View source for οὔτε

{{LSJ1
|Full diacritics=οὔτε
|Medium diacritics=οὔτε
|Low diacritics=ούτε
|Capitals=ΟΥΤΕ
|Transliteration A=oúte
|Transliteration B=oute
|Transliteration C=oyte
|Beta Code=ou)/te
|Definition=Adv., (οὐ, τε) joining neg. clauses, as τε joins posit., but rare in the simple sense <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[and not]], <span class="bibl">Il.22.265</span> ([[varia lectio|v.l.]]), <span class="bibl">Hdt.3.155</span> ([[varia lectio|v.l.]]); <b class="b3">οὔτε γὰρ ἐκείνους διδόναι</b>, Lat. [[neque enim]], <span class="bibl">Id.1.3</span> (prob. [[falsa lectio|f.l.]] for [[οὐδὲ]]); and occasionally in later writers, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Ph.</span>208a8</span>, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Par.</span>27</span>,<span class="bibl">53</span>, etc. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> mostly repeated, <b class="b3">οὔτε... οὔτε</b>… <b class="b2">neither... nor</b>... Lat. <b class="b2">neque... neque</b>... Hom., etc.—Hom. freq. joins another Particle with the first or second [[οὔτε]], as <b class="b3">οὔτ' ἂρ... οὔτε… ; οὔτ' ἂρ... οὔτ' ἂρ… ; οὔτ' ἄρ τε... οὔτ' ἄρα</b>… <span class="bibl">Il.5.89</span>; <b class="b3">οὔτ' οὖν</b>, v. [[οὖν]] ''1''; <b class="b3">οὔτε… οὖν... οὔτ' ἄρα</b>… <span class="bibl">20.7</span>; <b class="b3">οὔτ' ἄρ... οὔτε τι</b>... or <b class="b3">οὔτε τι... οὔτε</b>... <span class="bibl">1.115</span>, <span class="bibl">Od.1.202</span>; so too <b class="b3">οὔτε... οὔτε μὴν</b>… <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>4.3.12</span>; <b class="b3">οὔτε... οὔτ' αὖ</b>... v. infr. <span class="bibl">3</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> freq. used to divide up a general negation into two or more parts, ὡς δ' ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν, οὔτ' ἂρ ὁ τὸν δύναται ὑποφεύγειν οὔθ' ὁ διώκειν <span class="bibl">Il.22.200</span>; thrice repeated, οὔ μοι Τρώων… μέλει ἄλγος... οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης οὔτε Πριάμοιο ἄνακτος οὔτε κασιγνήτων <span class="bibl">6.450</span>; οὐκ ἔπειθεν οὔτε τοὺς στρατηγοὺς οὔτε τοὺς στρατιώτας <span class="bibl">Th.4.4</span>: without a neg. preceding, <span class="bibl">Il.1.490</span>, <span class="bibl">2.202</span>, etc. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> within one of the two clauses distinguished by [[οὔτε]] a subordinate part may be introduced by <b class="b3">οὐδέ, οὔτε γὰρ ἐκ σκίλλης ῥόδα φύεται οὐδ' ὑάκινθος</b> (<b class="b3">οὐθ'</b> codd.), οὐ δέ ποτ' ἐκ δούλης τέκνον ἐλευθέριον <span class="bibl">Thgn.537</span>; οὔτε… ἀπέφηνεν οὐδὲ παρέσχηται μάρτυρας, οὔτ' αὖ τὸν ἀριθμὸν… ἐπανέφερεν <span class="bibl">D.27.49</span>: sometimes after several clauses distinguished by [[οὔτε]] the last is introduced emphat. by <b class="b3">οὐδέ, οὔτε φάρμακα οὔτε καύσεις οὔτε τομαὶ οὐδ' αὖ ἐπῳδαί</b> [[nor yet]] incantations, <span class="bibl">Pl. <span class="title">R.</span>426b</span>, cf. <span class="bibl">499b</span> (so [[μηδέ]] after clauses with μήτε, μήτε παιδεία μήτε δικαστήρια μήτε νόμοι μηδὲ ἀνάγκη μηδεμία <span class="bibl">Id.<span class="title">Prt.