Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
μεταβάλλω, ἑτεροιοῦμαι, μεταλλάσσω, μεταλλάττω, ἀλλοιόω, διαμείβω, ἐπαμείβω, ἐπιστρέφω, μεθίστημι