ρητινούχος

From LSJ

ἡ γὰρ σιωπὴ μαρτυρεῖ τὸ μὴ θέλειν → silence is evidence of unwillingness (Menander)

Source

Greek Monolingual

-α, -ο, θηλ. και -ος, Ν
1. αυτός που περιέχει ρητίνες
2. αυτός από τον οποίο μπορούν να εξαχθούν ρητίνες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ρητίνη + -ούχος].