παραχρῆμα: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''παραχρῆμα''': Ἐπίρρ. ἀντὶ παρὰ τὸ [[χρῆμα]], [[εὐθύς]], παρευθὺς (οὕτω παρὰ [[χρέος]] ἐν Νικ., ἴδε [[χρέος]] VΙΙ), ὡς τὸ [[παραυτίκα]], Ἡρόδ. 3. 15., 7. 150, Λυσ. 172. 44, κτλ.· [[πάλαι]] τε καὶ π. Θουκ. 7. 75· εἰ μὴ π., ἀλλ’ ὀλίγον [[ὕστερον]] Ἰσοκρ. 383Β· [[ταχέως]] καὶ π. Κρατῖνος ἐν «Ἀρχιλόχοις» 3· πρὸς στιγμήν, π. τέρψασαι Κριτί. 2. 23· τὰ [[παραχρῆμα]], τὰ παρόντα ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὰ μέλλοντα, Θουκ. 1. 138· ἡ π. [[ἀνάγκη]], ἡ ἐν τῷ παρόντι, ὁ αὐτ. 2. 17· τὸ π. περιχαρὲς [[αὐτόθι]] 51· τὸ π. περιδεές ὁ αὐτ. 8. 1· περὶ τοῦ ἐυθὺς π., [[εὐθέως]] π., ἴδε ἐν τέλ.· - [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] τοῦ ἄρθρου, τὸ [[παραχρῆμα]] Ἡρόδ. 6. 11, καὶ Ἀττ.· ἐκ τοῦ παρ. λέγειν, λέγειν ἐκ τοῦ προχείρου, Πλάτ. Κρατ. 399D, πρβλ. Δημ. 9. 7· ἐκ τοῦ π. στρατεύεσθαι Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 11· τὸ π. ἡδύ, ἡ [[ἄμεσος]] [[ἡδονή]], Πλάτ. Πρωταγ. 356Α· αἱ ἐκ τοῦ παρ. ἡδοναὶ Ξεν. Ἀπομν. 2. 1, 20· [[οὕτως]], ἀπὸ τοῦ π. ὁ αὐτ. ἐν Ἑλλ. 1. 1, 30· - ἐν τῷ π. Ἀντιφῶν 138. 5, Πλάτ., κλ.· - ἐς τὸ π. ἀκούειν Θουκ. 1. 22, πρβλ. Πλάτ. Νόμ. 646C - Ἡ [[λέξις]] κεῖται παρ’ Ἡροδ. καὶ τοῖς ἀρίστοις τῶν Ἀττ. πεζογράφων, ἀλλ’ οὐχὶ τοσοῦτον παρὰ τοῖς μεταγενεστέροις, [[ὥστε]] ὁ Ἡσύχ. ἐνόμισεν [[ἀναγκαῖον]] νὰ ἑρμηνεύσῃ αὐτό: - «[[παραχρῆμα]]· [[παραυτίκα]] .., [[εὐθέως]]»· πρβλ. Καλλιμ. Ἀποσπ. 106, Πλουτ. Κάμιλ. 42· ἐκ τοῦ π. εἰπεῖν ὁ αὐτ. 2. 6Ε· ἐν τῷ π. Ἀριστείδ. 2, σ. 407· - [[ἐντεῦθεν]] ὁ Cobet N. LL. σελ. 351, 731 κἑξ. συμπεραίνει ὅτι τὰ ἄρτι, [[εὐθύς]], [[εὐθέως]], [[ὁσάκις]] εὕρηνται συνημμένα [[μετὰ]] τοῦ [[παραχρῆμα]], [[δέον]] νὰ ὀβελίζωνται ὡς γλωσσήματα, ἴδε Ξεν. Ἑλλ. 1. 4, 14, Ἀντιφῶν 113. 31, Ἰσαῖ, 36. 17, Δείναρχ. 102. 16, Δημ. 1178. 14. 2) ἐν χρήσει παρὰ μεταγεν. [[μετὰ]] γεν., π. τῆς εὐεργεσίας Δίων Κ. 1, σ. 359· π. τῆς διαβάσεως Εὐναπ. Ἱστ. σ. 51. 15 (ἔκδ. Βόννης)· οὕτω, Γεωπ. 10. 75, 16, Λογγῖν. κλ.

}}