[покоиться]] (ἐνὶ μεγάροις Hom.; ἐν τάφῳ Aesch.; ἐν κλίνῃ Isocr.): ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη [[πολλά]] NT многолетние запасы добра;<br /><b class="num">2)</b> [[лежать]] (в прахе), быть поверженным ([[Αἴας]] νεοσφαγὴς κεῖται Soph.; ἐπανορθοῦν εἴ τι τῆς πόλεως ἔκειτο Plat.);<br /><b class="num">3)</b> [[пребывать]], [[находиться]], [[быть погруженным]] (ἐν κακοῖς Eur.): εἰς ἀνάγκην κ. Eur. быть связанным необходимостью; πάντων κ. ἐν στόμασιν Anth. быть у всех на устах; ἐνὶ φρεσὶ κ. Hom. тяготить (досл. лежать на) сердце; [[θεῶν]] ἐν γούνασι κεῖται Hom. это - во власти (досл. на коленях у) богов;<br /><b class="num">4)</b> [[находиться во власти]], [[зависеть]]: ἐν [[ὑμῖν]] κείμεθα Soph. мы в вашей власти;<br /><b class="num">5)</b> [[лежать]], [[простираться]], [[быть расположенным]] ([[εἰν]] ἁλί Hom.; ἐν πεδίῳ μεγάλω Her.; τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας ἐν παράπλῳ Thuc.; πρὸς ἄρκτον Arst.; [[πόλις]] [[ἐπάνω]] ὄρους κειμένη NT): ἡ [[πόλις]] αὐτάρκη θέσιν κειμένη Thuc. город, занимающий выгодное положение;<br /><b class="num">6)</b> [[стоять]], [[помещаться]]: [[ἕλε]] [[δίφρον]] κείμενον Hom. (Телемах) взял стоявший (рядом) стул; [[δύο]] τράπεζαι ἐν τῷ [[πρόσθεν]] τῶν [[τριάκοντα]] ἐκείσθην Lys. два стола стояли перед коллегией Тридцати; [[ἤδη]] καὶ ἡ [[ἀξίνη]] πρὸς τὴν ῥίζαν τῶν δένδρων κεῖται погов. NT топор уже находится у корней деревьев, т. е. близок решающий час;<br /><b class="num">7)</b> [[быть учрежденным]], [[положенным]], [[установленным]] (πάντα ὁπόσα κεῖται, [[νόμιμα]] παρὰ νομοθέτου Plat.; δικαίῳ [[νόμος]] οὐ κεῖται, ἀνόμοις δέ NT): [[πάτρια]] ἔθη κείμενα Plat. заведенные предками обычаи; ἄλλ᾽ ἐπ᾽ [[ἄλλῃ]] [[φάρμακον]] κεῖται νόσῳ погов. Eur. ap. Plut. каждой болезни - свое лекарство; τῷ [[οὔνομα]] κεῖται [[Δύρας]] Her. имя ей (т. е. этой реке) - Дир; ὡμολογημένον [[ἡμῖν]] κεῖται Plat. между нами достигнуто соглашение (в том, что); ταῖς κειμέναις ζημίαις [[ἔνοχος]] [[γενέσθαι]] Lys. подвергнуться положенным (по закону) наказаниям; τὰ ἐν γράμμασι τεθέντα καὶ κείμενα Plat. писаные законоположения; [[τοῦτο]] κείσθω διηπορημένον Plat. пусть это останется под сомнением; κείσθω τὸ Α παντὶ τῷ Γ ὑπάρχειν Arst. положим, что А содержится во всяком