View source for ὀφλισκάνω

{{LSJ1
|Full diacritics=ὀφλισκάνω
|Medium diacritics=ὀφλισκάνω
|Low diacritics=οφλισκάνω
|Capitals=ΟΦΛΙΣΚΑΝΩ
|Transliteration A=ophliskánō
|Transliteration B=ophliskanō
|Transliteration C=ofliskano
|Beta Code=o)fliska/nw
|Definition=<span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>470</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>1093</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>161e</span>: impf. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ὠφλίσκανον <span class="bibl">D.30.2</span>: fut. ὀφλήσω <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>511</span> (lyr.), <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>327</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>172</span>, <span class="bibl">Pl. <span class="title">Phd.</span>117a</span>: pf. ὤφληκα <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>34</span>, etc.; Arc. part. dat. pl. Ϝοφληκόσι <span class="title">IG</span>5(2).262.18 (Mantinea, v B. C.), and 3pl. <b class="b3">Ϝοφλέασι</b> prob. in ib.1: aor. ὤφλησα <span class="bibl">Lys.13.65</span> codd. (<b class="b3">ὦφλεν</b> Sauppe), Aristid.2.143 J., Sopat. in <span class="bibl">Rh.8.243</span> W., (προσ-) <span class="bibl">Alciphr.3.26</span>; in correct writers the aor. is <b class="b3">ὦφλον</b>, <span class="bibl">Hdt.8.26</span>, <span class="bibl">And.1.73</span>, etc.; inf. ὀφλεῖν <span class="bibl">Th.5.101</span>, etc.; part. ὀφλών <span class="title">IG</span>12.6.31, <span class="bibl">Th.3.70</span>, etc.: sts. wrongly written <b class="b3">ὄφλειν, ὄφλων</b>, as if there were an Att. pres. ὄφλω; but this pres., though quoted by Hdn. Gr.<span class="bibl">1.448</span>, occurs only in late writers as <span class="bibl">D.Chr.31.143</span>, <span class="bibl">153</span>(f.l.): ὀφλέω is a still more doubtful form; for in Hsch. <b class="b3">ὀφλεῖ</b> shd. be corrected <b class="b3">ὄφλει; ὤφλεε</b> in <span class="bibl">Hdt.8.26</span> is an error for <b class="b3">ὦφλε</b> (which is given by some codd.): pres. ὀφλίσκω is cited by Suid.; ὀφλάνω by Phot. and Hsch.; and 3sg. fut. <b class="b3">ὀφλανεῖ</b> from Sol. by Sch.Gen.<span class="bibl">Il.21.282</span>. (From same root as <b class="b3">ὀφείλω</b>, q. v.; origin doubtful: <b class="b3">ὀφλισκάνω</b> and <b class="b3">ὀφλήσω</b> may be recent formations from <b class="b3">ὦφλον, ὤφληκα</b>.):—<b class="b2">become a debtor</b>, prop. of one condemned to pay a fine, [[become liable to pay]], ζημίαν <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>581</span>, etc.; χρήματα <span class="bibl">Lys.20.14</span>; πέντε τάλαντα <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span> 172</span>; χιλίας δραχμάς <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>36a</span>; τὸ μείωμα εἴκοσι μνᾶς <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>5.8.1</span>; τὴν ἐπωβελίαν <span class="bibl">Isoc.18.12</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b3">δίκην ὀφλεῖν</b> [[to be cast in]] a suit, [[lose]] one's cause, δίκας ὤφληκα <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>34</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Av.</span>1457</span>; ἤν τις ὄφλῃ παρὰ τοῖς ἄρχουσι δίκην τῳ <span class="bibl">Id.<span class="title">Ec.