meracius

From LSJ

δυσφορέω περὶ τὰς ἀναστάσιας → feel ill on getting up

Source

Latin > German (Georges)

merācius, Adv. im Compar. (meracus), reiner, unvermischter, bibere, Cels. 1, 3. p. 21, 27 D.: rubere, Solin. 33, 18: vinum mixtum m., Scrib. Larg. 170. – übtr., purius, fortius, meracius amare, Sidon. epist. 4, 1, 1.