ιριδόχρους

From LSJ

Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχειFelix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt

Menander, Monostichoi, 340

Greek Monolingual

-ουν
αυτός που έχει τα χρώματα της ίριδας, ιριδοειδής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἶρις, ἴριδος + -χρους (< -χροος < χρως «χρώμα»), πρβλ. λεοντόχρους, σιτόχρους. Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στην εφημερίδα Εφημερίς].