View source for οὐκοῦν

{{LSJ1
|Full diacritics=οὐκοῦν
|Medium diacritics=οὐκοῦν
|Low diacritics=ουκούν
|Capitals=ΟΥΚΟΥΝ
|Transliteration A=oukoûn
|Transliteration B=oukoun
|Transliteration C=oukoyn
|Beta Code=ou)kou=n
|Definition=Dor. οὐκῶν, Adv., composed, <span class="sense"><span class="bld">A</span> like [[οὔκουν]], of [[οὐκ]] and [[οὖν]], but differing in meaning and accent, cf. <span class="bibl">A.D. <span class="title">Conj.</span>257.18s</span>qq., Hdn.Gr.<span class="bibl">1.516</span>, <span class="bibl">Phryn.<span class="title">PS</span>p.98B.</span> </span><span class="sense"><span class="bld">I</span> in questions, inviting assent to an inference, or to an addition to what has already received assent, <b class="b3">οὐκοῦν δοκεῖ σοι</b>…;you think [[then]], [[do you not]], that… ? <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>2.4.15</span>, <span class="bibl"><span class="title">Mem.</span>1.4.5</span>, cf. <span class="bibl">4.2.20</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prt.</span>332b</span>, <span class="bibl">360b</span>-d, <span class="bibl"><span class="title">Cra.</span>416c</span>, etc.: with hortatory subj., <b class="b3">οὐκοῦν καὶ ἄλλους σε φῶμεν δυνατὸν εἶναι ποιεῖν</b> (''[[sc.]]'' <b class="b3">ῥήτορας ἀγαθούς</b>); <span class="bibl">Id.<span class="title">Grg.</span>449b</span>: followed by [[οὐ]] when a neg. answer is invited, οὐκοῦν οὐκ ἂν εἴη τὸ μὴ λυπεῖσθαί ποτε ταὐτὸν τῷ χαίρειν; <span class="bibl">Id.<span class="title">Phlb.</span>43d</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Phd.</span> 105e</span>; οὐκοῦν οὐδ' ἂν εἷς ἀντείποι; <span class="bibl">D.16.4</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> in affirm. sentences, [[surely then]], οὐκοῦν, εἰ ταῦτα ἀληθῆ, πολλὴ ἐλπὶς ἀφικομένῳ οἷ ἐγὼ πορεύομαι <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phd.</span>67b</span>: with subj. or imper., <b class="b3">οὐκοῦν διδάσκωμεν αὐτόν, ἀλλὰ μὴ λοιδορῶμεν</b> let us teach him, [[then]], <span class="bibl">Id.<span class="title">La.</span>195a</span>; <b class="b3">οὐκοῦν… ἱκανῶς ἐχέτω</b> let this [[then]] suffice, <span class="bibl">Id.<span class="title">Phdr.</span>274b</span>, cf. <span class="bibl">278b</span>, <span class="bibl">Luc.<span class="title">DMort.</span>23.3</span>; οὐκοῦν ἂν ἤδη… λέγοι <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>43</span>: with a prohibition, οὐκοῦν μὴ… αὐτομολήσῃς <span class="bibl">Aeschin.1.159</span>; <b class="b3">οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν</b> slavery, [[then]], is the only alternative, <span class="bibl">D.8.59</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> in replies, [[very well]], [[yes]], [[ἴωμεν]]… Answ. οὐκοῦν ἐπειδὰν πνεῦμα τοὐκ πρῴρας ἀνῇ, τότε στελοῦμεν <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>639</span>; <b class="b3">ἀμηχάνων ἐρᾷς</b>. Answ. οὐκοῦν, ὅταν δὴ μὴ σθένω, πεπαύσομαι <span class="bibl">Id.<span class="title">Ant.</span>91</span>; <b class="b3">ἥξει γὰρ αὐτά, κἂν ἐγὼ σιγῇ στέγω</b>. Answ. οὐκοῦν ἅ γ' ἥξει καὶ σὲ χρὴ λέγειν ἐμοί <span class="bibl">Id.