impute
From LSJ
ἢ λέγε τι σιγῆς κρεῖττον ἢ σιγὴν ἔχε → either say something better than silence or keep silence (Menander)
English > Greek (Woodhouse)
verb transitive
impute (a thing to a person): P. and V. ἀναφέρειν (τι εἴς τινα or τί τινι) (V. also ἀμφέρειν). προστιθέναι (τί τινι), ἐπαιτιᾶσθαι (τινά τινος), Ar. and P. ἐπαναφέρειν (τι εἴς τινα), ἀνατιθέναι (τί τινι), P. καταιτιᾶσθαι (τι).
attach (blame, etc.), P. and V. προσβάλλειν, προστιθέναι, προσάπτειν, V. νέμειν, ἀνάπτειν, Ar. and P. περιάπτειν, περιτιθέναι.
