View source for ἄχθομαι

{{LSJ1
|Full diacritics=ἄχθομαι
|Medium diacritics=ἄχθομαι
|Low diacritics=άχθομαι
|Capitals=ΑΧΘΟΜΑΙ
|Transliteration A=áchthomai
|Transliteration B=achthomai
|Transliteration C=achthomai
|Beta Code=a)/xqomai
|Definition=Pass.: fut. Med.<br><span class="bld">A</span> ἀχθέσομαι Ar.''Nu.''865,1441, ''Av.''84, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 603e, ''Hp.Ma.''292e; Pass., ἀχθεσθήσομαι And.3.21, [[Plato|Pl.]]''[[Gorgias|Grg.]]'' 506c, [[varia lectio|v.l.]] in [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''8.4.10, (συν-) Aeschin.3.242: pf. ἤχθημαι Lyc. 827: aor. ἠχθέσθην [[Herodotus|Hdt.]]2.103, [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''392, Th.6.15, Isoc.12.17:—to [[be loaded]], ὅτε δὴ κοίλη νηῦς ἤχθετο Od.15.457: c. gen., τράπεζα τυροῦ καὶ μέλιτος πίονος ἀχθομένη Xenoph.1.10: c. dat., ἐλάτην.. ἀχθομένην ὄζοις A.R.1.1191.<br><span class="bld">II</span> mostly of mental oppression, to [[be vexed]], [[be grieved]]:—Constr.: abs., ἤχθετο γὰρ κῆρ Il.11.274, cf. [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''392; <b class="b3">ὅτῳ μὴ ἀχθομένῳ εἴη</b> (constr. like [[ἀσμένῳ]], βουλομένῳ ἐστί) [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''4.5.21; ἀχθομένην ὀδύνησι Il.5.354; <b class="b3">ἄ. τινί</b> [[at]] a thing, or [[with]] a person, [[Herodotus|Hdt.]] 2.103, 3.1, al., [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]''62, ''Pax'' 119, Th.6.28, etc.; μοι μὴ ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ Pl.''Ap.''31e, cf. ''Men.''99e: with Preps., ἐπί τινι X.''HG'' 7.1.32, etc.; ἐφ' ἑκάστου Pl.''Prm.''130a; περὶ τῶν νεῶν [[Herodotus|Hdt.]]8.99; ὑπέρ τινος Ar.''Lys.''10, Pl.''Ap.''23e; διά τινα Isoc.12.17: also c.acc., λίην ἄχθομαι ἕλκος Il.5.361: c. neut. Adj., τοῦτο X.''An.''3.2.20; μεῖζον [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 216c: c. gen., τῆς οἰκίας Plu.''Publ.''10: c. part., either of subject, οὐκ ἄχθομαί σ' ἰδών τε καὶ λαβὼν φίλον S.''Ph.''671, cf. Ar.''Pl.''234, Th.1.92, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''3.3.20, [[Plato|Pl.]]''[[Protagoras|Prt.]]'' 342c, etc.; or of object, <b class="b3">ἤχθετο δαμναμένους</b> [[at]] their being [[conquer]]ed, Il.13.352; Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντ' ἄ. Eup.43: but the part. of the object is also put in gen., <b class="b3">οὐδὲν ἤχθετο αὐτῶν πολεμούντων</b> he [[had]] no [[objection]] to their being at [[war]] X.''An.''1.1.8, cf. Th.1.95: followed by a relat. clause, <b class="b3">ἄ. εἰ</b>... or [[ἤν]]... E.''IA''1413, Th.8.109, Pl.''Hp.Ma.''292e; less freq. <b class="b3">ἄ. ὅτι</b>.. Ar.''Pl.''899, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''3.3.13, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 549c.
