3,274,916
edits
παραχρῆμα: Difference between revisions
From LSJ
6_6
(13_7_2) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0508.png Seite 508]] d. i. παρὰ τὸ [[χρῆμα]], neben der Sache, auf der Stelle, <b class="b2">sogleich</b>, Ar. Plut. 569. 782 u. häufig in Prosa; Her. 7, 150; Thuc. 7, 75; τῷ [[παραχρῆμα]] περιχαρεῖ καὶ εἰς τὸν [[ἔπειτα]] χρόνον, 2, 51; [[εὐθέως]] παρ., Antiph. 1, 20, wie εὐθὺς παρ., Dem. 24, 15; Ggstz εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον, Isocr. 4, 124; oft mit dem Artikel, τὸ ἐγγὺς μόνον ὁρῶν καὶ τὸ [[παραχρῆμα]], Plat. Crat. 395 d, das Gegenwärtige; τὰ [[παραχρῆμα]], im Ggstz von τὰ μέλλοντα, Thuc. 1, 138; αἱ [[παραχρῆμα]] ἡδοναί, augenblickliche, momentane, Plat. Prot. 353 d; ἐκ τοῦ [[παραχρῆμα]], aus dem Stegereif, ohne Vorbereitung, z. B. στρατεύεσθαι, Xen. Hell. 6, 4, 11; λέγειν, Plat. Crat. 399 d (u. oft Dem.); auch verbunden ἐκ τοῦ [[παραχρῆμα]] [[ἐξαίφνης]], Legg. XI, 867 a; αἱ ἐκ τοῦ παρ. ἡδοναί, Xen. Mem. 2, 1, 20. 4, 5, 10, wie αἱ ἐγγυτάτω, die sich von selbst darbietenden, ohne viele Mühe zu erlangenden Genüsse; τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ παρ. λέγειν, im Ggstz von τὰ δὲ βουλευσαμένους, Hell. 1, 1, 30; ἐν τῷ παρ., in dem Augenblick, für den Augenblick, ἡδονὴν παρέχειν, Plat. Prot. 353 d; vgl. τὴν ἐν τῷ παρ. διώκοντες ῥᾳστώνην, Polit. 310 c; ἐν μὲν τῷ παρ. ἱκανῶς εἰπεῖν οὐ ῥᾴδιον, ἐπισκεψαμένῳ δὲ οὐδὲν χαλεπόν, Rep. V, 455 a; ἀσθενεῖς εἰς τὸ παρ. γίγνονται, Legg. I, 646 c. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0508.png Seite 508]] d. i. παρὰ τὸ [[χρῆμα]], neben der Sache, auf der Stelle, <b class="b2">sogleich</b>, Ar. Plut. 569. 782 u. häufig in Prosa; Her. 7, 150; Thuc. 7, 75; τῷ [[παραχρῆμα]] περιχαρεῖ καὶ εἰς τὸν [[ἔπειτα]] χρόνον, 2, 51; [[εὐθέως]] παρ., Antiph. 1, 20, wie εὐθὺς παρ., Dem. 24, 15; Ggstz εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον, Isocr. 4, 124; oft mit dem Artikel, τὸ ἐγγὺς μόνον ὁρῶν καὶ τὸ [[παραχρῆμα]], Plat. Crat. 395 d, das Gegenwärtige; τὰ [[παραχρῆμα]], im Ggstz von τὰ μέλλοντα, Thuc. 1, 138; αἱ [[παραχρῆμα]] ἡδοναί, augenblickliche, momentane, Plat. Prot. 353 d; ἐκ τοῦ [[παραχρῆμα]], aus dem Stegereif, ohne Vorbereitung, z. B. στρατεύεσθαι, Xen. Hell. 6, 4, 11; λέγειν, Plat. Crat. 399 d (u. oft Dem.); auch verbunden ἐκ τοῦ [[παραχρῆμα]] [[ἐξαίφνης]], Legg. XI, 867 a; αἱ ἐκ τοῦ παρ. ἡδοναί, Xen. Mem. 2, 1, 20. 