Г; τὸ κείμενον Arst. допущение, (пред)положение; μὴ κινεῖν εὖ κείμενον погов. Plat. не затрагивать рискованных вопросов;<br /><b class="num">8)</b> [[находиться в]] (том или ином) положении, обстоять: εὖ κειμένων τῶν πρηγμάτων Her. при благоприятном положении вещей; ἀνατεὶ κ. Soph. оставаться безнаказанным; εἰσορῶν, ὡς πάντα δεινὰ [[κἀπικινδύνως]] βροτοῖς κεῖται Soph. учитывая, как все страшно и опасно для людей;<br /><b class="num">9)</b> (о деньгах) быть вложенным, быть внесенным, лежать: πολλὰ χρήματα ἐπὶ τῇ [[τούτου]] τραπέζῃ κεῖται Isocr. много денег вложено в его меняльную лавку;<br /><b class="num">10)</b> [[возникнуть]], [[быть]] (τί ἢ Λαβδακίδαις ἢ τῷ Πολύβου [[νεῖκος]] ἔκειτο; Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 40: | Line 43: | ||
|lsmtext='''κεῖμαι:''' κεῖσαι, κεῖται, Ιων. [[κέεται]]· πληθ. <i>κεῖνται</i>, Ιων. <i>κέᾰται</i>, Επικ. επίσης [[κέονται]]· προστ. [[κεῖσο]], <i>κείσθω</i>· υποτ., γʹ ενικ. [[κέηται]], Επικ. [[κῆται]]· ευκτ. [[κεοίμην]], απαρ. <i>κεῖσθαι</i>, Ιων. [[κέεσθαι]]· μτχ. <i>κείμενος</i>, παρατ. <i>ἐκείμην</i>, Επικ. <i>κείμην</i>, Επικ. γʹ ενικ. [[κέσκετο]], Ιων. γʹ πληθ. [[ἐκέατο]], Επικ. [[κέατο]], [[κείατο]]· μέλ. <i>κείσομαι</i>, Δωρ. [[κεισεῦμαι]].<br /><b class="num">I. 1.</b> Ριζική [[σημασία]], είμαι τοποθετημένος (χρησιμ. ως Παθ. στο [[τίθημι]]), και ομοίως, είμαι πλαγιασμένος, ξαπλωμένος, σε Όμηρ. κ.λπ.· <i>ὁ δ' ἐπ' ἔννεα κεῖτο πέλεθρα</i>, ήταν ξαπλωμένος σε [[έκταση]] [[εννέα]] πλέθρων, σε Ομήρ. Οδ.· <i>κειμένῳ ἐπεμπηδᾶν</i>, τον κλωτσά ενώ αυτός είναι [[κάτω]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[κοιμάμαι]], αναπαύομαι, σε Όμηρ. κ.λπ.· επίσης, [[στέκομαι]] [[αδρανής]], [[κάθομαι]] [[ήσυχος]], στον ίδ.· <i>ὑπὸ γαστέρ' ἐλυσθεὶς κείμην</i>, λέγεται για τον Οδυσσέα [[κάτω]] από την [[κοιλιά]] του κριαριού, σε Ομήρ. Οδ.· <i>κακὸν κείμενον</i>, [[κακό]] που «κοιμάται», σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> είμαι [[άρρωστος]] ή τραυματισμένος, βρίσκομαι σε άθλια [[κατάσταση]], σε Όμηρ., Σοφ. κ.λπ.· βρίσκομαι στο [[έλεος]] του εχθρού, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">4.</b> [[κείμαι]] [[νεκρός]], όπως το Λατ. jacere, σε Όμηρ., Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">5.