</span>327d</span>); so [[οὐδέ]] (μηδέ) may sometimes follow a single <b class="b3">οὔτε (μήτε), οὐδέ ποτέ σφιν οὔτε τι πημανθῆναι ἔπι δέος, οὐδ' ἀπολέσθαι</b> [[neither]] to suffer misery, [[nor yet]] to die, [[varia lectio|v.l.]] in <span class="bibl">Od.8.563</span>, cf. <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>8.83</span>, <span class="bibl"><span class="title">I.</span>2.44</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>1139</span>, <span class="bibl">1141</span> ([[si vera lectio|s.v.l.]]), <span class="bibl">1297</span> (cj.), <span class="bibl">Pl. <span class="title">Ap.</span>19d</span>: in many of these places, however, the readings vary, and editors have altered [[οὐδέ]] into [[οὔτε]]; but this cannot be done in some cases, as οὔτ' ἂν ὑπό γε ἑνὸς… πάθοι, ἴσως δ' οὐδὲ ὑπὸ πλεόνων <span class="bibl">Id.<span class="title">La.</span> 182b</span>: so when [[οὔτε]] is followed by <b class="b3">οὐδὲ μέν</b>, <span class="bibl">Od.13.207</span>; by <b class="b3">οὐδὲ μήν</b>, <span class="bibl">X. <span class="title">Cyr.</span>4.5.27</span>; <b class="b3">οὐδ' αὖ</b>, v. supr.—But [[οὔτε]] (μήτε) cannot be used simply answering to [[οὐδέ]] (μηδέ), v. [[μηδέ]] A. 2. </span><span class="sense"><span class="bld">4</span> [[οὔτε]] may be followed by a Posit. clause with τε<b class="b3">, οὔτ' αὐτὸς κτενέει, ἀπό τ' ἄλλους πάντας ἐρύξει</b> he [[both]] will [[not]] kill [[and]] will defend, <span class="bibl">Il.24.156</span>, cf. <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>246</span>, <span class="bibl">262</span>, <span class="bibl">Hdt.5.49</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>7.7.48</span>, etc.: sometimes the neg. is added [[after]] the τε, οὔτ' ὦν… καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι, δένδρεά τ' οὐκ ἐθέλει… φέρειν <span class="bibl">Pi.<span class="title">N.</span>11.40</span>, cf. <span class="bibl">S. <span class="title">Ant.</span>763</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span>302</span>; κυάμους δὲ οὔτε τι μάλα σπείρουσι, τούς τε γενομένους οὔτε τρώγουσι οὔτε ἕψοντες πατέονται <span class="bibl">Hdt.2.37</span>: the combination <b class="b3">οὔτε... καί</b>… is dub. in <span class="bibl">E.<span class="title">IT</span>591</span>, but is found in later writers, as <span class="bibl">Luc.<span class="title">DMeretr.</span>2.4</span>, Chor.in <span class="title">Rev.Phil.</span>1877.218. </span><span class="sense"><span class="bld">5</span> [[οὔτε]] is freq., by anacoluthon, followed not by a second [[οὔτε]], but by some other Particle, as by [[οὐδέ]], v. supr. 3; by [[δέ]] alone, <span class="bibl">Il.24.368</span>, <span class="bibl">Hdt.1.108</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span> 388e</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>6.3.16</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">b</span> in Poets, [[οὐ]] sometimes follows without any conjunctive Particle, οὐκ ἦν ἀλέξημ' οὐδὲν οὔτε βρώσιμον, οὐ χριστόν, οὔτε πιστόν <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>479</span>; <b class="b3">οὔτε πλινθυφεῖς δόμους… ᾖσαν, οὐ ξυλουργίαν</b> ib.<span class="bibl">450</span>, cf. <span class="bibl">Theoc.15.139</span> sq.; οὔτε βλάστας… πατρός, οὐ μητρὸς εἶχον <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span> 972</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Ant.