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [impf. ἄχθετο Call.<i>Cer</i>.31; pas. fut. ind. ἀχθεσθήσεται And.3.21, inf. ἀχθεσθήσεσθαι E.<i>Ep</i>.1.4; aor. ind. ἠχθέσθην <i>PSI</i> 1248.4 (III d.C.), subj. ἀχθεσθῇ A.<i>Pr</i>.390, inf. ἀχθεσθῆναι E.<i>Ep</i>.2.5, part. ἀχθεσθέντες Hdt.2.103]<br /><b class="num">I</b> c. suj. de cosa [[ser cargado]] ὅτε δὴ κοίλη νηῦς ἤχθετο <i>Od</i>.15.457<br /><b class="num">•</b>[[estar cargado de]] c. gen. τράπεζα τυροῦ καὶ μέλιτος πίονος ἀχθομένη Xenoph.B 1.10, c. dat. ἐλάτην ... ἀχθομένην ὄζοις A.R.1.1191.<br /><b class="num">II</b> c. suj. gener. de pers.<br /><b class="num">1</b> sent. fís. [[sentirse abrumado por el dolor]], [[sentirse molesto]] c. ac. de rel., de Agamenón herido ἤχθετο γὰρ κῆρ <i>Il</i>.11.274, λίην [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]] <i>Il</i>.5.361, σφόδρα ἄχθεται τὴν εὐνήν de una enferma, Hp.<i>Mul</i>.2.177<br /><b class="num">•</b>c. dat. ἀχθομένη ὀδύνῃσι <i>Il</i>.5.354, ἄχθεται τῇ συνουσίῃ Hp.<i>Mul</i>.2.179, ἀχθόμενοι τῇ συμφορῇ Aret.<i>SA</i> 2.12.1, <i>SD</i> 1.6.11, ἄχθονται τῷ βίῳ Aret.<i>SD</i> 1.2.3<br /><b class="num">•</b>tb. c. suj. de partes del cuerpo o heridas [[ἐγκέφαλος]] ... ψυχρῷ μὲν ἄχθεται Hp.<i>Liqu</i>.2, τὰ δὲ ἕλκεα θερμῷ ἥδεται ... τῷ ἑτέρῳ ἄχθεται Hp.<i>Liqu</i>.2, τὴν κύστιν ... τῇ δριμύτητι τῶν χυμῶν ἀχθομένην Aret.<i>CA</i> 1.2.6, c. πρός y ac. τὸ σῶμα πρὸς ἅπαντα ἄχθεται Aret.<i>SD</i> 2.13.18.<br /><b class="num">2</b> en sent. no fís. [[irritarse con]] c. dat. de pers. [[ἄχθομαι]] 'γὼ πρέσβεσιν Ar.<i>Ach</i>.62, Τριοπίδαισιν ὁ δεξιὸς ἄχθετο [[δαίμων]] Call.l.c., a veces tb. c. part. τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι ἐμποδὼν ὄντι σφίσι Th.6.28, μοι ... λέγοντι τἀληθῆ Pl.<i>Ap</i>.31e<br /><b class="num">•</b>c. ac. de rel. [[irritarse]] τούτου φυλάσσου μή ποτ' ἀχθεσθῇ κέαρ guárdate, no se irrite en su corazón</i> A.l.c., abs. οἶδα μὲν σαφῶς ὅτι ἀχθέσεται Ar.<i>Au</i>.84, cf. And.3.21, Aesop.13.2<br /><b class="num">•</b>[[sentirse molesto]], [[sentirse fastidiado]] o [[sentirse disgustado]] por c. n. de abstr.: en dat. instrum. acompañado de una determ. pers. τῇ πλάνῃ αὐτοῦ Hdt.2.103, τῇ δυνάμι τῶν Περσέων Hdt.3.1, τῇ ἀμελείῃ τῶν τετρωμένων Hp.<i>Art</i>.14, τῇ βλάβῃ τῆς ἀγέλης Longus 1.27.4, τῷ ὑποχειρίαν μοι εἶναι <i>BGU</i> 1578.15 (II/III d.C.), en ac. compl. dir. ἐγὼ δὲ τὴν ἀναβολὴν ἠχθόμην Ach.Tat.4.1.5<br /><b class="num">•</b>c. un part. pred. del suj. οὐκ ἄχθομαί σ' ἰδών S.