View source for ἄλφι

{{LSJ1
|Full diacritics=ἄλφῐ
|Medium diacritics=ἄλφι
|Low diacritics=άλφι
|Capitals=ΑΛΦΙ
|Transliteration A=álphi
|Transliteration B=alphi
|Transliteration C=alfi
|Beta Code=a)/lfi
|Definition=τό, poet. indecl. abbrev. of <span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ἄλφιτον, ἄλφι καὶ ὕδωρ <span class="bibl"><span class="title">h.Cer.</span>208</span>, cf. <span class="bibl">Str.8.5.3</span>, <span class="bibl"><span class="title">EM</span>769.39</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0112.png Seite 112]] τό, abgekürzt für [[ἄλφιτον]], H. h. Cer. 208; Antimach. u. Epicharm. in VLL.
}}
{{ls
|lstext='''ἄλφῐ''': τό, ποιητ. ἄκλ. συντετμημ. [[τύπος]] τοῦ [[ἄλφιτον]], [[ἄλφι]] καὶ [[ὕδωρ]], Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 208, πρβλ. Στράβ. 364, Ἐτυμ. Μ. 769. 39· πρβλ. [[ὡσαύτως]] κρῖ ἀντὶ [[κριθή]], κτλ.
}}
{{bailly
|btext=(τό) :<br /><i>indécl.</i><br /><i>poét.</i><br />farine d’orge ; pain.<br />'''Étymologie:''' abrév. de [[ἄλφιτον]].
}}
{{DGE
|dgtxt=(ἄλφῐ) τό<br />[[harina]], [[ἄλφι]] καὶ ὕδωρ <i>h.Cer</i>.208, εὐήλατον [[ἄλφι]] Antim.109, cf. Str.8.5.3, <i>EM</i> 769.39G., Hsch., cf. [[ἄλφιτον]]. • DMic.: <i>a-pi</i>.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Se impone la existencia de un neutr. ide. *<i>albhi</i> ‘cebada’, ‘harina de cebada’ representado en alb. por <i>elp (elbi)</i> ‘id.’ y tal vez en iranio *<i>albh</i>- (en el préstamo <i>arba</i> ‘cebada’ en turco-tártaro). A partir de la variante del lacon. ἀλίφατα una decl. heterócl. en -<i>i</i> / -<i>n</i> (cf. ai. <i>asthi asthnás</i>) resulta evidente. A su vez *<i>albhi</i> ha sido rel. bien c. la r. de [[ἀλφάνω]] q.u., bien c. la de [[ἀλφός]] q.u.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἄλφι]], το (Α)<br /><b>βλ.</b> [[άλφιτον]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Όρος που δήλωνε αρχικά [[είδος]] αλεύρου από [[κριθάρι]] σε [[αντίθεση]] με τις λ. [[ἄλειαρ]], [[ἄλευρον]]. Αργότερα η λ. δήλωνε κατ’ [[επέκταση]] «το καθημερινό [[ψωμί]], τον επιούσιο». Πρόκειται για αρχαίο τ. αθέματου (τριτόκλιτου) ουσιαστικού με παλαιότερο τ. πληθ. <i>ἄλφατα</i>, όπως φαίνεται από τη [[γλώσσα]] του Ησυχίου [[ἀλίφατα]] «ἄλφιτα ἤ ἄλευρα». Ετυμολογικά η λ. θεωρείται [[συγγενής]] με το αλβαν. <i>el΄p</i>, <i>el΄bi</i> «[[κριθάρι]]» και [[είναι]] πιθ. να ανάγεται στο IE <i>albhi</i> «[[κριθάρι]]». Κατ’ [[άλλη]] [[άποψη]], η λ. [[είναι]] πιθ. να συνδέεται με το <i>ἀλφὸς</i> «[[υπόλευκος]]» και το λατ. <i>albus</i> «[[λευκός]]»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἄλφῐ:''' τό, ποιητ. συντομογρ. [[τύπος]] του [[ἄλφιτον]], σε Ομηρ. Ύμν.· ομοίως [[κρῖ]] αντί [[κριθή]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἄλφι:''' τό indecl. HH = [[ἄλφιτον]].