</span>249</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>41</span>: so also in the Prose of Hdt., <b class="b3">ἐς ποταμὸν οὔτε ἐνουρέουσι οὔτε ἐμπτύουσι, οὐ χεῖρας ἐναπονίζονται, οὐδέ</b>… <span class="bibl">1.138</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">c</span> in Poets also [[οὔτε]] is sometimes replaced by οὐ, οὐ νιφετὸς οὔτ' ἂρ χειμὼν πολὺς οὔτε ποτ' ὄμβρος <span class="bibl">Od.4.566</span>; οὐ γὰρ ἂν εἰδείης ἀνδρὸς νόον οὔτε γυναικός <span class="bibl">Thgn.125</span> (dub. l.), cf. <span class="bibl">Il.1.115</span>, <span class="bibl">Od.9.136</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>588</span> (lyr., [[si vera lectio|s. v.l.]]), etc. </span><span class="sense"><span class="bld">d</span> the former [[οὔτε]] is sometimes omitted, ναυσὶ δ' οὔτε πεζὸς ἰών <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>10.29</span>; <b class="b3">νόσοι δ' οὔτε γῆρας</b> ib.<span class="bibl">41</span>; Πάρις γὰρ οὔτε συντελὴς πόλις <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>532</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Ch.</span>294</span>; and v. [[μήτε]] <span class="bibl">2</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">6</span> when [[οὔτε]] and [[μήτε]] correspond, each retains its proper sense, <b class="b3">ἀναιδὴς οὔτ' εἰμὶ μήτε γενοίμην</b> [[neither]] am I shameless, [[nor]] may I become so, <span class="bibl">D.8.68</span>, cf. <span class="bibl">Aeschin.3.128</span>.</span>
}}
{{ls
|lstext='''οὔτε''': Ἐπίρρ. (οὔ τε) συνδέον ἀρνητικὰς προτάσεις ὡς τὸ τε συνδέει θετικάς, ἀλλὰ σπάνιον ἐν τῇ ἁπλῇ σημασίᾳ, καὶ [[οὐχί]], Ἰλ. Χ. 265, Ἡρόδ. 3. 155· [[οὔτε]] γὰρ ἐκείνους διδόναι, Λατ. neque enim, ὁ αὐτ. 1. 3· καὶ [[σποράδην]] παρὰ μεταγεν., Ἀριστ. Φυσικ. 3. 8, 1, Λουκ. Παράσ. 27, 53, κτλ. ΙΙ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐπαναλαμβάνεται, [[οὔτε]].., [[οὔτε]].., Λατ. neque.., neque.., Ὅμ., κτλ. - Ὁ Ὅμ. [[ἐνίοτε]] συνάπτει ἕτερον [[μόριον]] μετὰ τοῦ πρώτου ἢ τοῦ δευτέρου [[οὔτε]], ὡς, οὔτ’ ἄρ.., οὔτ..· οὔτ’ ἄρ.., οὔτ’ ἄρ...· οὔτ’ ἄρ τε.., οὔτ’ ἄρα.., Ἰλ. Ε. 89· [[οὔτε]] οὖν, ἴδε ἐν λ. οὖν Α· οὔτ’ οὖν.., οὔτ’ ἄρα.., Υ. 7· [[οὔτε]].., [[οὔτε]] τι.., ἢ [[οὔτε]] τι.., [[οὔτε]].., Α. 115, Ὀδ. Α. 202 οὔτω καὶ, [[οὔτε]].., [[οὔτε]] μήν.., Ξεν. Κύρ. 4. 3, 12· [[οὔτε]].., οὔτ’ αὖ.., ἴδε κατωτ. 2) [[συχνάκις]] ἐν χρήσει [[ὅπως]] διακρίνῃ γενικὴν ἄρνησιν διὰ τῆς διαιρέσεως εἰς μερικωτέρας προτάσεις, ὡς δ’ ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν, οὔτ’ ἄρ ὁ τὸν δύναται ὑποφεύγειν οὔθ’ ὁ διώκειν Ἰλ. Χ. 199· καὶ τρὶς ἐπαναλαμβάνεται, οὔ μοι Τρώων.. [[μέλει]] [[ἄλγος]].., οὔτ’ αὐτῆς Ἑκάβης [[οὔτε]] Πριάμοιο ἄνακτος [[οὔτε]] κασιγνήτων Ζ. 450· οὐκ ἔπειθεν [[οὔτε]] τοὺς στρατηγούς [[οὔτε]] τοὺς στρατιώτας Θουκ. 4. 4· [[ὡσαύτως]], χωρὶς νὰ προηγῆται ἀρνητικόν τι, Ἰλ. Α. 488, Β. 203, κτλ. 3) ἐν τῇ ἑτέρᾳ τῶν δύο προτάσεων τῶν διὰ τοῦ [[οὔτε]] ἀπ’ [[ἀλλήλων]] διακρινομένων δύναται νὰ εἰσαχθῇ ἀρνητικὴ [[πρότασις]] μερικωτέρα διὰ τοῦ [[οὐδέ]], [[οὔτε]] γὰρ ἐκ σκίλλης ῥόδα φύεται οὐδ’ ὑάκινθος, [[οὔτε]] ποτ’ ἐκ δούλης [[τέκνον]] ἐλευθέριον Θέογν. 537· [[οὔτε]].. ἀπέφηνεν οὐδὲ παρέσχηται μάρτυρας, οὔτ’ αὖ τὸν ἀριθμόν.. ἀπανέφερεν Δημ. 829. 