<i>Ph</i>.671, οὐκ ἀχθέσει παθών Ar.<i>Nu</i>.1441, cf. <i>Pl</i>.234, Th.1.92, Ach.Tat.2.29.1, Aesop.23.1, ἤχθετο δὲ ὡς ἀποτυχών Ach.Tat.7.1.1, c. or. complet. o cond. [[ἄχθομαι]] ὅτι ... πάσχω Ar.<i>Pl</i>.899, cf. X.<i>An</i>.3.2.20, [[ἄχθομαι]] ... εἰ μή σε σώσω E.<i>IA</i> 1413, cf. Th.8.109, Longus 1.8.1, 4.18.1, οὐκ ἀχθέσῃ, ἂν εἴπω ταῦτα; ¿no te disgustarás si digo eso?</i> Pl.<i>Hp.Ma</i>.292e<br /><b class="num">•</b>c. n. de pers.: en ac. acompañado de part. pred. Ἀργείους ... ἤχθετο [[γάρ]] ῥα Τρωσὶν δαμναμένους <i>Il</i>.13.352, ἥδη γὰρ Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντ' [[ἄχθομαι]] Eup.49, en dat. y una or. adverb. [[ἄχθομαι]] ὑμῖν, ἥνικ' ... Ar.<i>Pax</i> 119, en gen. acompañado de part. βιαίου ὄντος αὐτοῦ ... ἤχθοντο Th.1.95, οὐδὲν ἤχθετο αὐτῶν πολεμούντων X.<i>An</i>.1.1.8, en gen. c. prep. πόλλ' ὑπὲρ ἡμῶν τῶν γυναικῶν [[ἄχθομαι]] Ar.<i>Lys</i>.10, κατὰ τῶν στρατηγῶν Agath.4.11.1<br /><b class="num">•</b>c. n. de concr.: en gen. o gen. y prep. ἀ. περὶ τῶν νεῶν Hdt.8.99, ἐφ' ἑκάστου Pl.<i>Prm</i>.130a, τῆς οἰκίας Plu.<i>Publ</i>.10<br /><b class="num">•</b>usos abs. πολὺ μεῖζον ἂν ἀχθοίμην Pl.<i>Smp</i>.216c, ἧσσον ἀχθεσθῆναι E.<i>Ep</i>.2.5, cf. Ach.Tat.5.19.1, <i>PSI</i> [[l.c.]]<br /><b class="num">• Etimología:</b> v. [[ἄχθος]].
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0418.png Seite 418]] ([[ἄχθος]]), eigtl. pass., fut. ἀχθέσομαι Ar. Nubb. 852. 1432; Plat. Rep. X. 603 e, [[varia lectio|v.l.]] ἀχθεσθήσομαι; Hipp. mai. 292 e; nach den Atticisten unattisch ἀχθεσθήσομαι, Andoc. 3, 21; Plat. Gorg. 506 c; Xen. Cyr. 8, 4, 10; Aeschin. u. Folgde; aor. ἠχθέσθην; – 1) [[belastet]], [[beschwert sein]]; νηῦς [[ἤχθετο]] τοῖσι νέεσθαι, ihr Schiff war zur Abfahrt befrachtet, Od. 15, 457; übertr., ἀχθομένην ὀδύνῃσι, mit Schmerzen beladen, Il 5, 354; [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]], ich bin (in Beziehung auf) durch die Wunde belästigt, 5, 361; [[ἤχθετο]] κῆρ, er empfand Schmerz im Herzen, 11, 274. 400; von Gemüthszuständen, sich belästigt fühlen, unwillig, betrübt sein über etwas, zürnen auf Einen, neben βαρέως [[φέρω]] Ar. Eccl. 174; <span class="ggns">Gegensatz</span> [[ἥδομαι]] Xen. Hell. 5, 2, 7; am gewöhnlichsten τινί, τοῖς παροῦσι, Soph. Phil. 970; τῇ πλάνῃ Her. 2, 103; τῷ δεσπότῃ Plat. Gorg. 510 d; τοῖς πρέσβεσι Ar. Ach. 62; οἱ [[μάλιστα]] τῷ Ἀλκιβιάδῃ ἀχθόμενοι Thuc. 6, 28; τοῖς γεγενημένοις Xen. An. 7. 