Anonymous

νέος: Difference between revisions

From LSJ
7,321 bytes added ,  5 August 2017
6_14
(13_7_3b)
(6_14)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0243.png Seite 243]] α, ον, att. auch 2 Endgn, ion. [[νεῖος]], <b class="b2">neu</b>; zunächst – a) von Menschen, <b class="b2">jung</b>; von Hom. an überall, im Ggstz von [[παλαιός]], Il. 14, 108 Od. 1, 395. 2, 293; ῥηϊδίως θείη νέον ἠὲ γέροντα, 18, 198, vgl. Il. 2, 789. 9, 36, u. so auch dem [[γεραίτερος]], Od. 3, 24, u. προγενέστερος, 2, 29 entggstzt; Hom. vrbdt [[νέος]] [[παῖς]], Od. 4, 665, νέοι κοῦροι, Il. 13, 95, νέοι ἄνδρες, wie Pind. Ol. 4, 28 u. öfter; ἐν παισὶν [[νέος]], P. 4, 281; ein bestimmtes Alter nicht bezeichnet; daß es bis in die dreißiger Jahre reicht, folgt aus Xen. Mem. 1, 2, 25; νέοι, Jünglinge, substantivisch, Hes. Sc. 281; bei den Attikern οἱ νέοι, Plat. Rep. III, 401 c u. Folgde; bei Pol. 1, 88, 6 u. öfter = die junge Mannschaft der Soldaten. – Auch Aesch. vrbdt [[νέας]] τε καὶ παλαιάς, Spt. 309; [[νέος]] δὲ γραίας δαίμονας καθιππάσω, Eum. 145; παιδὸς [[νέας]] ὥς, Ag. 268; ὅδ' ἐστίν – [[κεῖνος]], ὃς τότ' ἦν [[νέος]], Soph. O. R. 1145, öfter; auch εὖτ' ἂν τὸ νέον παρῇ, die Jugend, Jugendblüthe, O. C. 1231; [[νέος]] μεθέστηκ' ἐκ γέροντος, Eur. Heracl. 796, und sonst; [[νέος]] γὰρ εἶ, ὦ φίλε παῖ, Plat. Theaet. 162 d; ἀνθρώποις νέοις, jungen Leuten, Legg. X, 890 a; νέον [[μειράκιον]], Prot. 315 d; [[ἡμεῖς]] γὰρ ἔτι νέοι, ὥςτε [[τοσοῦτο]] [[πρᾶγμα]] διελέσθαι, Prot. 314 b, wo wir sagen »wir sind noch zu jung«. – So auch im compar. u. superl.; γενεῆφι [[νεώτερος]], Il. 21, 439; γενεῇ δὲ [[νεώτατος]] [[ἔσκον]], 7, 153, u. sonst; νεωτέρῳ ἢ πρεσ βυτέρῳ, Plat. Phaedr. 227 c; μὴ νεωτέρους [[πεντήκοντα]] ἐτῶν, Legg. VII, 802 b, jünger als 50 Jahre; [[νεώτατος]] θεῶν, Conv. 195 a; πρεσβύτερος μὲν – [[νεώτερος]] δέ, Xen. An. 1, 1, 1; Folgde. – Εὐθὺς νέου ὄντος, Plat. Rep. VI, 486 b; εὐθὺς ἐκ νέου, von Jugend auf, Gorg. 510 d; öfter auch von der [[ψυχή]], ἐκ [[νέας]], Rep. III, 409 a; έκ νέων, Gorg. 483 e u. A. – b) auch von anderen Dingen, wie Pflanzen, Od. 6, 163 Il. 21, 38; νέον [[ἄνθος]], Hes. Th. 988; [[νέος]] [[οἶνος]], Ar. Pax 882; auch νέᾳ κεφαλᾷ, Pind. P. 11, 35; νέαν χαίταν, Ol. 14, 22; ὄρεγε γεραιὰν νέᾳ χεῖρα, Eur. Phoen. 