<span class="title">OT</span>342</span>; <b class="b3">ἀπόλωλας, ὦ κακόδαιμον</b>. Answ. οὐκοῦν, ἢν λάχω <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>364</span>; <b class="b3">ἴθι δὴ σκεψώμεθα</b>… Answ. <b class="b3">οὐκοῦν χρή</b> [[yes]], let us do so, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Plt.</span>289d</span>, cf. <span class="bibl">287c</span>, <span class="bibl"><span class="title">Sph.</span>254d</span>; [[surely]], οὐκοῦν τρύγοιπος ταῦτα πάντ' ἰάσεται <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pl.</span>1087</span>; οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ'… ἀπέρχῃ <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>817</span> (anap.).</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0411.png Seite 411]] ist eine reine Schlußpartikel geworden, συλλογιστικόν, so daß οὐ nach den alten Gramm. παραπληρωματικόν ist, [[demnach]], [[folglich]]; das scheinbare Verschwinden der Negation bei solcher Übersetzung erklärt sich daraus, daß sich das Fragewort [[οὔκουν]] im Gebrauche so abschwächte, daß es allein gesetzt nur die natürliche, von selbst sich ergebende Folge bezeichnet, die, wie man erwartet, jeder zugiebt, οὐκοῦν, ἐπειδὰν πνεῦμα [[τοὐκ]] πρώρας ἀνῇ, [[τότε]] στελοῦμεν, wir werden also segeln, Soph. Phil. 635, was man auf die Frage στελοῦμεν· [[οὔκουν]], ''[[sc.]]'' στελοῦμεν, zurückführen kann, wir werden segeln, nicht wahr? vgl. [[οὐκοῦν]] [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]] πεπαύσομαι, so werde ich demnach ruhen, wenn ich Richts vermag, Ant. 91, wo man wieder ein »nicht wahr?« zum Grunde liegend annehmen kann; vgl. 811 El. 789; ἀλλ' οὐκ ἔχει γὰρ δᾷδας· – [[οὐκοῦν]] κλαύσεται, so wird er also Schläge bekommen, Ar. Plut. 425; ib. 549 steht auch in der Frage [[οὐκοῦν]] [[δήπου]] τῆς πτωχείας πενίαν φαμὲν εἶναι ἀδελφήν; wir sagen »doch wohl«. – In Prosa, οὐκοῦν χρή, Plat. Rep. VIII, 559 a u. öfter. – Vgl. übrigens über den Unterschied Hermann zu Vig. p. 794 ff.
}}
{{bailly
|btext=<i>adv.</i><br /><b>1</b> [[donc]], [[eh bien donc]], [[eh bien alors]] : [[οὐκοῦν]], [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι SOPH eh bien alors, quand la force me manquera, je m'arrêterai ; <i>dans les propos. interrog.</i> et alors ? eh bien donc ?;<br /><b>2</b> <i>c.</i> [[οὖν]], donc, par suite.<br />'''Étymologie:''' [[οὐκ]], [[οὖν]] ; le sens nég. en apparence écarté subsiste au fond de l'ex. ci-dessus : [[οὐκοῦν]], [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι, équivaut à [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι· [[οὐκοῦν]] ; quand la force me manquera, je m'arrêterai, n'est-il pas vrai ? ou n'est-ce pas ? d'où, en renversant l'ordre des idées : eh bien alors, quand la force me manquera, je m'arrêterai.
}}
{{elru
|elrutext='''οὐκοῦν:''' adv.<br /><b class="num">1</b> [[итак]], [[следовательно]], [[стало быть]]: οὐ. ἀποκρινεῖ; Plat. так ты ответишь (мне)?; οὐ., [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι Soph. ну что же, если нет у меня сил, буду бездействовать;<br /><b class="num">2</b> (в ответах) очевидно, конечно: οὐ. [[χρή]] Plat. конечно, следует (сделать это).