</span>655</span>; <b class="b3">ὀφλεῖν δίαιταν</b> <b class="b2">to lose in</b> an arbitration, <span class="bibl">Is.12.12</span> (prob. cj. for <b class="b3">ὤφειλον</b> codd.), <span class="bibl">D.29.58</span>, etc.; <b class="b3">ἐρήμην ὀ. τὴν δίκην</b> <b class="b2">to let</b> judgement <b class="b2">go against one</b> by default, <span class="bibl">Antipho 5.13</span>; ἐξούλας ἢ γραφὰς ἢ ἐπιβολάς <span class="bibl">And.1.73</span>; κλοπῆς ἕνεκα τὰς εὐθύνας ὀ. <span class="bibl">Aeschin.3.10</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> abs., <b class="b2">to be cast, to be the losing party</b>, μέλλων ὀφλήσειν <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>777</span>; κᾆτ' ὀφλὼν ἀπέρχεται <span class="bibl">Id.<span class="title">Ach.</span>689</span>, cf. <span class="bibl">Th.3.70</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>745a</span>, <span class="bibl"><span class="title">PHal.</span>1.200</span> (iii B. C.); <b class="b3">ὀφλεῖν τῷ δημοσίῳ ἐπί τινι</b> for an offence, <span class="bibl">D.39.14</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">4</span> c. gen. criminis, ὀφλὼν ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς δίκην <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>534</span>: without δίκην, ὠφληκὼς φόνου <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>874b</span>; <b class="b3">ὀ. τραύματος ἐκ προνοίας</b> ib.<span class="bibl">877c</span>; ὀψὲ ὁδοῦ <span class="bibl">Id.<span class="title">Cra.</span>433a</span>(s.v.l.); <b class="b3">ὀ. κλοπῆς, δώρων</b>, <span class="bibl">And.1.74</span>; <b class="b3">ἀστρατείας, ἀποστασίου</b>, <span class="bibl">D.24.103</span>, <span class="bibl">25.65</span>; butalso </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">b</span> c. gen. poenae, <b class="b3">θανάτου δίκην ὀ</b>. <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>39b</span>, <span class="bibl"><span class="title">Lg.</span>856d</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">c</span> c. inf., ὦφλεν δύο τριήρεις καινὰς ἀποδοῦναι <span class="title">IG</span>22.1623.149. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">d</span> c. part., ἄν τις ὄφλῃ φαρμακείαις τισὶ βλάπτων <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>845e</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> generally, of anything which one [[deserves]] or <b class="b2">brings on oneself</b>, <b class="b3">αἰσχύνην, βλάβην ὀ</b>., [[incur]] them, <span class="bibl">E.<span class="title">Hel.</span>67</span>, <span class="bibl"><span class="title">Andr.</span>188</span>; <b class="b3">ὀ. γέλωτα</b> to be laughed at, <span class="bibl">Id.<span class="title">Med.</span> 404</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>1035</span>; τινι by one, <span class="bibl">E.<span class="title">Ba.</span>854</span>; <b class="b3">παρά τινι, πρός τινα</b>, <span class="bibl">Pl. <span class="title">Phd.</span>117a</span>, <span class="bibl"><span class="title">Hp.Ma.