</b> είμαι παραμελημένος, λέγεται για άταφο [[σώμα]], σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως επίσης, λέγεται για τόπους, [[κείμαι]] σε ερείπια, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">6.</b> λέγεται για παλαιστές, είμαι ηττημένος, στον ίδ., Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για τόπους, βρίσκομαι, είμαι τοποθετημένος, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">III.</b> [[κείμαι]], είμαι αποθηκευμένος, λέγεται για [[αγαθά]], [[περιουσία]], σε Όμηρ.· επίσης λέγεται για πράγματα αφιερωμένα στους θεούς, σε Ηρόδ.· όπως επίσης και για χρήματα, <i>[[κείμενα]]</i>, που έχουν εναποτεθεί, στον ίδ.<br /><b class="num">IV.</b> είμαι ορισμένος, κεῖται [[ἄεθλον]], σε Ομήρ. Ιλ.· ὅπλων ἔκειτ' ἀγὼν [[πέρι]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για νόμους, κεῖται [[νόμος]], ο [[νόμος]] έχει τεθεί, σε Ευρ., Θουκ.· <i>οἱ νόμοι οἱ κείμενοι</i>, οι ορισμένοι νόμοι, σε Αριστοφ.· κεῖται [[ζημία]], η [[ποινή]] είναι ορισμένη από το νόμο, σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> χρησιμοποιείται για ονόματα, αποδίδεται το όνομα, σε Ηρόδ., Ξεν.<br /><b class="num">V. 1.</b> μεταφ., [[πένθος]] ἐνὶ φρεσὶ κεῖται, [[οδύνη]] βαραίνει την [[καρδιά]] μου, σε Ομήρ. Οδ.· [[ταῦτα]] [[θεῶν]] ἐν γούνασι κεῖται, δηλ. αυτά τα πράγματα βρίσκονται στη [[δικαιοδοσία]] των θεών, αν θα δοθούν ή όχι, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> <i>κεῖσθαι ἔν τινι</i>, εναπόκεινται εξ ολοκλήρου ή εξαρτώνται από εκείνον, σε Πίνδ.· <i>θεῷ κείμεθα</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> είμαι τέτοιου είδους, σε Ηρόδ., Αισχύλ.· [[απλώς]], βρίσκομαι, είμαι, [[νεῖκος]] κ. τισι, υπάρχει [[διαμάχη]] [[μεταξύ]] τους, σε Σοφ. | |lsmtext='''κεῖμαι:''' κεῖσαι, κεῖται, Ιων. [[κέεται]]· πληθ. <i>κεῖνται</i>, Ιων. <i>κέᾰται</i>, Επικ. επίσης [[κέονται]]· προστ. [[κεῖσο]], <i>κείσθω</i>· υποτ., γʹ ενικ. [[κέηται]], Επικ. [[κῆται]]· ευκτ. [[κεοίμην]], απαρ. <i>κεῖσθαι</i>, Ιων. [[κέεσθαι]]· μτχ. <i>κείμενος</i>, παρατ. <i>ἐκείμην</i>, Επικ. <i>κείμην</i>, Επικ. γʹ ενικ. [[κέσκετο]], Ιων. γʹ πληθ. [[ἐκέατο]], Επικ. [[κέατο]], [[κείατο]]· μέλ. <i>κείσομαι</i>, Δωρ. [[κεισεῦμαι]].<br /><b class="num">I. 1.</b> Ριζική [[σημασία]], είμαι τοποθετημένος (χρησιμ. ως Παθ. στο [[τίθημι]]), και ομοίως, είμαι πλαγιασμένος, ξαπλωμένος, σε Όμηρ. κ.