104. – c) von Zuständen u. vgl. , <b class="b2">neu, frisch, </b>sowohl das noch nicht Dagewesene, als das noch nicht lange Daseiende bezeichnend; νέον [[ἄλγος]], Il. 6, 462; νέον ὕμνον, Pind. I. 4, 70; νέαισιν ἑορταῖς, N. 9, 11; ἄεθλα, Gl. 2, 47; so auch νέοι γὰρ οἰακονόμοι κρατοῦσ' Ὀλύμπου, Aesch. Prom. 149, neue Herrscher; τοὺς νέους θεούς, 962, u. öfter in diesem Stücke von Zeus u. seinem Hause, im Ggstz der alten Titanen; Ggstz von [[παλαιός]], ἔν τε τοῖς νέοισι καὶ παλαιτέροις θεοῖς, Eum. 691; πόνοι δόμων νέοι παλαιοῖσιν συμμιγεῖς κακοῖς, Spt. 722; neben [[καινός]], Pers. 654; dah. τί [[χρέος]]; τί νέον; was Neues, Ag. 85; νέον [[ἄλγος]] ἔχει, Soph. Ai. 252; [[καί]] τι προσδοκῶ νέον, Phil. 773; [[νέας]] βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις, Ai. 722; τί νέον κηρύξασα, Eur. Hec. 178, wie νέον τι σημανῶν [[ἔπος]], 217; ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι, Thuc. 5, 50, u. öfter mit dem Nebenbegriffe des Unerwarteten, Befremdenden; ἄν τι νέον τῳ ξυμβαίνῃ βέλτιον παρὰ τὸν λόγον, Plat. Polit. 294 c; bes. im compar., νεώτερόν τι ποιέειν, Neuerungen machen, Her. 5, 19, wie νεώτερα ἔπρησσε πρήγματα, 6, 74; νεωτέρων ἔργων [[ἐπιθυμητής]], 7, 6; gew. von Reuerungen im Staate, Thuc. u. Folgde; vgl. noch νεώτερόν τι δρᾶν, Ar. Eccl. 338; τί νεώτερον γέγονεν; Plat. Euthyphr. i. A.; Sp. – d) wie Eur. vrbdt [[ἄφρων]] [[νέος]] τ' ἦν, I. A. 489, ἡ 'μπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν νέων σοφώτερον, Phoen. 533, so wird auch sonst das Jugendliche nicht bloß als unerfahren ([[νέος]] περὶ λόγους, Plat. Phil. 13 c u. nachher νεώτεροι φανούμεθα τοῦ δέοντος), sondern auch als das Leidenschaftliche, Uebereilte bezeichnet, [[πῶλος]] [[νέος]] καὶ [[ὀξύς]], Plat. Gorg. 463 e, Sp. – Adverbial wird νέον gebraucht, neuerlich, <b class="b2">jüngst</b>. nur eben, παῖδα νέον γεγαῶτα, Od. 19, 400. 20, 191, öfter; τοὺς ἥκοντας ἐκ μάχης νέον, Aesch. Ag. 1608; [[ἅπας]] δὲ [[τραχύς]], ὃςτις ἂν νέον κρατῇ, Prom. 35; Soph. O. C. 1775 u. sp. D.; bei Her. stehen τὸ νέον u. τὸ παλαιόν einander gegenüber, 9, 26, u. er braucht auch ἐκ νέης adverb., von neuem, 1, 60. 5, 116. Später ist [[νεωστί]] geläufiger. – Außer den schon angeführten Vergleichungsgraden [[νεώτερος]], [[νεώτατος]], ist später ion. νειότερος; – [[νέατος]] und [[νείατος]] s. besonders.