</span>282a</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b3">δειλίαν ὀ</b>. [[incur a charge of]] cowardice, [[get a character for]] cowardice, <b class="b3">δειλίην ὦφλε</b> (v.l. [[ὤφλεε]]) <b class="b3"> πρὸς βασιλέος</b> he [[drew upon himself the reproach]] of cowardice from the king, <span class="bibl">Hdt.8.26</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span>985</span>; μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>470</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span> 1227</span>, etc.; <b class="b3">αὐθαδία τοι σκαιότητ' ὀ</b>. <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>1028</span>; ἀπ' ἐμᾶς φρενὸς οὔποτ' ὀφλήσει κακίαν <span class="bibl">Id.<span class="title">OT</span>511</span> (lyr.); ἀμαθίαν ὀφλήσομεν <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>327</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Ion</span>443</span>; μοχθηρίαν καὶ ἀδικίαν <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>39b</span>; ἄνοιαν <span class="bibl">D.1.26</span>; αἰσχύνην <span class="bibl">Id.2.3</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0426.png Seite 426]] dazu gehört fut. ὀφλήσω, perf. ὤφληκα u. aor. ὦφλον, [[ὀφλεῖν]], denn ein praes. ὄφλω kommt nicht vor, obschon der inf. oft ὄφλειν, auch von den Alten schon, accentuirt ist, vgl. Lehrs de stud. Aristarch. Hom. p. 263; Phot. p. 364, 16 bemerkt ὄφλειν ausdrücklich als att. und führt auch ὄφλουσι an; bei Bekker steht ὄφλειν Antiph. 5, 13, wo es aor. ist; ὄφλων Ar. Ach. 659. 661; ὄφλειν ist vulg. l. Plat. Rep. V, 451 a Alc. I, 121 b, u. so auch beim partic. in den unten angeführten Stellen; aor. ὤφλησε Lys. 13, 65; – <b class="b2">sich schuldig machen, verwirken</b>, schulden; besonders δίκην, einen Proceß verlieren und Strafe verwirken, ὀφλὼν γὰρ ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς δίκην, Aesch. Ag. 520; ἀπ' ἐμᾶς φρενὸς οὔποτ' ὀφλήσει κακίαν, Soph. O. R. 512; αὐθαδία τοι σκαιότητ' ὀφλισκάνει, Ant. 1015, wie μώρῳ μωρίαν [[ὀφλισκάνω]] 966, ich ziehe mir den Vorwurf der Thorheit zu, erscheine als thöricht; vgl. ἀμαθίαν ὀφλήσομεν Eur. Hec. 327; δειλίην ὤφλεε (v. l. ὦφλε) πρὸς βασιλῆος, Her. 8, 26; γέλωτα, sich lächerlich machen, Ar. Nubb. 1018; Plat. Theaet. 161 e; auch γέλωτ' ἂν ὄφλοι πρὸς ἡμᾶς, Hipp. mai 282 a; γέλωτα ὀφλήσειν παρ' ἐμαυτῷ, Phaed. 117 a; häufig bei Folgdn, wie Pol. 40, 6, 9; ἄνοιαν ὀφλισκάνειν Dem. 1, 26, αἰσχύνην ὤφληκε 2, 3. – Am häufigsten mit dem accus. oder gen. (wobei man δίκην ergäntzt, wie es vollständig heißt ἐάν τινι πατὴρ καὶ πάππου πα τὴρ ὄφλωσι θανάτου δίκην, Plat. Legg. IX, 856 d, wie Apol. 39 b; δίκας, δίκην, Ar. Nubb. 34 Av. 1457; ἐξούλας, γραφάς, Andoc. 1, 73; κλοπῆς, δώρων, ib. 74) des Rechtshandels, den man verloren, der Sache, für die man Strafe verwirkt hat, der Schuld, der man überführt ist, τῷ ὠφληκότι φόνου, Plat. Legg. IX, 874 b; ὠφληκότες μοχθηρίαν καὶ ἀδικίαν, Apol. 39 b; ἢν δέ τις ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην, Legg. VIII, 843 b; ὅτι ἂν ὦφλε χιλίας δραχμάς, Apol. 36 a; u. absol., ἵνα μὴ ὄφλωμεν, Crat. 433 a; [[ὀφλεῖν]] ἐρήμην δίκην, Antiph. 5, 13; φόνου δίκην ὠφληκώς, 5, 16; ὤφλησεν ὑμῖν μυρίας δραχμάς, Lys. 13, 65; ἐάν τις ἀστρατείας ὄφλῃ, Dem. 24, 103, wenn Einer wegen nicht geleisteter Kriegsdienste verurtheilt worden; ἐπ' ἀμφοτέροις (συκοφαντίᾳ καὶ παρανομίᾳ) ὤφληκεν, 25, 19; ὄφλειν u. ὄφλων steht auch 29, 34; Xen. An. 5, 8, 1 sagt Φιλήσιος μὲν ὦφλε καὶ Ξανθικλῆς τῆς φυλακῆς τῶν χρημάτων τὸ [[μείωμα]], [[εἴκοσι]] μνᾶς. – Sp. = [[ὀφείλω]], Schulden haben, App. B. C. 2, 8.