1· - [[ἐνίοτε]] μετὰ πολλὰς προτάσεις ἐκφερομένας διὰ τοῦ [[οὔτε]] ἡ ἐσχάτη ἐκφέρεται ἐμφατικῶς διὰ τοῦ [[οὐδέ]], [[οὔτε]] κἄν.., Πλάτ. Πολ. 426Β· (οὕτω διὰ τοῦ [[μηδὲ]] μετὰ τὰς διὰ τοῦ [[μήτε]] ἐκφερομένας προτάσεις, [[μήτε]] [[παιδεία]] [[μήτε]] δικαστήρια [[μήτε]] νόμοι [[μηδὲ]] [[ἀνάγκη]] μηδεμία ὁ αὐτ. ἐν Πρωτ. 327D, πρβλ. 331C, Σοφ. Φ. 771)· [[οὕτως]], οὐδὲ ([[μηδὲ]]) δύνανται [[ἐνίοτε]] νὰ ἀκολουθήσωσιν ἁπλοῦν [[οὔτε]] ([[μήτε]])· [[οὐδέ]] ποτέ [[σφιν]] [[οὔτε]] τι πημανθῆναι ἔτι [[δέος]], οὐδ’ ἀπολέσθαι, οὐδὲ νὰ ἀπολεσθῶσι, Ὀδ. Θ. 563, πρβλ. Σοφ. Ο. Κ. 1139 κἑξ., ([[ἔνθα]] κατ’ Ἐλμσ. [[οὔτε]].., [[οὔτε]]) 1297, Πλάτ. Ἀπολ. 19D - ἐν πολλοῖς τῶν χωρίων τούτων [[ὅμως]] αἱ γραφαὶ ποικίλλουσι, καὶ οἱ ἐκδόται ἔχουσι μεταβάλει τὸ οὐδὲ εἰς [[οὔτε]]· ἀλλὰ τοῦτο δὲν δύναται νὰ γίνῃ εἴς τινας περιστάσεις, [[οἷον]], οὔτ’ ἂν ὑπό γε [[ἑνός]].. πάθοι, [[ἴσως]] δ’ οὐδὲ ὑπὸ πλεόνων Πλάτ. Λάχ. 182Β· [[οὕτως]] [[ὅταν]] μετὰ τὸ [[οὔτε]] ἕπηται οὐδὲ μέν, Ὀδ. Ν. 207· οὐδὲ μήν, Ξεν. Κύρ. 4. 5, 27· οὐδ’ αὖ, ἴδε κατωτ. - Ἀλλὰ τὸ [[οὔτε]] ([[μήτε]]) δὲν δύναται νὰ τεθῇ [[ἁπλῶς]] ὡς [[ἀπόδοσις]] τοῦ οὐδὲ (μηδέ), ἴδε ἐν λ. [[μηδὲ]] Α. 2. 4) μετὰ τὸ [[οὔτε]] δυνατὸν νὰ ἀκολουθῇ καταφατικὴ [[πρότασις]] διὰ τοῦ τε, Λατ. neque.., et.., οὔτ’ αὐτὸς κτενέει, ἀπό τ’ ἄλλους πάντας ἐρύξει, καὶ δὲν θὰ φονεύσῃ καὶ θὰ ἀποδιώξῃ, Ἰλ. Ω. 156, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 245, 260, κτλ.· - [[ἐνίοτε]] ἡ ἄρνησις τίθεται μετὰ τὸ τε, οὔτ’ ὦν... καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι, δένδρεά τ’ οὐκ ἐθέλει.. φέρειν Πινδ. Ν. 11. 50, πρβλ. Σοφ. Ἀντ. 763, Εὐρ. Ἱππ. 302· κυάμους δὲ [[οὔτε]].. σπείρουσι, τούς γε γενομένους [[οὔτε]] τρώγουσι [[οὔτε]] ἕψοντες πατέονται Ἡρόδ. 2. 37· - ἡ [[σύνδεσις]] διὰ τοῦ [[οὔτε]].., καί.., ὡς ἀναγινώσκεται ἐν Εὐρ. Ι. Τ. 591, [[εἶναι]] [[λίαν]] [[ἀμφίβολος]]· ἀλλ’ ἀπαντᾷ παρὰ μεταγεν., ὡς ἐν Λουκ. Ἑταιρ. Διαλ. 2. 4. 5) τὸ [[οὔτε]] [[συχνάκις]] κατ’ ἀνακόλουθον δὲν ἀκολουθεῖται ὑπὸ δευτέρου [[οὔτε]], ἀλλ’ ὑπὸ ἑτέρου τινὸς μορίου, [[οἷον]] οὐδὲ (ἴδε ἀνωτ. 3)· ὑπὸ μόνου τοῦ δέ, Ἰλ. Ω. 368, Ἡρόδ. 1. 108, Πλάτ. Πολ. 388Ε, Ξεν. Ἀν. 6. 3, 16. 6) παρὰ ποιηταῖς [[ἐνίοτε]] τὸ οὐ ἀκολουθεῖ [[ἄνευ]] συνδετικοῦ τινος μορίου, οὐκ. ἦν ἀλέξημ’ οὐδὲν [[οὔτε]] βρώσιμον, οὐ χριστόν, [[οὔτε]] πιστὸν Αἰσχύλ. Πρ. 479· [[οὔτε]] πλινθυφεῖς δόμους.. ᾗσαν, οὐ ξυλουργίαν [[αὐτόθι]] 450, πρβλ. Θεόκρ. 15. 139 κἑξ.· [[οὔτε]] βλάστας.. πατρός, οὐ μητρὸς εἶχον Σοφ. Ο. Κ. 972, πρβλ Ἀντ. 249, Εὐρ. Ὀρ. 41· οὕτω καὶ ἐν τῷ Ἡροδοτείῳ πεζῷ λόγῳ, ἐς ποταμὸν [[οὔτε]] ἐνουρέουσι [[οὔτε]] ἐμπτύουσι, οὐ χεῖρας ἐναπονίζονται, [[οὐδέ]].., 1. 138. γ) παρὰ ποιηταῖς [[ἐνίοτε]] [[ὡσαύτως]] τὸ [[οὔτε]] ἀντικαθίσταται διὰ τοῦ οὐ, οὐ νιφετὸς οὔτ’ ἄρ χειμὼν πολὺς [[οὔτε]] ποτ’ [[ὄμβριος]] Ὀδ. Δ. 566· οὐ γὰρ ἂν εἰδείης ἀνδρὸς νόον [[οὔτε]] γυναικὸς Θεογν. 125, πρβλ. Ἰλ. Α. 115, Ὀδ. Ι. 136, 146, Αἰσχύλ. Πέρσ. 588, κτλ. δ) [[ἐνίοτε]] παραλείπεται τὸ πρῶτον [[οὔτε]], [[οἷον]], ναυσὶ δ’ [[οὔτε]] πεζὸς ἰὼν Πινδ. Π. 19. 46· νόσοι δ’ [[οὔτε]] [[γῆρας]] [[αὐτόθι]] 64· Πάρις γὰρ [[οὔτε]] συντελὴς [[πόλις]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 532, πρβλ. Χο. 294· καὶ ἴδε [[μήτε]] 2. 6) [[ὅταν]] τὸ [[οὔτε]] καὶ [[μήτε]] ἀνταποκρίνωνται πρὸς ἄλληλα, ἑκάτερον διατηρεῖ τὴν οἰκείαν αὑτῷ ἔννοιαν, ἀναιδὴς οὔτ’ [[εἰμὶ]] [[μήτε]] γενοίμην, [[οὔτε]] εἶμαι [[ἀναιδής]] [[μήτε]] νὰ γίνω, Δημ. 106. 23, πρβλ. Αἰσχίν. 71. 38. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. κϚ΄.
