στοματολογία
From LSJ
Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
Greek Monolingual
η, Ν
ιατρ.
1. κλάδος της ιατρικής που μελετά τις οδοντοστοματικές νόσους και βλάβες τών ανώμαλων θέσεων τών δοντιών και τις διαμαρτίες διάπλασης τών γνάθων
2. το σύνολο τών ιατρικών, χειρουργικών, προσθετικών και ορθοπεδικών φροντίδων για την αντιμετώπιση τών παραπάνω ανώμαλων καταστάσεων.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. stomatology (< στόμα, -ατoς + -λογία)].