6, 10; ἐπί τινι; von Sachen, ἐπὶ τῷ φρονήματι Hell. 7, 1, 32, wie Mem. 2, 4. 3 u. oft Plut.; seltener ἐφ' ἑκάστου, Plat. Parm. 130 a; [[περί]] τινος Her. 8, 99; [[ὑπέρ]] τινος. sich in Jemandes Namen ärgern, Ar. Lys. 10; Plat. Apol. 23 e; mit acc., wie oben [[ἕλκος]], so τοῦτο, ὅτι, Xen. An. 3, 2, 20, wozu noch ein partic. tritt, [[ἤχθετο]] δαμναμένους. er betrübte sich, daß sie besiegt würden, Il. 13, 352; Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντα Eupol. beim Schol. zu d. St.; τοιούτους κωμῳδουμένους Xen Ath. 2, 18; mit gen. abs., [[ἤχθετο]] ἐκείνων πολεμούντων An. 1, 1. 8; [[ἄχθομαι]] ἰδών, es ist mir unangenehm zu sehen, daß ich sehe, Soph. 671; [[ἄχθομαι]] ἁμαρτάνων, ich ärgere mich, daß ich verfehle, Thuc. 1, 92; [[ἄχθομαι]] εἰσιών Ar. Plut. 234; [[λάθρα]] συγγινόμενοι Plat. Prot. 342 c; vgl. Xen. Cyr. 3, 3, 20; umgekehrt, οὐκ ἀχθόμενοι πλανώμεθα, nicht ungern, 1, 3, 5. Sonst folgen noch ὅτι, Ar. Plut. 899; Xen. Cyr. 3, 3, 13; εἰ, ἐάν, Xen. Cyr. 8, 4, 9; Eur. I. A. 1414. Erst Sp., wie Plut., haben auch den bloßen gen.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> ἀχθέσομαι <i>ou</i> ἀχθεσθήσομαι, <i>ao.</i> [[ἠχθέσθην]], <i>pf. inus.</i><br /><b>1</b> [[être chargé]] : [[νηῦς]] ἤχθετο τοῖσι OD le navire était alourdi par leur poids;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> être accablé, souffrir : ἤχθετο [[κῆρ]] IL son cœur était accablé ; ἄχθεσθαι [[ἕλκος]] IL souffrir d'une blessure ; ἄχθεσθαι ὀδύνῃσι IL être accablé de chagrins ; <i>en gén.</i> ἄχθεσθαι τινί, ἐπί τινι, [[περί]] τινος être importuné de qqn <i>ou</i> de qch, supporter qqn <i>ou</i> qch avec peine : ἤχθετο δαμναμένους IL il s'irritait de les voir vaincus ; οὐδὲν ἤχθετο ἐκείνων πολεμούντων XÉN il ne lui était nullement désagréable de les voir s'engager dans la guerre ; ἐγὼ [[ἄχθομαι]] τρέφων [[ὑμᾶς]] XÉN je suis fâché de vous nourrir.<br />'''Étymologie:''' [[ἄχθος]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἄχθομαι:''' (fut. ἀχθέσομαι - [[varia lectio|v.l.]] [[ἀχθήσομαι]] и ἀχθεσθήσομαι, aor. [[ἠχθέσθην]])<br /><b class="num">1</b> [[быть нагружаемым]] ([[νηῦς]] [[ἤχθετο]] Hom.);<br /><b class="num">2</b> [[быть удручаемым]], [[печалиться]], [[мучиться]] (τινα Hom., τινι Hom., Her., Thuc., Arph., Xen., περί τινος Her., ἐπί τινι или τινος Xen. и ἐπί или [[ὑπέρ]] τινος Plat.): ἄ. [[ἔλκος]] Hom. страдать от раны; ἄ. [[κῆρ]] Hom. скорбеть сердцем, сокрушаться; οὐκ ἄ. σ᾽ [[ἰδών]] Soph. я не жалею, что увидел тебя.