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0243.png Seite 243]] α, ον, att. auch 2 Endgn, ion. [[νεῖος]], <b class="b2">neu</b>; zunächst – a) von Menschen, <b class="b2">jung</b>; von Hom. an überall, im Ggstz von [[παλαιός]], Il. 14, 108 Od. 1, 395. 2, 293; ῥηϊδίως θείη νέον ἠὲ γέροντα, 18, 198, vgl. Il. 2, 789. 9, 36, u. so auch dem [[γεραίτερος]], Od. 3, 24, u. προγενέστερος, 2, 29 entggstzt; Hom. vrbdt [[νέος]] [[παῖς]], Od. 4, 665, νέοι κοῦροι, Il. 13, 95, νέοι ἄνδρες, wie Pind. Ol. 4, 28 u. öfter; ἐν παισὶν [[νέος]], P. 4, 281; ein bestimmtes Alter nicht bezeichnet; daß es bis in die dreißiger Jahre reicht, folgt aus Xen. Mem. 1, 2, 25; νέοι, Jünglinge, substantivisch, Hes. Sc. 281; bei den Attikern οἱ νέοι, Plat. Rep. III, 401 c u. Folgde; bei Pol. 1, 88, 6 u. öfter = die junge Mannschaft der Soldaten. – Auch Aesch. vrbdt [[νέας]] τε καὶ παλαιάς, Spt. 309; [[νέος]] δὲ γραίας δαίμονας καθιππάσω, Eum. 145; παιδὸς [[νέας]] ὥς, Ag. 268; ὅδ' ἐστίν – [[κεῖνος]], ὃς τότ' ἦν [[νέος]], Soph. O. R. 1145, öfter; auch εὖτ' ἂν τὸ νέον παρῇ, die Jugend, Jugendblüthe, O. C. 1231; [[νέος]] μεθέστηκ' ἐκ γέροντος, Eur. Heracl. 796, und sonst; [[νέος]] γὰρ εἶ, ὦ φίλε παῖ, Plat. Theaet. 162 d; ἀνθρώποις νέοις, jungen Leuten, Legg. X, 890 a; νέον [[μειράκιον]], Prot. 315 d; [[ἡμεῖς]] γὰρ ἔτι νέοι, ὥςτε [[τοσοῦτο]] [[πρᾶγμα]] διελέσθαι, Prot. 314 b, wo wir sagen »wir sind noch zu jung«. – So auch im compar. u. superl.; γενεῆφι [[νεώτερος]], Il. 21, 439; γενεῇ δὲ [[νεώτατος]] [[ἔσκον]], 7, 153, u. sonst; νεωτέρῳ ἢ πρεσ βυτέρῳ, Plat. Phaedr. 227 c; μὴ νεωτέρους [[πεντήκοντα]] ἐτῶν, Legg. VII, 802 b, jünger als 50 Jahre; [[νεώτατος]] θεῶν, Conv. 195 a; πρεσβύτερος μὲν – [[νεώτερος]] δέ, Xen. An. 1, 1, 1; Folgde. – Εὐθὺς νέου ὄντος, Plat. Rep. VI, 486 b; εὐθὺς ἐκ νέου, von Jugend auf, Gorg. 510 d; öfter auch von der [[ψυχή]], ἐκ [[νέας]], Rep. III, 409 a; έκ νέων, Gorg. 483 e u. A. – b) auch von anderen Dingen, wie Pflanzen, Od. 6, 163 Il. 21, 38; νέον [[ἄνθος]], Hes. Th. 988; [[νέος]] [[οἶνος]], Ar. Pax 882; auch νέᾳ κεφαλᾷ, Pind. P. 11, 35; νέαν χαίταν, Ol. 14, 22; ὄρεγε γεραιὰν νέᾳ χεῖρα, Eur. Phoen. 