οὐ γὰρ πράξιν ἀγαθὴν, ἀλλὰ καὶ εὖ ποεῖν αὐτὴν → it does not suffice to do good–one must do it well
μοιχοφθόρος, -ον (Μ)μοιχοκτόνος.[ΕΤΥΜΟΛ. < μοιχός + -φθόρος (< φθείρω), πρβλ. ψυχοφθόρος.
