ουρανόπλαγκτος
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
Greek Monolingual
οὐρανόπλαγκτος, -ον (Α)
αυτός που περιπλανάται στον ουρανό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο- + πλαγκτός (< πλάζω / πλάζομαι «περιπλανώμαι»), πρβλ. θαλασσόπλαγκτος].
οὐρανόπλαγκτος, -ον (Α)
αυτός που περιπλανάται στον ουρανό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο- + πλαγκτός (< πλάζω / πλάζομαι «περιπλανώμαι»), πρβλ. θαλασσόπλαγκτος].