λπ.· <i>ὁ δ' ἐπ' ἔννεα κεῖτο πέλεθρα</i>, ήταν ξαπλωμένος σε [[έκταση]] [[εννέα]] πλέθρων, σε Ομήρ. Οδ.· <i>κειμένῳ ἐπεμπηδᾶν</i>, τον κλωτσά ενώ αυτός είναι [[κάτω]], σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[κοιμάμαι]], αναπαύομαι, σε Όμηρ. κ.λπ.· επίσης, [[στέκομαι]] [[αδρανής]], [[κάθομαι]] [[ήσυχος]], στον ίδ.· <i>ὑπὸ γαστέρ' ἐλυσθεὶς κείμην</i>, λέγεται για τον Οδυσσέα [[κάτω]] από την [[κοιλιά]] του κριαριού, σε Ομήρ. Οδ.· <i>κακὸν κείμενον</i>, [[κακό]] που «κοιμάται», σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> είμαι [[άρρωστος]] ή τραυματισμένος, βρίσκομαι σε άθλια [[κατάσταση]], σε Όμηρ., Σοφ. κ.λπ.· βρίσκομαι στο [[έλεος]] του εχθρού, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">4.</b> [[κείμαι]] [[νεκρός]], όπως το Λατ. jacere, σε Όμηρ., Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">5.</b> είμαι παραμελημένος, λέγεται για άταφο [[σώμα]], σε Ομήρ. Ιλ.· ομοίως επίσης, λέγεται για τόπους, [[κείμαι]] σε ερείπια, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">6.</b> λέγεται για παλαιστές, είμαι ηττημένος, στον ίδ., Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για τόπους, βρίσκομαι, είμαι τοποθετημένος, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.<br /><b class="num">III.</b> [[κείμαι]], είμαι αποθηκευμένος, λέγεται για [[αγαθά]], [[περιουσία]], σε Όμηρ.· επίσης λέγεται για πράγματα αφιερωμένα στους θεούς, σε Ηρόδ.· όπως επίσης και για χρήματα, <i>[[κείμενα]]</i>, που έχουν εναποτεθεί, στον ίδ.<br /><b class="num">IV.</b> είμαι ορισμένος, κεῖται [[ἄεθλον]], σε Ομήρ. Ιλ.· ὅπλων ἔκειτ' ἀγὼν [[πέρι]], σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για νόμους, κεῖται [[νόμος]], ο [[νόμος]] έχει τεθεί, σε Ευρ., Θουκ.· <i>οἱ νόμοι οἱ κείμενοι</i>, οι ορισμένοι νόμοι, σε Αριστοφ.· κεῖται [[ζημία]], η [[ποινή]] είναι ορισμένη από το νόμο, σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> χρησιμοποιείται για ονόματα, αποδίδεται το όνομα, σε Ηρόδ., Ξεν.<br /><b class="num">V. 1.</b> μεταφ., [[πένθος]] ἐνὶ φρεσὶ κεῖται, [[οδύνη]] βαραίνει την [[καρδιά]] μου, σε Ομήρ. Οδ.