View source for εὐήκοος

{{LSJ1
|Full diacritics=εὐήκοος
|Medium diacritics=εὐήκοος
|Low diacritics=ευήκοος
|Capitals=ΕΥΗΚΟΟΣ
|Transliteration A=euḗkoos
|Transliteration B=euēkoos
|Transliteration C=evikoos
|Beta Code=eu)h/koos
|Definition=Dor. ἐυάκος[<b class="b3">ᾱ], ον,</b> (<b class="b3">ἀκοή</b> <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">hearing well</b> or <b class="b2">easily</b>, <span class="bibl">Hp.<span class="title">Aph.</span>3.17</span> (Comp.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">hearing willingly, obedient</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1102b27</span> (Comp.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> <b class="b2">inclined to give ear</b>, of the gods, θνατοῖς <span class="title">AP</span>9.316.5 (Leon.), cf. <span class="title">IG</span>12(2).101, 105 (Mytil.); written <b class="b3">εὐήκουος</b>, <span class="bibl"><span class="title">Sammelb.</span>4607.5</span>: generally, <b class="b2">inclined</b>, πρὸς μεταβολήν <span class="bibl">Thphr.<span class="title">CP</span> 2.14.5</span> (Sup.). Adv. -όως, διακεῖσθαι πρός τι <span class="bibl">Plb.27.7.7</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Pass., <b class="b2">easily heard, audible</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Top.</span>107b2</span>; -οώτερα τὰ τῆς νυκτός <span class="bibl">Id.<span class="title">Pr.</span> 899a19</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">pleasant to the ear, agreeable</b>, <b class="b3">τὸ εὐ</b>. <span class="bibl">Demetr.<span class="title">Eloc.</span>48</span>, al.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1067.png Seite 1067]] gut, leicht hörend, Hippocr. u. Folgde; εὐηκοωτέρα ἡ νὺξ τῆς ἡμέρας, in der Nacht hört man leichter als bei Tage, Arist. probl. 11, 5; – leicht auf Etwas hörend, willig Folge leistend, gehorsam, Arist. Eth. 1, 13 u. A. – Von den Göttern, zu erhören geneigt, dor. Form [[εὐάκοος]] θνατοῖς, Leon. Tar. 29 (IX, 316); Inscr. – Adv., εὐηκόως διακεῖσθαι [[πρός]] τι, gehorsam sein gegen, Pol. 27, 6, 7.
}}
{{ls
|lstext='''εὐήκοος''': -ον, (ἀκοὴ) ἀκούων [[καλῶς]] ἢ εὐκόλως, Ἱππ. Ἀφ. 1247. 2) προθύμως ἀκούων ὑπακούων, [[εὐπειθής]], Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 1. 13, 17: - μεταφ., ὑστέραι εὐήκοοι ὁ αὐτ. π. Ζ. Ἱστ. 10. 1, 7. 3) προθύμως εἰσακούων, ἐπὶ τῶν θεῶν, θνατοῖς Ἀνθ. Π. 9. 316· - [[καθόλου]], κλίνων ἢ ἔχων διάθεσιν, πρὸς μεταβολὴν Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 2. 14, 5. - Ἐπιρρ., εὐηκόως διακεῖσθαι [[πρός]] τι. Πολύβ. 27. 6, 7. ΙΙ. εὐκόλως ἀκουόμενος, [[ἀκουστός]], Ἀριστ. Τοπ. 1. 15, 13· εὐηκοώτερα τὰ τῆς νυκτὸς ὁ αὐτ. ἐν Πρβλ. 11. 5. 2) [[εὐχάριστος]] εἰς τὸ οὖς, [[εὐάρεστος]] μνημονεύεται ἐκ Δημ. τοῦ Φαληρ.
}}
{{bailly
|btext=οος, οον;<br /><b>I.</b> <i>au propre</i> <b>1</b> qui entend bien, qui a l’ouïe fine;<br /><b>2</b> facile à entendre;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> docile, obéissant;<br /><b>2</b> disposé à écouter, qui exauce;<br /><b>3</b> enclin à <i>en gén.</i><br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[γωνία]].
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὐήκοος]], -ον<br />Α και [[εὐάκοος]], -ον)<br />αυτός που ακούει τα αιτήματα τών άλλων με [[προσοχή]] και ευμενή [[διάθεση]] («εὐήκοον οὖς»)<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br /><b>1.</b> όποιος έχει καλή [[ακοή]], όποιος ακούει καλά<br /><b>2.</b> [[εκείνος]] που εισακούεται από τον θεό<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ εὐήκοον</i><br />α) η καλή [[κατάσταση]] της ακοής<br />β) η [[ευμένεια]] με την οποία ο [[θεός]] εισακούει τις προσευχές<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει [[κλίση]] ή [[προδιάθεση]] για [[κάτι]] («[[εὐήκοος]] πρὸς μεταβολήν»)<br /><b>2.</b> [[εκείνος]] που ακούγεται [[καθαρά]]<br /><b>3.</b> [[ευχάριστος]] στην [[ακοή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[ακούω]]. Το -<i>η</i>- οφείλεται στον νόμο της εκτάσεως εν συνθέσει (<b>[[πρβλ]].</b> <i>επ</i>-<i>ήκοος</i>, <i>υπ</i>-<i>ήκοος</i>)].
}}
{{lsm
|lsmtext='''εὐήκοος:''' -ον ([[ἀκοή]]), αυτός που [[πρόθυμα]] ακούει, λέγεται για τους θεούς, σε Ανθ.
}}