}}
{{ls
|lstext='''ὀφλισκάνω''': Σοφ. Ἀντ. 470, Εὐρ., Πλάτ.· π αρατ. ὠφλίσκανον Δημ. 864: μέλλ. ὀφλήσω Σοφοκλ. Ο. Τ. 511, Εὐρ., Πλάτ.: πρκ. ὤφληκα Ἀριστοφ. Νεφ. 34, κλ.: ἀόρ. ὤφλησα Λυσ. 136, 1 (ἀλλ’ [[ἔνθα]] [[ἴσως]] διορθωτέον ὠφείλησεν, ὡς ἐν Ἀριστοφ. Ὄρν. 115), Walz Ρήτορ. 8. 243, (προσ-) Ἀλκίφρ. 3. 26 παρὰ τοῖς δοκίμοις ὁ ἐν χρήσει ἀόρ. [[εἶναι]] [[ὦφλον]], ἀπαρέμφ. [[ὀφλεῖν]], μετοχ. ὀφλών, - [[ἐνίοτε]] [[ἐσφαλμένως]] φέρονται: ὄφλειν, ὄφλων, ὡς εἰ ὑπῆρχεν Ἀττ. ἐνεστὼς ὄφλω· ἀλλ’ ὁ ἐνεστῶς [[οὗτος]] [[καίπερ]] μνημονευόμενος ὑπὸ τῶν γραμματικῶν (Ἀρκάδ. 158. 26, Ἐτυμολ. Μέγ. 232. 9), ἀπαντᾷ μόνον παρὰ μεταγεν., [[οἷον]] Δίωνι Χρ., Ἀριστείδ., Ἀλκίφρ., Εὐστ., κλ., καὶ [[ἴσως]] προέκυψεν ἐκ τῆς ἐσφαλμένης γραφῆς ὄφλειν, ὄφλων ἀντὶ [[ὀφλεῖν]], ὀφλών, ὡς ἐν Εὐρ. Βάκχ. 854, Πλάτ. Ἀπολ. 39Β, ἴδε Elmsl. εἰς Ἀριστοφ. Ἀχ. 689, [[Ἡρακλ]]. 985, ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 523· - ὀφλέω [[εἶναι]] πιθανῶς ἔτι μεταγεν. [[τύπος]]· [[διότι]] παρ’Ἡσυχ. ὀφλεῖ διορθωτέον εἰς ὄφλει· ὤφλεε παρ’ Ἡροδ. 8. 26 [[εἶναι]] [[σφάλμα]] ἀντὶ ὦφλε ([[ὅπερ]] ἔχουσί τινα τῶν Ἀντιγράφων): ἐνεστ. ὀφλίσκω μνημονεύεται παρὰ Σουΐδ., ὀφλάνω παρὰ Φωτ. κ. Ἡσυχ. - Ἴδε Κόντου Φιλολ. Σύμμικτα ἐν Ἀθηνᾶς Ε’ , σελ. 41. (Ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης, ἐξ ἧς τὸ [[ὀφείλω]], ὃ ἴδε). Ὀφείλω, χρεωστῶ, [[κυρίως]] ἐπὶ ἀνθρώπου καταδικασθέντος εἰς πληρωμὴν προστίμου, εἶμαι καταδεδικασμένος νὰ πληρώσω, ζημίαν Εὐρ. Μήδ. 581, κτλ.· χρήματα Λυσ. 159. 17· [[πέντε]] τάλαντα Ἀριστοφάν. Εἰρ. 172· χιλίας δραχμὰς Πλάτ. Ἀπολ. 36Α· [[εἴκοσι]] μνᾶς Ξενοφ. Ἀν. 5. 8, 1· τὴν ἐπωβελίαν Ἰσοκρ. 373C. 2) δίκην [[ὀφλισκάνω]], καταδικάζομαι ἔν τινι δίκῃ, χάνω τὴν δίκην, ὠφληκέναι δίκην Ἀριστοφάν. Νεφέλ. 34, Ὄρν. 1457· ἤν τις ὄφλῃ παρὰ τοῖς ἄρχουσι δίκην τῷ ὁ αὐτ. ἐν Ἐκκλ. 655· [[οὕτως]], [[ὀφλισκάνω]] δίαιταν, χάνω κατὰ τὴν δίαιταν, Ἰσαῖ. 111. 7, Δημ. 862, 2, κλ.· ἐρήμην ὀφλ. τὴν δίκην, καταδικάζομαι ἐρήμην, ὡς μὴ παρουσιασθείς, Ἀντιφῶν 131. 1· ὀφλ. [[ἐξούλης]] Ἀνδοκ. 10. 15· κλοπῆς [[ἕνεκα]] τὰς εὐθύνας ὀφλ. Αἰσχίν. 55. 17. 3) ἀπολ., καταδικάζομαι, χάνω, μέλλων ὀφλήσειν Ἀριστοφ. Νεφέλ. 777· κᾆτ’ ὀφλὼν ἀπέρχεται ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 689, πρβλ. Θουκ. 3. 70, Πλάτ. Νόμ. 745Α· [[ὀφλεῖν]] τῷ δημοσίῳ ἐπί τινι, διά τι [[σφάλμα]], Δημ. 998. 23. 