}}
{{ls
|lstext='''οὐκοῦν''': Ἐπίρρ. κατ’ ἀρχὰς ταὐτὸν τῷ [[οὔκουν]], ἀλλὰ ἀπώλεσε πᾶσαν ἀρνητικὴν δύναμιν (ἴδε κατωτ.), λοιπὸν [[ἑπομένως]], ἄρα, Λατ. ergo, igitur, itaque, συχν. παρ’ Ἀττ., [[οὐκοῦν]], [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι Σοφ. Ἀντ. 91, πρβλ. 817, Φ. 639. Πλάτ., κτλ.· εἰρωνικῶς, [[οὐκοῦν]] ὑπόλοιπον δουλεύειν Δημ. 104. 13, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 1087· - [[οὐκοῦν]] οὐ; = [[οὔκουν]]; λοιπὸν ὄχι; Πλάτ. Φίληβ. 43D· [[οὕτως]], [[οὐκοῦν]] [[οὐδέ]]..; Δημ. -Παρ’ Αἰσχίν. 23. 1, δυνάμεθα νὰ γράψωμεν ἢ: [[οὔκουν]] μή... αὐτομολήσῃς, λοιπὸν μὴ αὐτομολήσῃς, ἢ [[οὐκοῦν]] μὴ… αὐτ. (= οὐ μὴ οὖν αὐτ.), λοιπὸν δὲν θὰ αὐτομολήσῃς. 2) ἐν ἐρωτήσεσι, λοιπόν; «τὸ λοιπόν;» Ξεν. Κύρ. 2. 4, 15, κτλ.· τὸ πλεῖστον εἰρωνικῶς, ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 4. 2, 20, Πλάτ. Πρωτ. 360Β-D. 3) ἐν ἀποκρίσεσι, βεβαίως ἀναμφιβόλως, Ἀριστοφ. Εἰρ. 364, πρβλ. Πλάτ. Πολιτ. 287C, 289D. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ [[οὔκουν]] καὶ [[οὐκοῦν]], καθ’ ἣν τὸ δεύτερον ἀπόλλυσιν ἐν τῇ χρήσει τὴν ἀρνητικὴν δύναμιν, σαφῶς ὁρίζεται ὑπὸ τῶν παλαιῶν γραμματικῶν, ἴδε Ἀμμών. ἐν λ., Α. Β. 57. 10., 525. 28. Ὁ Elmsl. ἐν Εὐρ. Ἡρακλ. 256 προτείνει τὴν καθαίρεσιν τῆς διαφορᾶς μεταξὺ [[οὔκουν]] (ὄχι λοιπὸν) καὶ [[οὐκοῦν]] (λοιπόν), καὶ συνιστᾷ τὴν διῃρημένην γραφὴν οὐκ οὖκ ἁπανταχοῦ, μετὰ τοῦ ἐρωτηματικοῦ σημείου ἢ [[ἄνευ]] [[αὐτοῦ]] κατὰ τὴν ἔννοιαν. Ἀλλ’ ἂν καὶ παρὰ τοῖς ἀρχαιοτάτοις συγγραφεῦσιν ἑκατέρα [[λέξις]] ἀείποτε διετήρει τὴν ἰδίαν αὑτῆς σημασίαν καὶ δύναμιν, [[ὅμως]] τοιοῦτον κανόνα δὲν δυνάμεθα ἁπανταχοῦ νὰ ἐφαρμόσωμεν, [[οἷον]] [[ὅπου]] τὸ [[οὐκοῦν]] κεῖται μετὰ προστακτ., [[οὐκοῦν]] ἱκανῶς ἐχέτω, ἂς ἀρκέσῃ λοιπὸν τοῦτο, Πλάτ. Φαῖδρ. 274Β, πρβλ. Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 23. 3· καὶ ἡ [[προσθήκη]] τοῦ ἀρνητ. οὐ (ἴδε ἀνωτ. 1) σημαίνει ὅτι τὸ [[οὐκοῦν]] ἀπώλεσε τὴν ἀρνητικὴν αὑτοῦ δύναμιν.
}}
{{StrongGR
|strgr=from οὐ and [[οὖν]]; is it [[not]] [[therefore]] [[that]], i.e. (affirmatively) [[hence]] or so: [[then]].
}}
{{Thayer
|txtha=(from [[οὐκ]] and [[οὖν]]), adverb, [[not]] [[therefore]]; and [[since]] a [[speaker]] [[often]] introduces in [[this]] [[way]] his [[own]] [[opinion]] ([[see]] Krüger, as [[below]]), the [[particle]] is used affirmatively, [[therefore]], [[then]], the [[force]] of the [[negative]] disappearing. Hence, the [[saying]] of Pilate [[οὐκοῦν]] [[βασιλεύς]] εἰ σύ [[must]] be taken affirmatively: "[[then]] ([[since]] thou speakest of [[thy]] [[βασιλεία]]) thou [[art]] a [[king]]!" (German [[also]] bist du doch ein König!), Buttmann, 249 (214)); [[but]] it is [[better]] to [[write]] [[οὐκοῦν]], so [[that]] Pilate, arguing from the words of Christ, asks, [[not]] [[without]] [[irony]], [[art]] thou [[not]] a [[king]] [[then]]? or in [[any]] [[case]], thou [[art]] a [[king]], [[art]] thou [[not]]? cf. Winer's Grammar, 512 (477). The [[difference]] [[between]] [[οὐκοῦν]] and [[οὐκοῦν]] is [[differently]] stated by [[different]] writers; cf. Herm. ad Vig., p. 792ff; Krüger, § 69,51, 1,2; Kühner, § 508,5 ii., p. 715ff, [[also]] the 3rd excurs. appended to his edition of [[Xenophon]], memor.; (Bäumlein, Partikeln, pp. 191-198).