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: [[barley-groats]] (h. Cer. 208), pl. [[ἄλφιτα]] (Il.), from which the sg. [[ἄλφιτον]], in Hom. only in <b class="b3">ἀλφίτου ἀκτή</b>.<br />Origin: IE [Indo-European]X [probably] [29] <b class="b2">*h₂elbʰi</b><br />Etymology: One assumes a plural <b class="b3">*ἄλφατα</b> from an <b class="b2">i-n-</b>stem as in Skt. <b class="b2">ásth-i</b>, <b class="b2">asth-n-ás</b> [[bone]], on the basis of <b class="b3">ἀλίφατα ἄλφιτα η ἄλευρα</b> H. But <b class="b2">i\/n-</b>stems are doubtful, and [[ἀλίφατα]] has been read as <b class="b3">*ἀληφατα</b> (Latte; cf. DELG, who compares <b class="b3">ἀλήφατον ἄνθος ἐλαίης</b> Peek, Grab-Epigramme 1897; the form would have been derived from [[ἀλέω]].) - [[ἄλφι]] can be identical with Alb. [[elb]], <b class="b2">-i</b> [[barley]] (from. <b class="b2">*albhi</b>), s. Demiraj. Further origin uncertain; perhaps PIE <b class="b2">*h₂(e)lbh-i</b>. <b class="b2">-</b> Here also Turc. [[arpa]] [[barley]], perhaps from an Iran. <b class="b2">*arbi</b>, Vasmer Stud. alb. Wortforsch. I, 1921, 16ff. - [[ἄλφι]] is mostly connected with [[ἀλφός]] (cf. [[λεύκ]]' <b class="b3">ἄλφιτα Σ</b> 560); "wenig wahrscheinlich", Demiraj. S. EIEC 51 with Iranian forms. On the meaning Moritz Class. Quart. 43, 1949, 113ff.<br />See also: .
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἄλφι''': {álphi}<br />'''Forms''': Pl. ἄλφιτα (seit Il.),woraus ein neuer Sing. [[ἄλφιτον]], bei Hom. nur im Ausdruck ἀλφίτου [[ἀκτή]]. Ursprünglicher Plural vielleicht *ἄλφατα als ''i''-''n''-Stamm wie aind. ''ásth''-''i'', ''asth''-''n''-''ás'' [[Knochen]], vgl. [[ἀλίφατα]]· ἄλφιτα ἢ ἄλευρα H.<br />'''Grammar''': n.<br />'''Meaning''': [[Gerstengraupen]], [[Gerstenmehl]] (''h''. ''Cer''. 208),<br />'''Derivative''': Ableitungen: [[ἀλφιτηρός]] (Antiph., Herod.), [[ἀλφιτεύς]] [[Müller]] (Hyp.), [[ἀλφιτεύω]] [[Gerste mahlen]] (Hippon.) mit [[ἀλφιτεία]] (Hyp., Poll.) und [[ἀλφιτεῖον]] (Poll., ''AB''). Außerdem [[ἀλφιτισμός]] [[das Einmischen von Gerstengraupen]] (Inschr. Delos) wie von *ἀλφιτίζειν; [[ἀλφιτηδόν]] (Dsk.).<br />'''Etymology''' : [[ἄλφι]] kann mit alb. ''el'' ́''p'', ''el'' ́''bi'' [[Gerste]] (aus idg. *''albhī'' N. pl.) identisch sein, s. zuletzt Jokl Festschrift Kretschmer 92. Hierher auch nach Vasmer Stud. z. alb. Wortforschung 1 (Dorpat 1921) 16ff. turko-tatar. usw. ''arba'' [[Gerste]] aus iran. *''arbi''. [[ἄλφι]] hängt wahrscheinlich mit [[ἀλφός]] zusammen (vgl. λεύκ’ ἄλφιτα Σ 560), s. Osthoff IF 8, 66f. m. Lit., außerdem Specht Ursprung 68 und 114. Zur Bedeutung noch Moritz Class. Quart. 43, 113ff.<br />'''Page''' 1,81
}}