4, 5, 10, wie αἱ ἐγγυτάτω, die sich von selbst darbietenden, ohne viele Mühe zu erlangenden Genüsse; τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ παρ. λέγειν, im Ggstz von τὰ δὲ βουλευσαμένους, Hell. 1, 1, 30; ἐν τῷ παρ., in dem Augenblick, für den Augenblick, ἡδονὴν παρέχειν, Plat. Prot. 353 d; vgl. τὴν ἐν τῷ παρ. διώκοντες ῥᾳστώνην, Polit. 310 c; ἐν μὲν τῷ παρ. ἱκανῶς εἰπεῖν οὐ ῥᾴδιον, ἐπισκεψαμένῳ δὲ οὐδὲν χαλεπόν, Rep. V, 455 a; ἀσθενεῖς εἰς τὸ παρ. γίγνονται, Legg. I, 646 c. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''παραχρῆμα''': Ἐπίρρ. ἀντὶ παρὰ τὸ [[χρῆμα]], [[εὐθύς]], παρευθὺς (οὕτω παρὰ [[χρέος]] ἐν Νικ., ἴδε [[χρέος]] VΙΙ), ὡς τὸ [[παραυτίκα]], Ἡρόδ. 3. 15., 7. 150, Λυσ. 172. 44, κτλ.· [[πάλαι]] τε καὶ π. Θουκ. 7. 75· εἰ μὴ π., ἀλλ’ ὀλίγον [[ὕστερον]] Ἰσοκρ. 383Β· [[ταχέως]] καὶ π. Κρατῖνος ἐν «Ἀρχιλόχοις» 3· πρὸς στιγμήν, π. τέρψασαι Κριτί. 2. 23· τὰ [[παραχρῆμα]], τὰ παρόντα ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὰ μέλλοντα, Θουκ. 1. 138· ἡ π. [[ἀνάγκη]], ἡ ἐν τῷ παρόντι, ὁ αὐτ. 2. 17· τὸ π. περιχαρὲς [[αὐτόθι]] 51· τὸ π. περιδεές ὁ αὐτ. 8. 1· περὶ τοῦ ἐυθὺς π., [[εὐθέως]] π., ἴδε ἐν τέλ.· - [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] τοῦ ἄρθρου, τὸ [[παραχρῆμα]] Ἡρόδ. 6. 11, καὶ Ἀττ.· ἐκ τοῦ παρ. λέγειν, λέγειν ἐκ τοῦ προχείρου, Πλάτ. Κρατ. 399D, πρβλ. Δημ. 9. 7· ἐκ τοῦ π. στρατεύεσθαι Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 11· τὸ π. ἡδύ, ἡ [[ἄμεσος]] [[ἡδονή]], Πλάτ. Πρωταγ. 356Α· αἱ ἐκ τοῦ παρ. ἡδοναὶ Ξεν. Ἀπομν. 2. 1, 20· [[οὕτως]], ἀπὸ τοῦ π. ὁ αὐτ. ἐν Ἑλλ. 1. 1, 30· - ἐν τῷ π. Ἀντιφῶν 138. 5, Πλάτ., κλ.· - ἐς τὸ π. ἀκούειν Θουκ. 1. 22, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 646C - Ἡ [[λέξις]] κεῖται παρ’ Ἡροδ. καὶ τοῖς ἀρίστοις τῶν Ἀττ. πεζογράφων, ἀλλ’ οὐχὶ τοσοῦτον παρὰ τοῖς μεταγενεστέροις, [[ὥστε]] ὁ Ἡσύχ. ἐνόμισεν [[ἀναγκαῖον]] νὰ ἑρμηνεύσῃ αὐτό: - «[[παραχρῆμα]]· [[παραυτίκα]] .., [[εὐθέως]]»· πρβλ. Καλλιμ. Ἀποσπ. 106, Πλουτ. Κάμιλ. 42· ἐκ τοῦ π. εἰπεῖν ὁ αὐτ. 2. 6Ε· ἐν τῷ π. Ἀριστείδ. 2, σ. 407· - [[ἐντεῦθεν]] ὁ Cobet N. LL. σελ. 351, 731 κἑξ. συμπεραίνει ὅτι τὰ ἄρτι, [[εὐθύς]], [[εὐθέως]], [[ὁσάκις]] εὕρηνται συνημμένα [[μετὰ]] τοῦ [[παραχρῆμα]], [[δέον]] νὰ ὀβελίζωνται ὡς γλωσσήματα, ἴδε Ξεν. Ἑλλ. 1. 4, 14, Ἀντιφῶν 113. 31, Ἰσαῖ, 36. 17, Δείναρχ. 102. 16, Δημ. 1178. 14. 2) ἐν χρήσει παρὰ μεταγεν. [[μετὰ]] γεν., π. τῆς εὐεργεσίας Δίων Κ. 1, σ. 359· π. τῆς διαβάσεως Εὐναπ. Ἱστ. σ. 51. 15 (ἔκδ. Βόννης)· οὕτω, Γεωπ. 10. 75, 16, Λογγῖν. κλ. | |||
}} | }} | ||
