3,243,923
edits
ἀνταῖος: Difference between revisions
From LSJ
6_4
(13_6a) |
(6_4) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0243.png Seite 243]] ([[ἄντα]]), 1) entgegenstehend, ἀνταία [[πληγή]], eine Wunde vorn in der Brust, d. i. eine tödtliche, Soph. El. 188; Eur. Andr. 843; ohne [[πληγή]] Soph. Ant. 1292; widrig, feindselig, κνώδαλα βροτοῖς ἀνταῖα Aesch. Ch. 581; ἀνταίαν πνεῦσαι πομπάν, widrigen Geleitswind wehen lassen, Eur. I. A. 1324. – 2) an den man sich mit Bitten wendet, Aesch. frg. 201; bes. hieß so Hekate: aber Ap. Rh. 1, 1141 ist ἀνταίη [[δαίμων]] nach Schol. Ῥέα. – Aesch. Sept. 546 τἀνταῖα θεῶν, Flehen zu den Göttern. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0243.png Seite 243]] ([[ἄντα]]), 1) entgegenstehend, ἀνταία [[πληγή]], eine Wunde vorn in der Brust, d. i. eine tödtliche, Soph. El. 188; Eur. Andr. 843; ohne [[πληγή]] Soph. Ant. 1292; widrig, feindselig, κνώδαλα βροτοῖς ἀνταῖα Aesch. Ch. 581; ἀνταίαν πνεῦσαι πομπάν, widrigen Geleitswind wehen lassen, Eur. I. A. 1324. – 2) an den man sich mit Bitten wendet, Aesch. frg. 201; bes. hieß so Hekate: aber Ap. Rh. 1, 1141 ist ἀνταίη [[δαίμων]] nach Schol. Ῥέα. – Aesch. Sept. 546 τἀνταῖα θεῶν, Flehen zu den Göttern. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀνταῖος''': -α, -ον, ([[ἄντα]]) ὁ κατ’ εὐθεῖαν [[ἐναντίος]], Λατ. adversus, ὅτε οἱ παγχάλκων ἀνταία γενύων ὡρμάθη πλαγὰ Σοφ. Ἠλ. 196, Εὐρ. Ἀνδρ. 844· ἀνταίαν ἔπαισεν (δηλ. πληγὴν) Σοφ. Ἀντ. 1308. 2) [[ἐναντίος]] τινί, [[ἐχθρικός]], [[μισητός]], Λατ. adversarius, κνωδάλων ἀνταίων βροτοῖσι Αἰσχύλ. Χο. 588· πομπὰ Εὐρ. Ι. Α. 1324, πρβλ. Σοφ. Ἀποσπ. 74, 310, 406· τἀνταῖα θεῶν, οἱ ἐχθρικοὶ αὐτῶν σκοποί, Αἰσχύλ. Πέρσ. 604. ΙΙ. [[ἱκέσιος]], [[εὐλιτάνευτος]], ἀνταίη [[δαίμων]] Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1141, ἀνταίη [[βασίλεια]], θεὰ Ὀρφ. Ὕ. 41. 1. ― Καθ’ Ἡσύχιον: «ἀνταίας· πολεμίας· ἐχθρᾶς. Σοφοκλῆς Πολυείδῳ (Ἀποσπ. Σοφ. 219)», [[προσέτι]]: «ἀνταίαν· ἔκτοπον, χαλεπήν. Σοφοκλῆς Τισίῳ (Σοφ. Ἀποσπ. 63)», καί: «ἀνταία· ἐναντία (ἢ [[ἀντία]]). [[ἱκέσιος]]. Αἰσχύλος Σεμέλῃ (Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 367.) σημαίνει δὲ καὶ δαίμονα, καὶ τὴν Ἑκάτην δὲ Ἀνταίαν λέγουσιν, ἀπὸ τοῦ ἐπιπέμπειν...»· [[ἀνταῖος]] [[Ζεὺς]] Σχόλ. εἰς Ἰλ. Χ. 113. | |||
}} | }} | ||