104. – c) von Zuständen u. vgl. , <b class="b2">neu, frisch, </b>sowohl das noch nicht Dagewesene, als das noch nicht lange Daseiende bezeichnend; νέον [[ἄλγος]], Il. 6, 462; νέον ὕμνον, Pind. I. 4, 70; νέαισιν ἑορταῖς, N. 9, 11; ἄεθλα, Gl. 2, 47; so auch νέοι γὰρ οἰακονόμοι κρατοῦσ' Ὀλύμπου, Aesch. Prom. 149, neue Herrscher; τοὺς νέους θεούς, 962, u. öfter in diesem Stücke von Zeus u. seinem Hause, im Ggstz der alten Titanen; Ggstz von [[παλαιός]], ἔν τε τοῖς νέοισι καὶ παλαιτέροις θεοῖς, Eum. 691; πόνοι δόμων νέοι παλαιοῖσιν συμμιγεῖς κακοῖς, Spt. 722; neben [[καινός]], Pers. 654; dah. τί [[χρέος]]; τί νέον; was Neues, Ag. 85; νέον [[ἄλγος]] ἔχει, Soph. Ai. 252; [[καί]] τι προσδοκῶ νέον, Phil. 773; [[νέας]] βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις, Ai. 722; τί νέον κηρύξασα, Eur. Hec. 178, wie νέον τι σημανῶν [[ἔπος]], 217; ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι, Thuc. 5, 50, u. öfter mit dem Nebenbegriffe des Unerwarteten, Befremdenden; ἄν τι νέον τῳ ξυμβαίνῃ βέλτιον παρὰ τὸν λόγον, Plat. Polit. 294 c; bes. im compar., νεώτερόν τι ποιέειν, Neuerungen machen, Her. 5, 19, wie νεώτερα ἔπρησσε πρήγματα, 6, 74; νεωτέρων ἔργων [[ἐπιθυμητής]], 7, 6; gew. von Reuerungen im Staate, Thuc. u. Folgde; vgl. noch νεώτερόν τι δρᾶν, Ar. Eccl. 338; τί νεώτερον γέγονεν; Plat. Euthyphr. i. A.; Sp. – d) wie Eur. vrbdt [[ἄφρων]] [[νέος]] τ' ἦν, I. A. 489, ἡ 'μπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν νέων σοφώτερον, Phoen. 533, so wird auch sonst das Jugendliche nicht bloß als unerfahren ([[νέος]] περὶ λόγους, Plat. Phil. 13 c u. nachher νεώτεροι φανούμεθα τοῦ δέοντος), sondern auch als das Leidenschaftliche, Uebereilte bezeichnet, [[πῶλος]] [[νέος]] καὶ [[ὀξύς]], Plat. Gorg. 463 e, Sp. – Adverbial wird νέον gebraucht, neuerlich, <b class="b2">jüngst</b>. nur eben, παῖδα νέον γεγαῶτα, Od. 19, 400. 20, 191, öfter; τοὺς ἥκοντας ἐκ μάχης νέον, Aesch. Ag. 1608; [[ἅπας]] δὲ [[τραχύς]], ὃςτις ἂν νέον κρατῇ, Prom. 35; Soph. O. C. 1775 u. sp. D.; bei Her. stehen τὸ νέον u. τὸ παλαιόν einander gegenüber, 9, 26, u. er braucht auch ἐκ νέης adverb., von neuem, 1, 60. 5, 116. Später ist [[νεωστί]] geläufiger. – Außer den schon angeführten Vergleichungsgraden [[νεώτερος]], [[νεώτατος]], ist später ion. νειότερος; – [[νέατος]] und [[νείατος]] s. besonders.
}}
{{ls