}}
{{bailly
|btext=<i>conj. négative</i>;<br />A et ne B, <i>d’ord.</i> ni, <i>corresp.</i><br /><b>I.</b> <i>à une autre nég.</i><br /><b>1</b> <i>à une nég. antér.</i> [[οὐ]]… [[οὔτε]] ne… ni ; [[οὔτε]]… [[οὔτε]] ni… ni;<br /><b>2</b> <i>à une nég. postér.</i> : [[οὔτε]]… [[οὐδέ]] ni… ni même ; [[οὔτε]] <i>peut avoir pour corrél.</i> [[μήτε]], <i>chacune des deux nég. conservant son sens propre</i> : ἀναιδὴς οὔτ’ εἰμὶ [[μήτε]] γενοίμην DÉM je ne suis pas impudent et puissé-je ne le point devenir !;<br /><b>II.</b> <i>à une particule de liaison postér. non négat.</i> [[οὔτε]]… [[τε]], il ne… et ; d’une part ne… d’autre part : [[οὔτε]] διενοήθην [[πώποτε]] ἀποστερῆσαι ἀποδώσω [[τε]] XÉN je n’ai jamais songé à vous en priver et je vous le remettrai ; [[οὔτε]]… [[καί]] <i>m. sign.</i> ; [[οὔτε]]… [[δέ]] <i>m. sign.</i><br />'''Étymologie:''' [[οὐ]], [[τε]].
}}
{{Autenrieth
|auten=[[negative]] [[particle]], [[regularly]] correlative, [[οὔτε]].. [[οὔτε]], [[neither]].. [[nor]], ([[not]]) [[either]].. or, [[dividing]] a [[negation]] [[already]] expressed or [[implied]]; [[but]] the correlation is [[often]] [[irregular]] as a [[different]] [[word]] (τέ, καί, δέ) replaces [[one]] or the [[other]] [[οὔτε]], e. g. Il. 6.450, Od. 8.563, Il. 24.156, Il. 7.433.
}}
{{Slater
|sltr=[[οὔτε]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> οὔτεοὔτε, [[neither]]… [[nor]]. <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>I</b> ἀκίνδυνοι δ ἀρεταὶ [[οὔτε]] παῤ ἀνδράσιν οὔτ ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι (O. 6.10) [[οὔτε]] [[δύσηρις]] ἐὼν οὔτ' ὦν [[φιλόνικος]] [[ἄγαν]] (O. 6.19) τοὶ δ' οὔτ ὦν ἀκοῦσαι οὔτ [[ἰδεῖν]] εὔχοντο (O. 6.52) οὔτ' [[αἴθων]] [[ἀλώπηξ]] οὔτ ἐρίβρομοι λέοντες (O. 11.20) [[[οὔτε]] γὰρ θεοὶ κοιρανέοντι χοροὺς [[οὔτε]] δαῖτας (οὐδὲ γὰρ coni. Schneidewin) (O. 14.8) ] [[γόνον]] οὔτ' ἐν [[ἀνδράσι]] γερασφόρον οὔτ ἐν [[θεῶν]] νόμοις (P. 2.43) [[οὔτε]] [[ἔργον]] οὔτ' [[ἔπος]] ἐντράπελον κείνοισιν εἰπὼν (P. 4.105) τὸν [[οὔτε]] [[χειμέριος]] [[ὄμβρος]] οὔτ' [[ἄνεμος]] ἐς μυχοὺς ἁλὸς ἄξοισι (P. 6.10) ἁ μὲν οὔθ' ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδούς, [[οὔτε]] δείπνων τέρψιας (P. 9.18) “[[οὔτε]] παγκάρπων φυτῶν νάποινον οὔτ' ἀγνῶτα θηρῶν” (P. 9.58) ἀλλ' [[οὔτε]] ματέῤ [[ἔπειτα]] κεδνὰν ἔιδεν [[οὔτε]] πατρωίαις ἐν ἀρούραις ἵππους Μυρμιδόνων (Pae. 6.105) [[οὔτε]] τι μεμπτὸν οὔτ ὦν μεταλλακτόν fr. 220. 1. preceded by a [[purely]] [[emphatic]] neg., αἰὼν δ' ἀσφαλὴς [[οὐκ]] ἔγεντ οὔτ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ [[οὔτε]] παῤ ἀντιθέῳ Κάδμῳ (P. 3.87) καὶ γὰρ [[οὐκ]] ἀγνῶτες [[ὑμῖν]] ἐντὶ δόμοι [[οὔτε]] κώμων, ὦ Θρασύβουλ, ἐρατῶν, [[οὔτε]] μελικόμπων ἀοιδᾶν (I. 2.31) —2.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>II</b> [[where]] the [[first]] [[οὔτε]] is suppressed. νόῳ δὲ πλοῦτον [[ἄγει]], ἄδικον οὔθ' ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων (P. 6.48) ναυσὶ δ' [[οὔτε]] πεζὸς [[ἰών]] κεν εὕροις ὁδόν (P. 10.29) νόσοι δ' [[οὔτε]] [[γῆρας]] [[οὐλόμενον]] κέκραται ἱερᾷ γενεᾷ (P. 10.41) ἀνδρὸς δ' [[οὔτε]] γυναικός Παρθ. 2. 3. ἀσκὸς δ [[οὔτε]] [[τις]] ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις *fr. 104b. 4.