}}
{{grml
|mltxt=οὐκοῦν, δωρ. τ. οὐκῶν (Α)<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> (σε ερωτήσεις στις οποίες αναμένεται [[κατάνευση]] σε κάποιο [[συμπέρασμα]] ή [[προσθήκη]] σε [[κάτι]] που έχει ήδη γίνει παραδεκτό) [[λοιπόν]] δεν, άρα δεν («οὐκοῦν δοκεῖ σοι... [[συμφέρον]] [[εἶναι]]...;», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> (όταν αναμένεται αρνητική [[απάντηση]] και ακολουθεί το <i>οὐ</i>) [[λοιπόν]] («οὐκοῦν οὐδ' ἂν εἷς ἀντείποι;», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>3.</b> (με υποτ. ή προστ. σε βεβ. πρότ.) α) ασφαλώς όχι<br />β) [[λοιπόν]] ας («οὐκοῦν
... σὺ καὶ τοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>4.</b> (σε αποκρίσεις) α) [[μάλιστα]], πολύ καλά («ἀμηχάνων ἐρᾷς. [απόκρ.] οὐκοῦν, [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]] πεπαύσομαι», <b>Σοφ.</b>)<br />β) ασφαλώς, βεβαίως («οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ'... ἀπέρχῃ», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὐκ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>οὖν</i>].<br />οὔκον, ιων. τ. οὐκ ὦν (Α)<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> βεβαίως δεν, ασφαλώς δεν («[[οὔκουν]] μ' ἐν Ἄργει γ' οἷα πράττεις λανθάνει», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (με ανακεφαλαιωτική σημ. και σε [[απόδοση]] υποθ. λόγου) σύμφωνα με αυτά δεν, με την [[προϋπόθεση]] αυτή δεν («[[οὔκουν]] ἀπολείψομαί γέ σου... εἰ τοῦτο λέγεις», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>3.</b> (με συμπερ. σημ.) [[συνεπώς]] δεν («οὔκον [[οἶδα]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>4.</b> (σε ερωτήσεις) [[λοιπόν]] δεν;, ε, [[λοιπόν]] δεν; («[[οὔκουν]] ἐγώ σοι ταῦτα προύλεγον [[πάλαι]];», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>5.</b> (σε [[απόκριση]] που δίνεται με [[αφορμή]] [[επιχείρημα]] του προηγούμενου ομιλητή) και ύστερα από αυτό δεν...; («[[οὔκουν]] [[ὅμαιμος]] χὠ [[καταντίον]] θανών; <b>Σοφ.</b>)<br /><b>6.</b> <b>φρ.</b> (στους ιων. πεζογράφους) <i>οὐκ ὦν</i><br />[[οπωσδήποτε]] δεν («ταῦτα λέγοντες, τοὺς Κροτωνιήτας οὐκ ὦν ἔπειθον», <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὐκ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>οὖν</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''οὐκοῦν:''' επίρρ., αρχικώς ταυτόσημο με το [[οὔκουν]], έχοντας όμως χάσει [[κάθε]] αποφατική ισχύ,<br /><b class="num">1.</b> εξού, άρα, [[λοιπόν]], [[συνεπώς]], [[επομένως]], Λατ. [[ergo]], [[igitur]], [[itaque]], σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> σε ερωτήσεις, [[λοιπόν]]; [[κυρίως]], ειρωνικά, σε Ξεν.<br /><b class="num">3.</b> σε απαντήσεις, [[βεβαίως]], αναμφιβόλως, σε Αριστοφ., Πλάτ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">1.</b> orig. [[identical]] with [[οὔκουν]], but losing all negat. [[force]], [[therefore]], then, [[accordingly]], Lat. [[ergo]], [[igitur]], [[itaque]], Soph., etc.<br /><b class="num">2.</b> in questions, so then? [[mostly]] in [[irony]], Xen.<br /><b class="num">3.</b> in answers, why yes, [[doubtless]], Ar., Plat.
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：oÙkoàn 烏克-溫<br />'''詞類次數'''：副詞（1）<br />'''原文字根'''：不-然後<br />'''字義溯源'''：要不然，那麼，這樣；由（[[οὐ]]）*=不）與（[[οὖν]]）*=必然地，就必）組成。參讀 （[[οὐ]]）  （[[οὖν]]）同源字<br />'''出現次數'''：總共（1）；約（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 這樣（1） 約18:37
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[accordingly]], [[therefore]]
}}