· [[ταῦτα]] [[θεῶν]] ἐν γούνασι κεῖται, δηλ. αυτά τα πράγματα βρίσκονται στη [[δικαιοδοσία]] των θεών, αν θα δοθούν ή όχι, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> <i>κεῖσθαι ἔν τινι</i>, εναπόκεινται εξ ολοκλήρου ή εξαρτώνται από εκείνον, σε Πίνδ.· <i>θεῷ κείμεθα</i>, σε Σοφ.<br /><b class="num">3.</b> είμαι τέτοιου είδους, σε Ηρόδ., Αισχύλ.· [[απλώς]], βρίσκομαι, είμαι, [[νεῖκος]] κ. τισι, υπάρχει [[διαμάχη]] [[μεταξύ]] τους, σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κεῖμαι''': κεῖσαι (κατάκειαι, ἂν ὀρθὴ ἡ γραφή, Ὁμ. Ὕμ. εἰς Ἑρμ. 254), κεῖται, Ἰων. κέεται· πληθ. κεῖνται, Ἰων. [[κέαται]] Ὅμ., Ἡρόδ., κείᾰται Μίμνερμ. 11. 6, κέονται Ἰλ. Χ. 510, Ὀδ. Π. 232·- προστ. κεῖσο, κείσθω Ὅμ.·- ὑποτακ. γ΄ ἑν. κέηται Πλάτ. Σοφ. 257C, Λυκοῦργ., Ἐπ. [[κῆται]] Ἰλ. Τ. 32, Ὀδ. Β. 102, διακέησθε Ἰσοκρ. Ἀντιδ. § 278, προσκέωνται Ἱππ. 755Π, ἀλλὰ κείωνται Ἐπιγραφ. Ἀττ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 102. 10.- εὐκτ. κεοίμην, -οιτο, -οιντο·- ἀπαρ. κεῖσθαι Ἰλ. Θ. 126, Ἀττ., Ἰων. [[κέεσθαι]] Ἡρόδ. 2. 2·- μετοχ. κείμενος Ὅμ., κτλ·- παρατ. ἐκείμην, Ἐπ. κείμην Ὅμ., Ἐπ. γ΄ ἑν. [[κέσκετο]] Ὀδ. Φ. 41, πρβλ. Ξ. 521· Ἰων. γ΄ πληθ. ἐκέατο Ἡρόδ. 1. 167, κέατο Ἰλ. Ν. 763, κείατο Λ. 162·- μέλλ. κείσομαι Ὅμ., Ἀττ., Δωρ. κεισεῦμαι Θεόκρ. 3. 53. (Ἐκ τῆς √ΚΕΙ παράγονται [[ὡσαύτως]] τὰ κείω, κοίτη, κοιμάω, κῶας, κώμη, Κύμη· πρβλ. Σανσκρ. ←i (cubare), ←ê-tê (κεῖται), ←a- yanam (castra), Λατ. qui-es, καὶ [[ἴσως]] civis· Λιθ. ké-mas ([[κώμη]], [[χωρίον]])· Γοτθ. hai-ms ([[κώμη]]), Ἀρχ. Γερμ. hi-vo, hi-va (conjux). Ριζικὴ [[σημασία]]: εἶμαι κατατεθειμένος (χρησιμεύει δηλ. ὡς παθ. τοῦ [[τίθημι]], πρβλ. [[ὑπόκειμαι]]), καὶ [[ἑπομένως]] εἶμαι πλαγιασμένος, ἐξηπλωμένος, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον μετὰ προθέσ., ἐν, ἐπί, [[παρά]], [[πρός]], ὑπὸ τινι· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ τινος· ἀλλὰ ὁ δ’ ἐπ’ ἔννεα κεῖτο πέλεθρα, ἦτο ἐξηπλωμένος εἰς ἔκτασιν…, Ὀδ. Λ. 577, ἀλλ.· βραδύτερον, κεῖσθαι εἰς…, βραχυλογικῶς, Εὐρ. Ι. Τ. 620, Ἀνθ. Π. 9. 677, κτλ.· καὶ μετ’ αἰτ., ὡς τὸ καθίζειν, τόπον… ὅντινα κεῖται Σοφ. Φιλ. 145. 2) κοιμῶμαι, ἀναπαύομαι, Ὅμ., κτλ.·- [[ὡσαύτως]], [[μένω]] [[ἀργός]], [[σχολάζω]], ἀπραγμονῶ, κεῖτο γὰρ ἐν νήεσσι... Ἀχιλλεὺς Ἰλ. Β. 688, πρβλ. Η. 230, κτλ.