ἅλις: Difference between revisions

|ptext=(vgl. [[ἁλής]]), <i>[[scharenweis]], in [[Menge]], [[hinreichend]], [[genug]]</i>; Hom. oft, ohne [[Einfluß]] auf die [[Konstruktion]]; von [[Bienen]] αἱ μέν τ' [[ἔνθα]] [[ἅλις]] [[πεποτήαται]] <i>Il</i>. 2.90, ἀμφὶ δέ μιν γαλόῳ τε καὶ εἰνατέρες [[ἅλις]] [[ἔσταν]] 22.473, περὶ Τρωαὶ [[ἅλις]] [[ἦσαν]] 3.384, ἦ οὐχ [[ἅλις]] [[ἧμιν]] ἀλήμονές εἰσι καὶ ἄλλοι <i>Od</i>. 17.376, [[ἅλις]] [[ἀναβέβρυχεν]] [[ὕδωρ]] <i>Il</i>. 17.54, [[ἅλις]] [[χέραδος]] περιχεύας, μυρίον <i>Il</i>. 21.319, [[νῆα]] [[ἅλις]] χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηησάσθω (νηήσασθαι) <i>Il</i>. 9.137, 279, [[σῖτον]] ἔδωκεν [[ἅλις]] <i>Od</i>. 7.295, ἣ [[ἅλις]] κέχυτο ([[κόπρος]]) 17.298, [[ὅθι]] ἔκειτο [[ἅλις]] εὐῶδες [[ἔλαιον]] <i>Od</i>. 2.339, χρυσόν τε [[ἅλις]] ἐσθῆτά τε δόντες <i>Od</i>. 5.38, 23.341 vgl. 13.136, [[δεῖπνον]] ἐνὶ μεγάροις [[τετυκεῖν]] [[ἅλις]] [[ἔνδον]] ἐόντων <i>Od</i>. 15.77, 94, μή οἱ χρήματ' [[ἔπειτα]] [[ἅλις]] θυμηδέ' ἔδωμεν <i>Od</i>. 16.389, [[πλοῦτος]] δὲ καὶ [[εἰρήνη]] [[ἅλις]] [[ἔστω]] <i>Od</i>. 24.486; ἦ οὐχ [[ἅλις]] ὅτι, ist's nicht [[genug]], daß, <i>Il</i>. 5.349, 23.670; ὡς 17.450, <i>Od</i>. 2.312; [[ἅλις]] δέ οἱ <i>Il</i>. 9.376. – Nach [[Homer]] wird es [[teils]] mit dem genit. eines substant. [[verbunden]], Aesch. <i>Ag</i>. 1641, <i>Eum</i>. 645, Soph. <i>O.C</i>. 1020, Eur. <i>Phoen</i>. 1749, auch in [[Prosa]], [[ἅλις]] [[ἐστί]] [[μοί]] τινος Her. 9.27; vgl. Eur. <i>Cycl</i>. 248; Luc. <i>Bis acc</i>. 12; Plat. <i>Polit</i>. 287a; bes. Sp.; [[teils]] wird es [[absolut]] [[gebraucht]], so daß es zu einem subst. tritt, Soph. [[ἅλις]] [[πόνος]] τούτοις, die Mühe ist [[genug]], sie haben [[genug]] Mühe, <i>Phil</i>. 880, [[ἅλις]] ἡ παροῦσα [[λύπη]] <i>Tr</i>. 331; oder ein acc. c. inf. steht [[dabei]], [[ἅλις]] Ἀργείοις Καδμείους εἰς χεῖρας [[ἐλθεῖν]], es reicht hin, daß die Kadmeer mit den Argivern [[kämpfen]], Aesch. <i>Spt</i>. 661; [[ἅλις]] ἐμοὶ αὐτοῦ μένειν Soph. <i>O.R</i>. 686; [[ἅλις]] δὲ κλαίειν τοὐμὸν ἦν ἐμοὶ [[κακόν]] Eur. <i>Alc</i>. 1031; oder ein partic., [[ἅλις]] νοσοῦσ' ἐγώ, es ist [[genug]], daß ich [[krank]] bin, Soph. <i>O.R</i>. 1061; vgl. Eur. <i>Herc.Fur</i>. 1324 und Arist. <i>Nic. Eth</i>. 10.11 [[ἅλις]] ἐγὼ δυστυχῶν; πρεσβεύοντες [[ἅλις]] [[εἶχον]], d.i. sie waren es müde, Pol. 5.68.1. Ganz [[allein]]: [[ἅλις]], <i>[[genug]] [[davon]]</i>, Soph. <i>Aj</i>. 1381; εἰς [[ἅλις]], <i>zur [[Genüge]]</i>, Theocr. 25.17.