αν-

Greek Monolingual

(Α ἀν-) στερ. μόρφημα (άνεργος, αναίτιος, ανίδεος κ. τ. ό)
βλ. Α, α (το α ως πρόθεμα, 1. στερητικό).

Russian (Dvoretsky)

(ᾰ) отриц. приставка (ἀ privativum) перед начальной гласной не- (ἀναμφίλογος несомненный), без- (ἀναίσχυντος бесстыдный).