· [[μένω]] [[ἥσυχος]], [[ἡσυχάζω]], λασίην ὑπὸ γαστέρ’ ἐλυσθεὶς κείμην, ἐπὶ τοῦ Ὀδυσσέως ὑπὸ τὴν κοιλίαν τοῦ Κριοῦ, Ὀδ. Ι. 434·- κακὸν κείμενον, κακὸν κοιμώμενον, Σοφ. Ο. Κ. 510· τοῦ κύματος κειμένου Αἰλ. π. Ζ. 15. 5. 3) κοίτομαι ἀσθενὴς ἢ πληγωμένος, κεῖτο γὰρ ἐν νήσῳ, ἐπὶ τοῦ Φιλοκτήτου, Ἰλ. Β. 721, πρβλ. Ο. 240· κείσεται οὐτοθεὶς Θ. 537., Λ. 659· γήραϊ λυγρῷ κεῖται ἐνὶ μεγάροις [[ἀρημένος]] Σ. 435· κεῖτ’ [[ὀλιγηπελέων]] Ὀδ. Ε. 457· [[ὡσαύτως]], εὑρίσκομαι ἐν ἀθλιότητι, ἐοικότι κεῖται ὀλέθρῳ Α. 46, πρβλ. Φ. 88, Σοφ. Φιλ. 183· εἶμαι ἐκτεθειμένος εἰς τὸ [[ἔλεος]] τοῦ νικητοῦ, Αἰσχύλ. Εὐμ. 590· κεῖσθαι ἐν κακοῖς Εὐρ. Φοίν. 1639, Ἐκ. 969· κειμένῳ ἐπιπηδᾶν, καταπατῶ τινα [[ὅταν]] τὸν εὔρω πεπτωκότα, Ἀριστοφ. Νεφ. 550. 4) [[κεῖμαι]] [[νεκρός]], ὡς τὸ Λατ. jacere, συχνὸν παρ’ Ὁμ., οὕτω παρὰ Τραγ., Αἰσχύλ. Ἀγ. 1438, 1446, Σοφ. Φιλ. 359· κεῖται δὲ νεκρὸς περὶ νεκρῷ ὁ αὐτ. ἐν Αἴ. 1240· σπάν. παρὰ πεζοῖς, [[χίλιοι]]… νεκροὶ κείμενοι Ἡρόδ. 8. 25. β) συχνὸν [[ὡσαύτως]] ἐν ἐπιταφίοις, εἶμαι τεθαμμένος, [[τῇδε]] κείμεθα Σιμων. 95, πρβλ. 97· κεῖσαι ζῶν ἔτι [[μᾶλλον]] τῶν ὑπὸ γᾶς ὁ αὐτ. 18· [[ὡσαύτως]], κ. ἐν Ταρτάρῳ Πινδ. Π. 1. 29· ἐν τάφῳ, ἐν Ἅιδου, παρ’ Ἅιδῃ Τραγ.· οὕτω παρὰ πεζοῖς, τὸν χῶρον ἐν τῷ κέοιτο Ὀρέστης Ἡρόδ. 1. 67, πρβλ. 4. 11., 9. 105, Θουκ. 2. 43. 5) [[κεῖμαι]] παραμελημένος, ἰδίως ἐπὶ ἀτάφου πτώματος (πρβλ. [[ἀκηδής]]), Ἰλ. Τ. 32., Σ. 338· κεῖται… [[νέκυς]] [[ἄκλαυτος]] [[ἄθαπτος]] Χ. 386· μὴ δή με [[ἕλωρ]] Δαναοῖσιν ἐάσῃς κεῖσθαι Ε. 685· οὕτω κεῖτ’ [[ἀπόθεστος]]… ἐν πολλῇ κόπρῳ, κατάκειται ἀπεριποίητος, ἐπὶ τοῦ παλαιοῦ κυνὸς τοῦ Ὀδυσσέως, Ὀδ. Ρ. 296, πρβλ. Π. 35, κτλ.·- οὕτω καὶ ἐπὶ τόπων ἢ οἰκοδομῶν, [[κεῖμαι]] εἰς ἐρείπια, κρημνισμένος, δόμοι… χαμαιπετεῖς ἒκεισθ’ ἀεὶ Αἰσχύλ. Χο. 964, πρβλ. ἐπανορθοῦσα εἴ τι καὶ πρότερον τῆς πόλεως ἔκειτο Πλάτ. Πολ. 425Α, Λυκ. 252. 6) ἐπὶ παλαιστῶν, εἶμαι ἡττημένος, κατεβλήθην, Αἰσχύλ. Εὐμ. 590· πεσών γε κείσομαι Ἀριστοφ. Νεφ. 126. ΙΙ. ἐπὶ τόπων, [[κεῖμαι]], ἔχω θέσιν τινά, [[νῆσος]] ἀπόπροθεν εἰν ἁλὶ κεῖται Ὀδ. Η. 244, πρβλ. Ι. 25., Κ. 196, καὶ παρὰ Τραγ.· ἐν τῇ γῇ κείμενά ἐστι τὰ Σοῦσα (ἀντὶ τοῦ κεῖται) Ἡρόδ. 5. 49· [[Αἴγινα]]… πρὸς νότου κ. πνοὰς Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 327, πρβλ. Θουκ. 3. 51· προστιθεμένου τοῦ θέσιν, πόλιν αὐταρκῆ θέσιν κειμένη ὁ αὐτ. 1. 37· θέσιν [[κέεσθαι]] νοσερωτάτην Ἱππ. π. Ἀέρ. 283, πρβλ. τῶν τεθέντων ἐν γράμμασι καὶ κειμένων Πλάτ. Νόμ. 7. 