* cf. (O. 14.9), (P. 3.30) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> οὐ [[οὔτε]]. πόνων δ' οὔ [[τις]] ἀπόκλαρός ἐστιν οὔτ [[ἔσεται]] (P. 5.54) κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις [[οὔτε]] βουλαῖς (P. 3.30) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> [[οὔτε]] [[οὐδέ]]. τοῖς [[οὔτε]] [[νόστος]] [[ὁμῶς]] [[ἔπαλπνος]] ἐν Πυθιάδι κρίθη, οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ' ἀμφὶ [[γέλως]] γλυκὺς ὦρσεν [[χάριν]] (P. 8.83) cf. τε οὐ [[οὐδέ]] (P. 8.36) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> [[οὐδέ]] [[οὔτε]]. οὐδ' ἔστιν [[οὕτω]] [[βάρβαρος]] [[οὔτε]] [[παλίγγλωσσος]] [[πόλις]] ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει [[κλέος]] (I. 6.24) οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων [[ἄτερ]] κοιρανέοντι χοροὺς [[οὔτε]] δαῖτας (Schneidewin: [[οὔτε]] codd.) (O. 14.9) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>e</b> [[οὔτε]] τε οὐ [[ἀλλά]]. ἐν σχερῷ δ' οὔτ ὦν μέλαιναι καρπὸν ἔδωκαν ἄρουραι, δένδρεά τ [[οὐκ]] ἐθέλει πάσαις ἐτέων περόδοις [[ἄνθος]] εὐῶδες φέρειν πλούτῳ [[ἴσον]], ἀλλ ἐναμείβοντι (N. 11.39) —42.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>f</b> dub., frag. [τὸν μὲν [[οὔτε]] θανόντ' ἀοιδαὶ [[ἔλιπον]] (οὐδὲ coni. Boeckh) (I. 8.56) ] [[οὔτε]] θαλασς[ fr. 33a. οὔθ' ἱπ[π fr. 215. b. 12.
}}
{{StrongGR
|strgr=from οὐ and τέ; [[not]] [[too]], i.e. [[neither]] or [[nor]]; by [[analogy]], [[not]] [[even]]: [[neither]], [[none]], [[nor]] ([[yet]]), (no, [[yet]]) [[not]], [[nothing]].
}}
{{Thayer
|txtha=(οὐ and τέ), an adjunctive [[negative]] [[conjunction]] (from Homer down) (differing fr., [[μήτε]] as οὐ does from μή ([[which]] [[see]] ad at the [[beginning]]), and from [[οὐδέ]] as [[μήτε]] does from [[μηδέ]]; [[see]] [[μήτε]] and [[οὐδέ]]), [[neither]]; and [[not]].<br /><b class="num">1.</b> Examples in [[which]] [[οὔτε]] stands [[singly]]:<br /><b class="num">a.</b> οὐ ... [[οὔτε]], ([[where]] G L T Tr WH [[οὐδέ]]); R G ([[where]] L T Tr WH [[οὐδέ]]); [[οὐδείς]] [[ἄξιος]] εὑρέθη [[ἀνοῖξαι]] τό [[βιβλίον]] [[οὔτε]] βλέπειν [[αὐτό]], Winer's Grammar, 491 (457); Buttmann, 367 (315); οὐ ... [[οὐδέ]] ... [[οὔτε]], R G ([[where]] L T Tr WH [[more]] [[correctly]] [[οὐδέ]]) (Winer's Grammar, 493 (459); Buttmann, 368 (315)); [[οὐδέ]] ... [[οὔτε]] (so [[that]] [[οὔτε]] answers [[only]] to the οὐ in [[οὐδέ]]), R G T WH [[text]] (Winer's Grammar, 492 (458); Buttmann, 366 (314)).<br /><b class="num">b.</b> [[οὔτε]] ... καί, [[like]] Latin neque ... et, [[neither]] ... and: [[Euripides]], Iph. T. 591; [[but]] the [[more]] [[common]] Greek [[usage]] [[was]] οὐ ... τέ, cf. Klotz ad Devar. 2:2, p. 714; Passow, [[under]] the [[word]], B. 2; (Liddell and Scott, [[under]] the [[word]], II:4); Winer's Grammar, § 55,7; (Buttmann, § 149,13c.)).<br /><b class="num">c.</b> By a [[solecism]] [[οὔτε]] is [[put]] for [[οὐδέ]], [[not]] ... [[even]]: ([[where]] G L T Tr WH [[οὐδέ]]) (Winer's Grammar, 493 (459); Buttmann, 367 (315); § 149,13f.); R G ([[where]] L T Tr WH [[have]] restored [[οὐδέ]] (Winer's Grammar, 490 (456); Buttmann, as [[above]])); R G ([[where]] L T Tr WH [[οὐδέ]] (Winer's Grammar, as [[above]] and 478 (445); Buttmann, 347 (298))); [[οὔτε]] μετενόησαν, R L Tr ([[where]] G WH [[text]] οὐ, T [[οὐδέ]] [[not]] ... [[even]]; WH marginal [[reading]] [[οὔτε]] or [[οὐδέ]] (cf. Buttmann, 367 (315))); [[after]] the [[question]] μή δύναται ... σῦκα; follows [[οὔτε]] ἁλυκόν γλυκύ ποιῆσαι [[ὕδωρ]], G L T Tr WH (as [[though]] [[οὔτε]] δύναται ... σῦκα had [[previously]] been in the [[writer]]'s [[mind]] (cf. Winer's Grammar, 493 (459); Buttmann, as [[above]])).<br /><b class="num">2.</b> used [[twice]] or [[more]], [[neither]] ... [[nor]] (Latin nec ... nec; neque ... neque): L [[text]] T Tr WH); [[οὔτε]] occurs [[ten]] times); [[οὔτε]] [[eight]] times ([[yet]] T WH Tr marginal [[reading]] the [[eighth]] [[time]] οὐ)); [[οὔτε]] ... [[οὔτε]] ... [[οὐδέ]] (German auch nicht, [[also]] [[not]]), L Tr WH in L T Tr marginal [[reading]] WH in Winer's Grammar, 491 (457f); Buttmann, 368 (315) [[note]].