|lstext='''νέος''': νέα, Ἰων. νέη, νέον, Ἀττ. [[ὡσαύτως]] [[νέος]], νέον· Ἰων [[νεῖος]], ὃ ἴδε [θηλ. [[νέας]] ὡς μονοσύλλ., Αἰσχύλ. Θήβ. 327· καὶ συνῃρ. θηλ. νῆ, ἀντὶ νέα, μνημονεύεται ὑπὸ τοῦ Ἡρῳδιανοῦ π. μον. λέξ. 7. 9 ἐκ τοῦ Ἀριστοφ. (Ἀποσπ. 123)]. (Περὶ τῆς ῥίζης ἴδε ἐν τέλ.). 1) [[νέος]], [[νεανικός]], [[πλήρης]] νεότητος, (ἐπὶ παιδίων, νεανιῶν καὶ ἀνδρῶν [[τοὐλάχιστον]] [[μέχρι]] τῆς ἡλικίας τῶν 30, ἴδε Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 35, πρβλ. [[νεανίσκος]]), [[νέος]] [[παῖς]] Ὀδ. Δ. 665· νέοι κοῦροι Ἰλ. Ν. 95· νέοι ἄνδρες, συχνὸν παρ’ Ὁμ.· ἢ μόνον νέοι, Ἰλ. Α. 463, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 281, κτλ.· παρ’ Ἀττ. τὸ πλεῖστον [[μετὰ]] τοῦ ἄρθρου, ὁ [[νέος]], οἱ νέοι, Ἀριστοφ. Νεφ. 1059, κτλ.· - ἀντίθετ. τῷ [[γέρων]], ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες Ἰλ. Β. 789, κτλ.· [[οὕτως]], ἢ [[νέος]] ἠὲ παλαιὸς Ξ. 108, πρβλ. Ὀδ. Α. 395, κτλ.· ἀντίθετον τῷ [[γεραίτερος]], Γ. 24· τῷ προγενέστερος, B. 29˙ τῷ [[γεραιός]], Ξεν. Λακ. 1, 7˙ ἐκ νέου, ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας, ἐκ νεότητος, Πλάτ. Γοργ. 510D, κτλ.˙ ἐκ νέων παίδων ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 887D˙Ϗ ἐκ νέων ἐθίζεσθαι Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 2. 1, 8˙ ἐκ [[νέας]] (ἐξυπακ. ψυχῆς) Πλάτ. Πολ. 409Α˙ - τὸ νέον, = [[νεότης]], Σοφ. Ο. Κ. 1229˙ τὸ νέον ἅπαν, ἅπασα ἡ [[νεότης]], Πλάτ. Νόμ. 653D˙Ϗ - [[ὡσαύτως]], ἐπὶ τῶν νέων ἔτι καὶ ἀνηλίκων, νέου ὄντος ἔτι Θουκ. 1. 107˙ ὄντος νεωτέρου ἔτι ὁ αὐτ. 3. 26˙ πρβλ. [[νεώτερος]]. β) σπανίως ἐπὶ ζῴων καὶ φυτῶν, ὄρπηκες, [[ἔρνος]] Ἰλ. Φ. 38, Ὀδ. Ζ. 163˙ οἱ νέοι τῶν νεβρῶν Ξεν. Κυν. 9. 8. 2) ἁρμόζων εἰς νεανίαν, [[νεανικός]], Λατ. juvenilis, ἄεθλοι Πινδ. Ο. 2. 78˙ ν. [[θράσος]] Αἰσχύλ. Πέρσ. 744˙ ν. [[φροντίς]], νεανικὰ φρονήματα, Εὐρ. Μήδ. 48˙ νέαις διανοίαις Λυσ. 169. 39˙ [[ἄφρων]] [[νέος]] τε Εὐρ. Ι. Α. 489, πρβλ. Πολ. 378Α˙ ν. τε καὶ ὀξὺς ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 463Ε˙Ϗ ἀλλὰ παρ’ Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 3, 6, [[νέος]] τὴν ἡλικίαν, ἀντιτίθεται πρὸς τό: τὸ [[ἦθος]] [[νεαρός]]. ΙΙ. [[νέος]], ν. [[θάλαμος]] Ἰλ. Ρ. 36Ϗ ν. [[ἄλγος]] 6. 462˙Ϗ ἡ [[σημασία]] αὕτη ἀλλαχοῦ παρ’ Ὁμ. μόνον ἐν τῷ ἐπιρρ. νέον, ἴδε κατωτ.)˙ οὕτω παρ’ Ἀττ., πόνοι νέοι... παλαιοῖσι συμμιγεῖς κακοῖς Αἰσχύλ. Θήβ. 740, κτλ.: ν. [[οἶνος]] Ἀριστοφ. Εἰρ. 916˙ ἐν τοῖς μουσικοῖς τὰ νέα [[[μέλη]]] εὐδοκιμεῖ Ξεν. Κύρ. 1. 