3,277,719
edits
ὑμέναιος: Difference between revisions
From LSJ
6_3
(13_6a) |
(6_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1178.png Seite 1178]] ὁ, der Hochzeitsgesang, den die Begleiter der Braut sangen, wenn diese aus dem väterlichen Hause in das des Bräutigams geführt wurde; Il. 18, 493; Hes. Sc. 274; ὑμεναίων ἰαχὰν παμφώνων, Pind. P. 3, 17; Aesch. Ag. 690; οὔθ' ὑμεναίων ἔγκληρον, Soph. Ant. 807; daher auch = Hochzeit, O. R. 422; Eur. I. A. 430 Ion 1475; nicht selten im plur., παιδὸς δαίσομεν ὑμεναίους, I. A. 123. – Auch wie 'Υμήν, Gott der Ehe, Eur. Troad. 311 Heracl. 917 u. sonst. – S. auch nom. pr. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1178.png Seite 1178]] ὁ, der Hochzeitsgesang, den die Begleiter der Braut sangen, wenn diese aus dem väterlichen Hause in das des Bräutigams geführt wurde; Il. 18, 493; Hes. Sc. 274; ὑμεναίων ἰαχὰν παμφώνων, Pind. P. 3, 17; Aesch. Ag. 690; οὔθ' ὑμεναίων ἔγκληρον, Soph. Ant. 807; daher auch = Hochzeit, O. R. 422; Eur. I. A. 430 Ion 1475; nicht selten im plur., παιδὸς δαίσομεν ὑμεναίους, I. A. 123. – Auch wie 'Υμήν, Gott der Ehe, Eur. Troad. 311 Heracl. 917 u. sonst. – S. auch nom. pr. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὑμέναιος''': [ῠ], ὁ, (Ὑμὴν) τὸ γαμήλιον ᾆσμα, ὃ ᾖδον αἰ τῆς νύμφης θεράπαιναι καὶ σύντροφοι ἄγουσαι αὐτὴν εἰς τοῦ νυμφίου τὸν οἶκον, νυμφικὸν ᾆσμα, νύμφας δ’ ἐκ θαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων ἡγίνεον ἀνὰ ἄστυ, πολὺς δ’ [[ὑμέναιος]] ὀρώρει, «διεγήγερτο πλείστη [[γαμήλιος]] ᾠδὴ» (Σχολ.), Ἰλ. Σ. 493, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 274, καὶ Τραγ.· ἐν τῷ πληθ., ὑμεναίων ἰαχὰ παμφώνων Πινδ. ΙΙ. 3. 30, Εὐρ. Ἄλκ. 922, κλπ.· Αἰολικ. Ὑμήνᾰος, Σαπφὼ 9. 3, Συλλ. Ἐπιγρ. 5172. 2) [[γάμος]], Σοφ. Ο. Τ. 422, Εὐρ. Ἴων 1475· καὶ ἐν τῷ πληθ., Σοφ. Ἀντ. 813, Εὐρ. Ι. Α. 123, κλπ. ΙΙ. = Ὑμήν, ὁ θεὸς τοῦ γάμου, εἰς ὃν ἀπετείνοντο τὰ γαμήλια ᾄσματα, Ὑμὴν ὦ Ὑμέναι’ [[ἄναξ]] Εὐριπ. Τρῳ. 311. 314. Ὑμὴν ὦ Ὑμέναι’ [[αὐτόθι]] 381· Ὑμὴν Ὑμέναι’ ὦ Ἀριστοφ. Εἰρ. 1335 κἑξ.· Ὑμὴν ὦ, Ὑμέναι’ ὦ ὁ αὐτ. ἐν Ὄρν. 1736, 1742· Δωρικ. Ὑμὰν ὦ Ὑμέναιε Θεόκρ. 18. 58, πρβλ. Catull. 61, 62· [[ὅθεν]] τὰ δύο εὕρηνται ὡς μία [[λέξις]], Ὑμὴνυμέναιον ἀείδων, Ὀππ. Κυν. 1. 341. | |||
}} | }} | ||
