δυσαντίρρητος
From LSJ
Πανήγυριν νόμιζε τόνδε τὸν βίον → Mercatum crede tempus hoc, quod vivitur → Als eine Festversammlung sieh dies Leben an
English (LSJ)
δυσαντίρρητον, = δυσαντίλεκτος (hard to gainsay), gloss on ἐχυρόν, Hsch., EM 406.7. Adv. δυσαντιρρήτως Plb. 9.31.7.
Spanish (DGE)
-ον
1 irrefutable, firme glos. a ἐχυρός Hsch., EM 406.7G.
2 adv. -ως de manera irrefutable εἰρηκέναι Plb.9.31.7.
Greek (Liddell-Scott)
δυσαντίρρητος: -ον, = τῷ προηγ., Ἐτυμ. Μ. ‒ Ἐπίρρ. -τως, Πολύβ. 9. 31, 7.
German (Pape)
schwer zu widerlegen, schwer zu widerstehen, Vetera Lexica
• Adv., Pol. 9.31.7.
