ἄϋλος
Ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται → Male eruditur ille, qui non vapulat → nicht recht erzogen wird ein nicht geschundner Mensch
English (LSJ)
[ῡ], ον,
A immaterial, dub. in Arist.GC322a28(v. αὐλός I. 3); ἀρετή Plu.2.440e; θεός ib.1085c; οὐσία Jul.Or.4.140c; τὸ ἄϋλον = immateriality Hierocl. in CA26p.481M.: Comp. ἀϋλότερος, νοῦς Ph.1.61. Adv. ἀΰλως Plot.1.3.6, Iamb.Myst.5.15, Simp. in Cael.441.4, etc.
2 v. ἄνυλος.
Spanish (DGE)
-ον
I 1de abstr. desprovisto de materia, inmaterial ἀρετή Plu.2.440e, ὁ θεός Plu.2.1085c, cf. Iambl.Myst.5.15, αἱ ποιότητες Plu.2.1086a, νοῦς Ph.1.61, cf. Euagr.Pont.M.79.1181A, αἱ ποιήσεις καὶ αἱ πράξεις Plot.2.4.12, μέγεθος Plot.3.6.16, λόγος Plot.5.8.2, ψυχή Porph.Sent.37, οὐσία Porph.Sent.17, Iul.Or.11.140c, τὸ αὐγοειδές Hierocl.in CA 26.22, de los ángeles, Gr.Naz.M.36.320D, de la oración ἄ. ... καὶ νοητὴ θεωρία Gr.Nyss.Hom.in Cant.proem.6.17, ὄναρ Marin.Procl.36
•subst. τὸ ἄϋλον = la inmaterialidad Porph.Sent.29.
2 de pers. que está libre de las cosas materiales, ascético ἄνθρωποι Ath.Al.M.28.848B.
II adv. ἀΰλως
1 de un modo inmaterial ἡ δὲ διαλεκτικὴ καὶ ἡ σοφία ... ἀύλως πάντα εἰς χρῆσιν προφέρει τῇ φρονήσει la dialéctica y la sabiduría proveen a la prudencia de un modo inmaterial de todas las reglas para su utilización Plot.1.3.6, cf. Simp.in Cael.441.4.
2 de un modo intuitivo ref. al conocimiento divino por op. al conocimiento por los sentidos ἡ θεία σοφία γινώσκουσα, γνώσεται πάντα, ἀύ. τὰ ὑλικά Dion.Ar.DN M.3.869B, cf. Gr.Nyss.Eun.2.210.
German (Pape)
[Seite 393] (ὕλη), = ἄνυλος, ahne Stoff, unkörperlich, Plut. de virt. mor. 1. S. Lob. ad Phryn. p. 729.
Greek (Liddell-Scott)
ἄϋλος: [ῡ], -ον, στερούμενος ὕλης, Ἀριστ. π. Γεν. κ. Φθορ. 1. 5. 28, Κλήμ. Ἀλ. 928· πρβλ. Λοβ. Φρύν. 729 κἑξ. - Ἐπίρρ. ἀΰλως Ἀνδρ. Κρήτ. 39, Διον. Ἀεροπ. σ. 18. 174, 235 κτλ. 2) ἴδε ἐν λ. ἄνυλος.