4) [[μετὰ]] γεν. τοῦ ἐγκλήματος, ὀφλὼν ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς δίκην Αἰσχύλ. Ἀγ. 534 (πρβλ. [[ἐκτίνω]])· ἀκολούθως [[συχν]]. [[ἄνευ]] τοῦ δίκην, ὠφληκὼς φόνου, καταδικασθεὶς ἐπὶ φόνῳ, Πλάτ. Νόμ. 873Β κἑξ.· ὀφλ. τραύματος ἐκ προνοίας [[αὐτόθι]] 877Β· ὀφλ. κλοπῆς, δώρων Ἀνδοκ. 10. 20 ἀστρατείας, [[ἀποστασίου]] Δημ. 732. 23., 790. 2· ἀλλ’[[ὡσαύτως]], β) [[μετὰ]] γεν. τῆς ποινῆς, θανάτου δίκην ὀφλ. Πλάτ. Ἀπολ. 39Β, Νόμ. 856D. ΙΙ. [[καθόλου]], ἐπὶ πράγματος, [[ὅπερ]] ἐπισύρει τὶς καθ’ [[ἑαυτοῦ]] ἢ τοῦ ὁποίου [[εἶναι]] [[ἄξιος]], αἰσχύνην, βλάβην ὀφλ., [[ἐπισύρω]] κατ’ [[ἐμαυτοῦ]] δυσφημίαν, ἀπώλειαν, Εὐρ. Ἑλ. 67, Ἀνδρ. 188· ὀφλ. γέλωτα, καταγελῶμαι, ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 403, Ἀριστοφ. Νεφ. 1035· τινι, ὑπό τινος, Εὐρ. Βάκχ. 854· [[παρά]] τινι, [[πρός]] τινα Πλάτ. Φαίδων 117Α, Ἱππ. Μείζων 282Α. 2) δειλίαν ὀφλ. (σχεδὸν ὡς τὸ ὀφλ. δίκην δειλίας), [[ἐπισύρω]] κατηγορίαν δειλίας, ἔχω φήμην δειλοῦ, δειλίην ὤφλεε πρὸς βασιλῆος, ἐπέσυρε καθ’ [[ἑαυτοῦ]] τὴν μομφὴν δειλίας παρὰ τοῦ βασιλέως, Ἡρόδ. 8. 26, πρβλ. [[Ἡρακλ]]. 985· οὕτω, μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνῳ σοφ. Ἀντ. 470, πρβλ. Εὐρ. Μήδ. 1227, κτλ.· [[αὐθαδία]] τοι σκαιότητ’ ὀφλ. Σοφ. Ἀντ. 1028· ἀπ’ ἐμᾶς φρενὸς οὔποτ’ ὀφλήσει Εὐρ. Ἑκ. 327, Ἴων 443· ἄνοιαν Δημ. 16. 24· αἰσχύνην 18. 26. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 530.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> [[ὀφλήσω]], <i>ao. rar.</i> [[ὤφλησα]], <i>ao.2</i> [[ὦφλον]], <i>pf.</i> [[ὤφληκα]];<br /><b>1</b> <i>t. de droit att.</i> être débiteur d’une amende pour un procès perdu : ὀφλ. χιλίας δραχμάς PLAT, [[εἴκοσι]] μνᾶς XÉN être condamné à une amende de mille drachmes, de vingt mines ; être condamné : ἁρπαγῆς [[τε]] καὶ κλοπῆς [[δίκην]] ὀφλ. ESCHL être condamné pour pillage et pour vol ; ὀφλ. θανάτου [[δίκην]] PLAT être condamné à mort ; <i>abs.</i> perdre son procès, être condamné;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> se rendre coupable de, se faire accuser de : ὀφλ. δειλίην HDT se faire accuser de lâcheté ; μωρίαν SOPH de folie ; γέλωτα AR s’exposer au rire, aux moqueries, faire rire de soi.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ὀφείλω]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ὀφλισκάνω]] και [[κατά]] το λεξ. [[Σούδα]], ὀφλίσκω και, [[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b> και τον <b>Φώτ.