}}
{{ls
|lstext='''ἄχθομαι''': παθ. μέσ. μέλλ. ἀχθέσομαι Ἀριστοφ. Νεφ. 865, 1441, Ὄρν. 84, Πλάτ. Πολ. 603Ε, Ἱππ. Μείζ. 292Ε (μετὰ διαφ. γραφ. ἀχθήσομαι)· [[ὡσαύτως]] ἐν τῷ παθ. τύπῳ ἀχθεσθήσομαι, Ἀνδοκ. 26. 7, Πλάτ. Γοργ. 506C, Ξεν. Κύρ. 8. 4, 10 (συν-) Αἰσχίν. 88. 23· πρκμ. ἤχθημαι Λυκόφρ. 827· ἀόρ. ἠχθέσθην Ἡρόδ. 2. 103, Αἰσχύλ. Πρ. 390, Θουκ. (ἴδε ἐν λ. [[ἄγχω]]). Βαρύνομαι διὰ φορτίου, φορτώνομαι, ὅτε δή [[κοίλη]] [[νηῦς]] [[ἤχθετο]] τοῖσι νέεσθαι, ἐφορτώθη πρὸς ἀπόπλουν, Ὀδ. Ο. 457· μετὰ γεν., [[τράπεζα]] τυροῦ καί μέλιτος πίονος ἀχθομένη Ξενοφάν. 1. 10· μετὰ δοτ., ἐλάτην... ἀχθομένην ὄζοις Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1191. ΙΙ. τὸ πλεῖστον ἐπὶ ψυχικοῦ ἄχθους, ἀνιῶμαι, λυποῦμαι, δυσθύμως ἔχω, στενοχωροῦμαι: ― Σύνταξις: ἀπόλ., [[ἤχθετο]] γάρ κῆρ Ἰλ. Λ. 274, πρβλ. Αἰσχύλ. Πρ. 390· ὅτῳ μή ἀχθομένῳ εἴη (συντάσσ. ὡς τὸ ἀσμένῳ, βουλομένῳ ἐστί), Ξεν. Κύρ. 4. 5, 21· [[ὡσαύτως]] ἀχθομένην ὀδύνῃσι Ἰλ. Ε. 354· ἀλλ. ἄχθ. τινι, ἐπί τινι ἢ [[ἐναντίον]] προσώπου τινός, Ἡρόδ. 2. 103., 3. 1, κ. ἀλλ., Ἀριστοφ. Ἀχ. 62, Εἰρ. 119, Θουκ. 6. 28, κτλ.· μή μοι ἄχθεσθε λέγοντι τἀληθῆ Πλάτ. Ἀπολ. 31Ε· [[ὡσαύτως]], ἐπὶ τινι Ξεν. Ἑλλ. 7. 1, 32, κτλ.· ἐπὶ τινος Πλάτ. Παρμ. 130Α· [[περί]] τινος Ἡρόδ. 8. 99· ὑπέρ τινος Ἀριστοφ. Λυσ. 10, Πλάτ. Ἀπολ. 23Ε· διά τινα Ἰσοκρ. 236C: - [[ὡσαύτως]] μετ’ αἰτ., [[λίην]] [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]] Ἰλ. Ε. 361· οὕτω μετ’ οὐδετέρ. ἐπίθ., τοῦτο Ξεν. Ἀν 3. 2, 20· μεῖζον Πλάτ. Συμπ. 216C· μετὰ γεν., τῆς οἰκίας Πλουτ. Ποπλ. 10:- [[ὡσαύτως]] μετὰ μετοχ. ἢ τοῦ ὑποκειμένου, ὡς οὐκ ἄχθομαί σ’ ἰδών τε καὶ λαβών φίλον Σοφ. Φ. 671, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 234. Θουκ. 1. 92, κτλ., ἤ τοῦ ἀντικειμένου, [[ἤχθετο]] δαμναμένους, ὅτι ἐνικῶντο, Ἰλ. Ν. 353· Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντ’ [[ἄχθομαι]] Εὔπολ. ἐν «Αὐτολύκῳ» 7· ἀλλ’ ἡ μετοχὴ τοῦ ἀντικειμένου τίθεται [[ὡσαύτως]] κατὰ γεν., οὐδὲν [[ἤχθετο]] αὐτῶν πολεμούντων Ξεν. Ἀν. 1. 1, 8, πρβλ. Θουκ. 1. 95· καὶ [[ἐνίοτε]] μετὰ δοτ., ὅδε σοι ἄχθεται λέγοντι Πλάτ. Μένων 99Ε· ἑπομένης ἐξηρτημένης προτάσεως, ἄχθ. εἰ…, ἤ ἤν..., Εὐρ. Ι. Α. 1414, Θουκ. 8. 109, Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 292Ε· ἧττον συχνῶς, ἄχθ. ὅτι..., Ἀριστοφ. Πλ.· 899, Ξεν. Κύρ. 3. 3, 13, Πλάτ. Πολ. 549G.