}}
{{grml
|mltxt=(ΑΜ [[οὔτε]])<br />(αρνητικό επίρρ. και [[συμπλεκτικός]] σύνδ. συν. [[διπλός]] ή [[πολλαπλός]] ο [[οποίος]] συνδέει παρατακτικά αρνητικές προτ. ή έννοιες) και όχι, και δεν (α. «[[ούτε]] πήγα, [[ούτε]] τηλεφώνησα» β. «[[οὔτε]] γὰρ ἵνα ἡ [[γένεσις]] μὴ ἐπιλείπῃ», <b>Αριστοτ.</b> γ. «[[οὔτε]] τι [[μάντις]] ἐὼν οὔτ' οἰωνῶν [[σάφα]] εἰδώς», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />(αρνητικό [[μόριο]] ως επιδοτικό) [[ουδέ]] καν («δεν έμεινε [[ούτε]] [[ψίχουλο]]»)<br /><b>αρχ.</b><br />ΧΡΗΣΕΙΣ: 1. σε μία από τις δύο προτάσεις που συνδέονται με το [[ούτε]] μπορεί να εισαχθεί μερικότερη αρνητική [[πρόταση]] με το [[ουδέ]] («[[οὔτε]]... ἀπέφηνεν οὐδὲ παρέσχηται [[μάρτυρας]], οὔτ' αὖ τὸν ἀριθμὸν... ἐπανέφερεν», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>2.</b> μερικές φορές με πολλές προτάσεις που εκφέρονται με το [[ούτε]], η τελευταία εκφέρεται εμφατικά με το [[ουδέ]] («[[οὔτε]] φάρμακα [[οὔτε]] καύσεις [[οὔτε]] τομαὶ οὐδ' αὖ ἐπωδαί», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>3.</b> [[μετά]] το [[ούτε]] ακολουθεί μερικές φορές καταφατική [[πρόταση]] με το <i>τε</i> («[[οὔτε]] γὰρ οἱ βάρβαροι ἄλκιμοί εἰσι, ὑμεῖς τε τὰ ἐς τὸν πόλεμον... ἀνήκετε», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>4.</b> [[συχνά]] [[κατά]] ανακόλουθο [[σχήμα]] ακολουθείται από το <i>δε</i> («[[οὔτε]] πλοῑά ἐστιν οἷς ἀποπλευσούμεθα, μένουσι δὲ αὐτοῦ», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>5.</b> όταν τα [[ούτε]] και [[μήτε]] βρίσκονται [[μαζί]] το καθένα διατηρεί τη δική του [[έννοια]] («ἀναιδὴς οὔτ' [[εἰμὶ]] [[μήτε]] γενοίμην» — [[ούτε]] [[είμαι]] [[αναιδής]] και [[μακάρι]] να μη γίνω.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> αρνητικό [[μόριο]] <span style="color: red;"><</span> <i>οὐ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>τε</i> (<b>πρβλ.</b> [[μήτε]])].
}}
{{lsm
|lsmtext='''οὔτε:''' (οὐτε), επίρρ.,<br /><b class="num">I.</b> και όχι, σε Ομήρ. Ιλ., Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> [[κυρίως]] επαναλαμβάνεται, [[οὔτε]]..., [[οὔτε]]..., [[ούτε]]..., [[ούτε]]..., Λατ. [[neque]]..., [[neque]]..., σε Όμηρ. κ.λπ.· το [[οὔτε]] ενδέχεται να ακολουθ. από καταφατική [[πρόταση]] με το <i>τε</i>, Λατ. [[neque]]..., et..., <i>οὔτ' αὐτὸς κτενέει</i>, ἀπό τ' ἄλλους πάντας ἐρύξει, αυτός [[ούτε]] και θα σκοτώσει και θα αποκρούσει, σε Ομήρ. Ιλ.· το [[οὔτε]] που προηγείται ορισμένες φορές παραλείπεται, ναυσὶ δ' [[οὔτε]] [[πεζός]], ([[ούτε]]) δια θαλάσσης, [[ούτε]] δια ξηράς, σε Πίνδ.
