υψίκλωνος

Greek Monolingual

-η, -ο / ὑψίκλωνος, -ον, ΝΜ
(για δέντρο) αυτός που έχει ψηλούς κλώνους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + κλῶνος (πρβλ. πολύκλωνος)].