793, πρβλ. Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 17, 3· κ. πρὸς τὸν ἥλιον, πρὸς ἄρκτον, κτλ., ὁ αὐτ., κτλ. 2) ἐπὶ πραγμάτων, εὑρίσκομαι ἔν τινι τόπῳ, νοουμένης τῆς διαρκείας, ὅθι οἱ φίλα δέμνι’ ἔκειτο Ὀδ. Θ. 277· ἕλε δίφρον κείμενον, εὑρισκόμενον [[ἐκεῖ]] που, Ρ. 331, πρβλ. 410· φόρμιγγα…, ἥ που κεῖται ἐν ἡμετέροισι δόμοισι Θ. 255· οὕτω παρὰ πεζοῖς, δύο τράπεζαι ἐκείσθην Λυσ. 133. 12, πρβλ. Ξεν. Οἰκ. 8. 19. III. [[κεῖμαι]], εἶμαι ἀποθηκευμένος, πρβλ. [[κειμήλιον]], [[πρᾶγμα]] ἀπόθετον, ἀποτεθειμένον ἐπὶ ἐμπορευμάτων, περιουσίας κτλ., δόμοις ἐν κτήματα κεῖται Ἰλ. Ι. 382· πολλὰ δ’ ἐν ἀφνειοῦ πατρὸς κειμήλια κ. Ζ. 47· βασιλῆι δὲ κεῖται [[ἄγαλμα]], [[εἶναι]] τετηρημένον…, Δ. 144· [[μνῆμα]] ξείνοιο… κέσκετ’ ἐνὶ μεγάροισι, ἦτο ἀφειμένον…, Ὀδ. Φ. 41·- [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πραγμάτων, ἀφιερωμένον εἰς θεόν, κ. [[ἀνάθημα]], κτλ., Ἡρόδ. 1. 51, 52·- ἐπὶ χρημάτων, κείμενα, ἀποτεθειμένα, κατὰ [[μέρος]] τεθειμένα, ὁ αὐτ. 6. 86, 1· κ. σοι [[εὐεργεσία]] ἐν τῷ ἡμετέρῳ οἴκῳ ἐσαεὶ [[ἀνάγραπτος]] Θουκ. 1. 129, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 345Α· πολλὰ χρήματα ἐπὶ τῇ τούτου τραπέζῃ κεῑταί μοι, εἰς τὴν τράπεζάν του, Ἰσοκρ. 367D· [[παρά]] τινι Ἐπιστ. Πλάτ. 345C· τἀργύριόν σοι κείσεται, θὰ μείνῃ ὡς [[παρακαταθήκη]], μέλλον νὰ χρησιμεύσῃ πρὸς ἀποζημίωσιν τοῦ κυρίου δούλου τινὸς ὑποστάντος βλάβην ἐκ βασανιστηρίων, Ἀριστοφ. Βάτρ. 624· δραχμὴν ὑπόθες.- Ἀπόκρ. κεῖται [[πάλαι]] Δίφιλ. ἐν «Συνωρ.» 1. 2. IV. [[πρόκειμαι]], εἶμαι ὡρισμένος, κεῖται ἄεθλα ἐν ἀγῶνι δεδεγμένα ἱππῆας = ἐκδέχονται· [[ἔνθα]] ὁ Εὐστ. σημειοῖ, ὅτι τὸ κεῖται σύστοιχον τοῦ τίθεται, Ἰλ. Ψ. 273· ὅπλων ἔκειτ’ ἀγὼν πέρι Σοφ. Αἴ. 936, πρβλ. Ο. Τ. 490. 2) ἐπὶ νόμων, [[νόμος]] κεῖται ὡς παθ. τοῦ [[τίθημι]] νόμον, ὁ [[νόμος]] ἔχει τεθῆ, ἔχει ὁρισθῆ, Εὐρ. Ἑκ. 292, Μήδ. 494, Θουκ. 2. 37, κτλ.· νόμοι κεῖνται [[περί]] τινος Ἀντιφῶν 141. 22· οἱ νόμοι οἱ κείμενοι, οἱ ὡρισμένοι νόμοι, Ἀριστοφ. Πλ. 914, πρβλ. Λυσ. 96. 10, κτλ.· οἱ ὑπὸ τῶν θεῶν κείμενοι νόμοι Ξεν. Ἀπομν. 4. 4, 21, πρβλ. Ἰσοκρ. 10Α, Δημ. 720. 13· αἱ κείμεναι ὑπὸ τῶν ὑπατικῶν γνῶμαι, αἱ ψῆφοι ἃς ἔδωκαν οἱ…, Διον. Ἁλ. 7. 47· [[οὐκέτι]] κ. ἡ [[συνθήκη]], δὲν ἰσχύει πλέον, Ἰσαῖ. 59. 28· κεῖται [[ζημία]], εἶνε ὡρισμένη διὰ νόμου, πρόκειται, Θουκ. 3. 