</b>, ὀφλάνω, ενώ αμφβλ. [[είναι]] ο τ. όφλῶ, -έω (Α)<br /><b>1.</b> (για άνθρωπο που καταδικάστηκε σε [[πληρωμή]] προστίμου) υποχρεώνομαι να πληρώσω, [[χρωστώ]], [[οφείλω]] («πλείστην ζημίαν ὀφλισκάνει», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> καταδικάζομαι, [[χάνω]] («[[μέλλων]] ὀφλήσειν», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>3.</b> (με γεν. του εγκλήματος ή της ποινής ή με αιτ. που δηλώνει [[κατηγορία]], [[μομφή]], εχθρική [[διάθεση]] <b>κ.λπ.</b>) μού αξίζει να πάθω [[κάτι]] (α. «ὠφληκότι φόνου», <b>Πλάτ.</b><br />β. «θανάτου [[δίκην]] ὄφλων», <b>Πλάτ.</b><br />γ. «αἰσχύνην ὄφλῃ», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> α) «[[ὀφλισκάνω]] [[δίκην]]» — καταδικάζομαι [[κατά]] τη [[δίκη]], [[χάνω]] τη [[δίκη]]<br />β) «δίαιταν [[ὀφλισκάνω]]» — [[χάνω]] τη [[διαιτησία]]<br />γ) «δειλίαν [[ὀφλισκάνω]]» — [[επισύρω]] [[κατηγορία]] δειλίας [[εναντίον]] μου, [[αποκτώ]] [[φήμη]] δειλού.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <b>βλ. λ.</b> [[οφείλω]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὀφλισκάνω:''' ([[ὀφείλω]]), μέλ. [[ὀφλήσω]], παρακ. [[ὤφληκα]], αόρ. βʹ [[ὦφλον]], απαρ. [[ὀφλεῖν]], μτχ. <i>ὀφλών</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[χρωστώ]], υποχρεούμαι να πληρώσω ένα [[πρόστιμο]], σε Ευρ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> [[δίκην]] [[ὀφλεῖν]], καταδικάζομαι σε κάποια [[δίκη]], χάνω μια [[δίκη]], σε Αριστοφ.· ομοίως, [[ὀφλεῖν]] δίαιταν, χάνω [[μία]] κατά [[διαιτησία]] [[δίκη]], σε Δημ.· [[τὰς]] εὐθύνας [[ὀφλεῖν]], δεν έχει παρέλθει η [[οφειλή]] κάποιου, σε Αισχίν.<br /><b class="num">3.</b> απόλ., καταδικάζομαι, η [[πλευρά]] που χάνει, σε Αριστοφ., Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> με γεν. του εγκλήματος, ὀφλὼν κλοπῆς [[δίκην]], καταδικάζομαι σε [[δίκη]] για [[κλοπή]], σε Αισχύλ.· [[έπειτα]], [[χωρίς]] το [[δίκην]], <i>ὠφληκὼς φόνου</i>, βρέθηκα [[ένοχος]] φόνου, σε Πλάτ.· επίσης, με γεν. της ποινής, θανάτου [[δίκην]] [[ὀφλισκάνω]], στον ίδ.·<br /><b class="num">II.</b> γενικά, λέγεται για οτιδήποτε αξίζει [[κάποιος]] ως [[τιμωρία]] ή φέρει ως όνειδος, <i>αἰσχύνην</i>, βλάβην [[ὀφλισκάνω]], [[επισύρω]] την [[ατίμωση]] ή τον όλεθρο κάποιου, υποβάλλομαι στις ποινές αυτές, σε Ευρ.· [[ὀφλισκάνω]] γέλωτα, είμαι [[περίγελως]], στον ίδ.· <i>δειλίη ὤφλεε πρὸς βασιλῆος</i>, [[επισύρω]] πάνω μου την [[κατηγορία]] της δειλίας από τον βασιλιά, σε Ηρόδ.