δίστηλος

From LSJ

Ὡς ἡδὺ τὸ ζῆν μὴ φθονούσης τῆς τύχης → Quam vita dulce est, fata dum non invident → Wie süß zu leben, wenn das Glück nicht neidisch ist

Menander, Monostichoi, 563

Greek Monolingual

-η, -ο (AM δίστηλος, -ον)
αυτός που έχει δύο στήλες
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το δίστηλο
α) δημοσίευμα (άρθρο κ.λπ.) που καταλαμβάνει δύο στήλες
β) παλαιό ασημένιο ισπανικό νόμισμα (επειδή είχε στη μιά όψη τις δύο στήλες του Ηρακλέους), κολονάτο.