}}
{{elru
|elrutext='''οὔτε:''' conj.<br /><b class="num">1)</b> и не: ὁ δ᾽ οὔ. οὐδενί πω εἰς χεῖρας [[ἐλθεῖν]] ἐφη, οὔ. Κύρῳ [[ἰέναι]] ἤθελε Xen. (Сиеннесий) ответил, что он никогда не отдавался в руки кого бы то ни было и не желает идти к Киру;<br /><b class="num">2)</b> [[ни]]: οὔ. … οὔ., οὔ. … οὔ., οὔ. … [[οὐδέ]], οὔ. … οὔ. [[μήν]] (или [[ἄρα]] и др.), οὔ. … [[μήτε]] ни … ни (οὔτ᾽ ἂν [[φίλον]] ὠφελῆσθαι, οὔτ᾽ ἂν ἐχθρὸν [[ἀλέξασθαι]] Xen.); в поэзии, первое οὔ. может быть опущено: ναυσὶ δ᾽ οὔ. [[πεζός]] Pind. ни на кораблях, ни сухим путем.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[οὐ τε]<br /><b class="num">I.</b> and not, Il., Hdt.<br /><b class="num">II.</b> [[mostly]] [[repeated]], [[οὔτε]]…, [[οὔτε]]…, [[neither]]…, nor…, Lat. [[neque]]…, [[neque]]…, Hom., etc.: —[[οὔτε]] may be foll. by a [[posit]]. [[clause]] with τε, Lat. [[neque]]…, et…, οὔτ' αὐτὸς κτενέει, ἀπό τ' ἄλλους πάντας ἐρύξει he [[will]] [[both]] not [[kill]] and [[will]] [[defend]], Il.:—the [[former]] [[οὔτε]] is [[sometimes]] omitted, ναυσὶ δ' [[οὔτε]] [[πεζός]] [[neither]] by sea nor by [[land]], Pind.
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：oÜte 烏-帖<br />'''詞類次數'''：連詞 副詞（94）<br />'''原文字根'''：不-此外<br />'''字義溯源'''：亦不，也不，也不是，既不⋯也不，並不是，既不是，亦不是，又不是，複不是，更不是，既不，不，沒，沒有，既沒有，也沒有，並沒有，亦沒有，不能，也不能，亦不能，亦無，復無，也無，無；由（[[οὐ]]）*=不）與（[[τέ]]）*=雙方，且又）組成。參讀 （[[οὐ]]）同源字<br />'''出現次數'''：總共（89）；太（6）；可（4）；路（6）；約（9）；徒（14）；羅（10）；林前（14）；加（5）；帖前（4）；雅（1）；約叄（1）；啓（15）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 也不（15） 太6:20； 太22:30； 可12:25； 可14:68； 路12:24； 路14:35； 約4:21； 約8:19； 徒2:31； 徒15:10； 林前3:7； 啓3:15； 啓3:16； 啓9:21； 啓21:4；<br />2） 既不（10） 太22:30； 可12:25； 路12:24； 路14:35； 約4:21； 徒2:31； 約叄1:10； 啓3:15； 啓3:16； 啓9:20；<br />3） 也不是（10） 約9:3； 羅8:38； 羅8:38； 羅8:39； 林前6:9； 林前11:11； 林前11:11； 加1:12； 加5:6； 加6:15；<br />4） 也沒有（8） 約5:37； 徒19:37； 徒24:12； 徒25:8； 徒28:21； 帖前2:5； 帖前2:6； 啓5:4；<br />5） 既不是（6） 約9:3； 羅8:38； 羅8:39； 林前6:9； 加5:6； 加6:15；<br />6） 不（6） 可14:68； 路20:35； 路20:35； 約8:19； 林前3:2； 林前3:7；<br />7） 沒有（4） 太6:20； 約5:37； 徒24:12； 帖前2:5；<br />8） 亦不是（3） 羅8:38； 羅8:38； 林前6:9；<br />9） 既沒有（3） 徒19:37； 徒25:8； 帖前2:6；<br />10） 又不是（3） 羅8:38； 羅8:39； 林前6:9；<br />11） 也無（2） 林前8:8； 林前8:8；<br />12） 復不是（2） 羅8:38； 林前6:10；<br />13） 亦不能（2） 啓5:3； 啓9:20；<br />14） 也不能（2） 雅3:12； 啓9:20；<br />15） 或是（2） 太12:32； 太12:32；<br />16） 亦沒有（2） 徒24:12； 徒25:8；<br />17） 亦不（1） 啓9:21；<br />18） 亦無（1） 啓21:4；<br />19） 復無（1） 啓21:4；<br />20） 又不（1） 啓9:21；<br />21） 並沒有（1） 徒28:21；<br />22） 沒（1） 約4:11；<br />23） 不能（1） 徒15:10；<br />24） 更不是（1） 林前6:9；<br />25） 並不是（1） 林前6:10
}}