View source for συντυχαίνω

{{grml
|mltxt=[[συντυγχάνω]] ΝΜΑ [[τυγχάνω]] / [[τυχαίνω]]]<br /><b>1.</b> [[συναντώ]], [[ανταμώνω]] τυχαία<br /><b>2.</b> (για γεγονότα) [[συμβαίνω]] τυχαία<br /><b>3.</b> (συν. ως τριτοπρόσ.) <i>συντυχαίνει</i> και <i>συντυγχάνει</i><br />τυχαίνει, συμβαίνει... (α. «συντυχαίνει να τον [[γνωρίζω]]» β. «ξυνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br />[[συνομιλώ]], [[συζητώ]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[συναντώ]] κάποιους και εγώ [[επίσης]]<br /><b>2.</b> <b>(αμτβ.)</b> [[αποβαίνω]] («εὖ ξυντυχόντων και πόλεως σεσωσμένης», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> (το αρσ. μτχ. ενεργ. αορ. β' και ενεστ. ως ουσ. και σπαν. η μτχ. αρσ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) <i>ὁ συντυχών</i> και <i>ὁ συντυγχάνων</i><br />ο [[πρώτος]] [[τυχών]], [[οποιοσδήποτε]]<br /><b>4.</b> (το ουδ. μτχ. ενεργ. αορ. β' ως ουσ.) <i>τὸ συντυχόν</i><br />το [[κακό]], το πρόστυχο<br /><b>5.</b> (το αρσ. πληθ. μτχ. ενεργ. ενεστ. ως ουσ.) <i>oἱ συντυγχάνοντες</i><br />οι συναντώμενοι τυχαία<br /><b>6.</b> (το ουδ. πληθ. μτχ. ενεργ. αορ. β' ως ουσ.) <i>τὰ συντυχόντα</i><br />οι περιστάσεις.
}}