χασκογελώ

From LSJ

τὰ τῆς γενέσεως εὐτελῆ σπάργανα → a mean origin, the cheap swaddling-cloth of his birth

Source

Greek Monolingual

και χασκογελάω Ν
1. γελώ με το στόμα ανοιχτό κάνοντας πολύ θόρυβο
2. γελώ χωρίς να υπάρχει σημαντικός λόγος, χαχανίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χάσκω + γελώ. Το ρ., στον λόγιο τ. της μτχ. θηλ. χασκογελῶσα (μορφή), μαρτυρείται από το 1896 στην εφημερίδα Άστυ].