45· [[θάνατος]] κεῖται [[περί]] τινος Εὐρ. Ἴων. 756· κείμεναι ζημίαι Λυσ. 146. 20. 3) [[εἶναι]] κατατεθειμένον, δεδομένον, ἐν συλλογισμῷ, τοῦτο ἡμῖν οὕτω κείσθω = δεδόσθω, ὡρίσθω, Πλάτ. Σοφ. 250Ε, κτλ.· ὡμολογημένον ἡμῖν κ. Πολιτικ. 300Ε· συχν. παρ’ Ἀριστ., κείσθω, ἔστω δεδομένον, Ἀναλυτ. Πρότ. 1. 15, 14, Ποιητ. 19. 2, κ. ἀλλ.· τὸ κείμενον, τὸ δεδομένον, Μετὰ τὰ Φυσ. 3. 4, 38· τὰ κείμενα [[αὐτόθι]] 8. 4, 2, κ. ἀλλ. 4) ἐπὶ ὀνομάτων, κεῖται [[ὄνομα]], ἔχει δοθῆ, Ἡρόδ. 4. 184., 7. 200, πρβλ. Ξεν. Κύρ. 2. 2, 12, Πλάτ., κτλ.· ὑπὸ τοῦ πατρὸς κείμενον [[ὄνομα]] Ἰσαῖ. 41. 12· οὕτω κεῖσθαι [[ἄνευ]] τοῦ [[ὄνομα]], Πλάτ. Κρατ. 392D· κείμενα ὀνόματα, ὡρισμένοι ὅροι, Ἀριστ. Τοπ. 6. 2, 4. V. μεταφορ., [[πένθος]] ἐνὶ φρασὶ κεῖται, νοουμένου συνεχοῦς τινος αἰσθήματος βάρους, Ὀδ. Ω. 423· κεῖται ἐν ἄλγεσι θυμὸς Φ. 88. 2) [[ταῦτα]] θεῶν ἐν γούνασι κεῖται, δηλ. [[ταῦτα]] ἐξαρτῶνται ἐκ τῆς θελήσεως τῶν θεῶν, Ἰλ. Ρ. 514., Υ. 435. 3) κεῖσθαι ἔν τινι, ἐντελῶς ἐξαρτῶμαι ἐκ τινος, Πινδ. Π. 5. 126., 10. 110 ἐν ὑμῖν ὡς θεῷ κείμεθα Σοφ. Ο. Κ. 248, Ο. Τ. 314· οὕτω, κ. ἐπί τινι Πινδ. Π. 8, 108, Λουκ., κτλ. 4) ἔχω πως, εὑρίσκομαι ἔν τινι καταστάσει, εὖ κειμένων τῶν πρηγμάτων, ὡς ὁ Wessel. ἐν Ἡροδ. 8. 102· κεῖσθαι [[καλῶς]] ἐν παράπλῳ Θουκ. 1. 44, [[ὅπερ]] κεῖσθαι [[καλῶς]] παράπλου ἐν 36 εἶπεν, πρβλ. Αἰσχύλ. Χο. 693· μὴ κινεῖν εὖ κείμενον Πλάτ. Φίληβ. 15, ἐξ οὐ καὶ ἡ παροιμ. κακὸν εὖ κείμενον Σχολ. οὗ τὸ [[ἐναντίον]] ἐν Σοφ. Ο. Κ. 509 τὸ [[πάλαι]] κείμενον ἤδη κακὸν ἐπεγείρειν·- εἰ ταῦτ’ [[ἀνατὶ]]… κείσεται Σοφ. Ἀντ. 485, πρβλ. Φίλ. 503. 5) [[ἁπλῶς]], εἶμαι, εὔστομα κείσθω (ἴδε [[εὔστομος]]) Ἡρόδ. 2. 171· [[νεῖκος]] κ. τισι, ὑπάρχει [[ἔρις]] μεταξὺ τινων, Σοφ. Ο. Τ. 490· Ἑλλήνων κείσομαι ἐν στόμασι, τὸ ὄνομά μου θὰ ἀναφέρηται [[συχνάκις]], Ἀνθ. Π. 9. 62· πολλῶν κείμενος ἐν στόμασιν Θέογν. 240. 6) ἀφίνω καθίζημα, ἐπὶ τῶν οὔρων, Ἱππ. 970Β·- [[ὡσαύτως]], καταπραΰνομαι, ἐπὶ φλογώσεως, ὁ αὐτ. 1016G. 7) παρὰ τοῖς Γραμμ., ἐπὶ λέξεων καὶ φράσεων, εὑρίσκομαι, ἀπαντῶ, [[παρά]] τινι Ἀθήν. 58Β· ποῦ κεῖται; ὁ αὐτ. 165D. πρβλ. [[Κειτούκειτος]]·- τὸ κείμενον, τὸ παρὰ πᾶσιν ἀποδεκτὸν γενόμενον, ἢ τὸ κ. τοῦ συγγραφέως, ἐν ἀντιθ. πρὸς τὰ σχόλια, Casaub. εἰς Ἀθήν. σ. 3. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