6, 38˙ ἡ νέα (ἐξυπακ. [[σελήνη]]), Λατ. novilunium, ἰδίως ἐν τῇ φράσει: ἕνη καὶ νέα, ἴδε ἕνος Ι. 2˙ - ἀλλὰ μηνὸς τῇ νέᾳ (ἐξυπακ. ἡμέρᾳ), κατὰ τὴν πρώτην τοῦ μηνός, Πλάτ. Νόμ. 849Β˙ - νέον -[[ἦμαρ]] Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1479˙ - ἐπὶ ταύτης τῆς ἐννοίας σπανίως ἐπὶ προσώπων, ὁ [[νέος]] ταγὸς μακάρων Αἰσχύλ. Πρ. 96, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 960˙ οἱ νέοι θεοί, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τοὺς παλαιοτέρους, Αἰσχύλ. Εὐμ. 721, κτλ. 2) ἐπὶ γεγονότων, συμβεβηκότων, κτλ., [[μετὰ]] καὶ τῆς συμπαρομαρτούσης ἐννοίας τοῦ [[ἀπροσδόκητος]], [[παράδοξος]], τί νέον; Αἰσχύλ. Ἀγ. 85˙ προσδοκῶ γάρ τι νέον Εὐρ. Ἱκ. 99˙ μῶν τι βουλεύει νέον; Σοφ. Φιλ. 1229, πρβλ. 554, Θουκ. 5. 50, κτλ.˙ ἀπροσδοκήτους καὶ νέους λόγους Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 712˙ καινὰ νέα τ’ ἄχη ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 665˙ - ἡ [[ἔννοια]] αὕτη [[εἶναι]] συνηθεστέρα ἐν τῷ συγκρ., ἴδε ἐν λ. [[νεώτερος]]. ΙΙΙ. οὐδ. νέον, ὡς ἐπιρρ. χρονικόν, [[νεωστί]], ἐσχάτως πρὸ μικροῦ, [[μόλις]] πρὸ ὀλίγου, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ πολλοῦ παρελθὸν ὡς καὶ πρὸς τὸ παρόν, Ὅμ. κτλ.˙ παῖδα νέον γεγαῶτα Ὀδ. Ο. 400, πρβλ. Ἰλ. Γ. 394˙ νέον κρατεῖν Αἰσχύλ. Πρ. 35, 955, κτλ.˙ [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] τοῦ ἄρθρου, καὶ τὸ παλαιὸν καὶ τὸ νέον Ἡρόδ. 9. 26: παρὰ πεζογράφοις νεωστὶ (ὃ ἴδε)˙ ἀλλὰ ὁ [[τύπος]] νέως [[εἶναι]] [[σπάνιος]]˙ Συγκρ. ἐπίρρ. νεωτέρως, Πλάτ. Νόμ. 907C˙Ϗ ὑπερθετ. νεώτατα, ἐπ. ἐσχάτων, πρὸ μικροῦ Θουκ. 1. 7˙ οὕτω καὶ ἐκ [[νέας]], Ἰων. ἐκ νέης, ἐκ νέου, [[πάλιν]], Λατ. denuo, Ἡρόδ. 1. 60., 5. 116. IV. οἱ βαθμοὶ συγκρίσεως [[εἶναι]]: [[νεώτερος]], [[νεώτατος]], ἴδε ἐν λ. [[νεώτερος]]˙ ἀλλὰ τὰ [[ἐξαρχῆς]] συγκρ. καὶ ὑπερθετ. ζητητέα ἐν τοῖς ποιητ. τύποις [[νεαρός]], [[νέατος]]˙ - ὁ [[τύπος]] νεαίτερος [[εἶναι]] ἐφθαρμ. ἀντὶ τοῦ [[νεαίρετος]] ἐν Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 316˙ ὁ Ἰων. [[τύπος]] νειότατος μνημονεύεται ὑπὸ τοῦ Ἡσυχ. (Ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης παράγονται αἱ λέξεις: [[νειός]], [[νεαρός]], [[νεάν]], [[νεανίας]], [[νέαξ]], [[νεοσσός]], [[νεοχμός]], [[νέατος]] ([[νήτη]]), νεωστὶ (ἐσχάτως), [[νείαιρα]] (κατωτέρα). Ἡ [[ῥίζα]] αὕτη θὰ ἦτο ἐξ ἀρχῆς, ΝΕF-, πρβλ. Σανσκρ. nav-as, nav-yas˙Ϗ Ζενδ. nav-a˙ Λατ. nov-us, nov-icius, nov-are, nov-alis, nov-erca, de-nu-o, nup-er, nuntius (novi-ventius?)˙ ϏΓοτθ. niu-jis ([[νέος]])˙ niu-jitha ([[καινότης]])˙ Λιθ. nau-jes˙Ϗ Σλαυ. νov-u˙Ϗ - νεβρὸς [[ὡσαύτως]] πιθ. ἐγένετο ἐκ τοῦ νεFρός, νέον [[ζῷον]], νεογνόν).
}}
}}