· ομοίως, μωρίαν [[ὀφλισκάνω]], σε Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὀφλισκάνω:''' (fut. [[ὀφλήσω]], aor. [[ὤφλησα]], aor. [[ὦφλον]], pf. [[ὤφληκα]]; inf. aor. [[ὀφλεῖν]] - иногда ὀφλειν, part. aor. ὀφλών - иногда ὄφλων)<br /><b class="num">1)</b> быть присужденным или приговоренным (χιλίας δραχμάς Plat.): ὀ. ζημίαν Eur., Dem.; подвергнуться штрафу; ὀ. θανάτου [[δίκην]] Plat. быть приговоренным к смерти;<br /><b class="num">2)</b> быть осужденным, понести наказание: ὀ. [[δίκην]] Plat., Dem.; быть осужденным по суду; ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς [[δίκην]] ὀ. Aesch. быть осужденным за грабеж и кражу; ὀ. φόνου (sc. [[δίκην]]) Plat. быть осужденным за убийство;<br /><b class="num">3)</b> навлекать на себя (αἰσχύνην, βλάβην Eur.): ὀ. γέλωτα πρός τινα и [[παρά]] τινι Plat. навлекать на себя, заслуживать чьи-л. насмешки, т. е. делаться смешным;<br /><b class="num">4)</b> подвергаться обвинению, навлекать на себя обвинение (ὀ. δειλίαν Eur.): μώρῳ μωρίαν ὀ. Soph. от глупца слышать упрек в глупости.
}}
{{etym
|etymtx=See also: s. [[ὀφείλω]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ὀφείλω]]<br /><b class="num">I.</b> to owe, to be [[liable]] to pay a [[fine]], Eur., etc.<br /><b class="num">2.</b> [[δίκην]] [[ὀφλεῖν]] to be [[cast]] in a [[suit]], [[lose]] one's [[cause]], Ar.; so, [[ὀφλεῖν]] δίαιταν to [[lose]] in an [[arbitration]], Dem.; τὰς εὐθύνας [[ὀφλεῖν]] to [[have]] one's accounts not passed, Aeschin.<br /><b class="num">3.</b> absol. to be [[cast]], to be the losing [[party]], Ar., Thuc.<br /><b class="num">4.</b> c. gen. criminis, ὀφλὼν κλοπῆς [[δίκην]] to be convicted in an [[action]] for [[theft]], Aesch.; then, without [[δίκην]], ὠφληκὼς φόνου [[found]] [[guilty]] of [[murder]], Plat.: also c. gen. poenae, θανάτου [[δίκην]] ὀφλ. Plat.<br /><b class="num">II.</b> [[generally]], of [[anything]] [[which]] one deserves or brings on [[oneself]], αἰσχύνην, βλάβην ὀφλ. to [[bring]] [[infamy]], [[loss]] on [[oneself]], incur them, Eur.; ὀφλ. γέλωτα to be laughed at, Eur.; δειλίην ὤφλεε πρὸς βασιλῆος he drew [[upon]] [[himself]] the [[reproach]] of [[cowardice]] from the [[king]], Hdt.; so, μωρίαν [[ὀφλισκάνω]] Soph.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ὀφλισκάνω''': {ophliskánō}<br />'''See also''': s. [[ὀφείλω]].<br />'''Page''' 2,453
}}