}}
{{Autenrieth
|auten=([[ἄχθος]]), ipf. [[ἤχθετο]] (see [[also]] [[ἔχθομαι]]): (1) be laden; [[νηῦς]] [[ἤχθετο]] τοῖσι νέεσθαι, Od. 15.457†.—(2) be distressed, afficted; ὀδύνῃσι, Il. 5.354; [[κῆρ]], ‘at [[heart]],’ and w. obj. ([[cognate]]) acc., [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]], distressed ‘by,’ Il. 5.361, cf. Il. 13.352.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἄχθομαι]] (Α)<br /><b>1.</b> έχω [[επάνω]] μου [[βάρος]], [[είμαι]] φορτωμένος<br /><b>2.</b> στενοχωριέμαι, [[υποφέρω]]<br /><b>3.</b> [[αγανακτώ]], οργίζομαι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Τα [[άχθομαι]] και [[άχθος]], η [[μεταξύ]] των οποίων [[σχέση]] [[είναι]] [[ασαφής]], αποτελούν ομηρικές ήδη λέξεις αβέβαιης ετυμολ. Αρχικώς η λ. σήμαινε «[[βάρος]], [[φορτίο]]», [[υστερογενώς]] δε σήμαινε «[[λύπη]], [[οδύνη]]». Η πρωταρχική [[σημασία]] των λέξεων οδηγεί σε συσχετισμό με το ρ. <i>άγω</i> (με τη [[σημασία]] «[[μεταφέρω]] ως [[φορτίο]]», απ' όπου υποστηρίζεται ότι προέκυψαν οι σχετικές με το [[βάρος]], [[φορτίο]] σημασίες των λέξεων), ενώ η [[προσέγγιση]] με το ρ. [[οχθώ]] («λυπούμαι πολύ, [[δοκιμάζω]] [[ψυχικό]] [[βάρος]]») δεν φαίνεται αποδεκτή για λόγους φωνητικούς και σημασιολογικούς. Τέλος, η [[υστερογενής]], πιθ. παρετυμολογική, [[σύνδεση]] με τα φωνητικά όμοια [[άχομαι]], [[άχνυμαι]] (λέξεις που εκφράζουν αποκλειστικά [[λύπη]], [[στενοχώρια]]) συνετέλεσε στη σημασιολογική [[εξέλιξη]] των [[άχθομαι]], [[άχθος]] στη σημ. «της στενοχώριας, της οδύνης, της ψυχικής πιέσεως».<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[επάχθομαι]], [[συνάχθομαι]], [[υπεράχθομαι]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἄχθομαι:''' Παθ. μέλ. <i>ἀχθεσθήσομαι</i> ή (στη Μέσ.) <i>ἀχθέσομαι</i>, αόρ. αʹ [[ἠχθέσθην]]·<br /><b class="num">I.</b> είμαι φορτωμένος, φορτώνομαι, [[νηῦς]] [[ἤχθετο]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για ψυχική [[πίεση]], [[λύπη]], είμαι στενοχωρημένος, θυμωμένος, [[λυπημένος]], είμαι [[θλιμμένος]], σε Όμηρ.· <i>τινι</i>, για ένα [[πράγμα]] ή με ένα [[πρόσωπο]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· ομοίως, ἐπί τινι, σε Ξεν.· [[περί]] τινος, σε Ηρόδ.· [[ὑπέρ]] τινος, σε Πλάτ.· επίσης με αιτ., [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]], σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης με μτχ. [[είτε]] του υποκ., όπως [[ἄχθομαι]] [[ἰδών]], σε Σοφ.· ή του αντικ., [[ἤχθετο]] δαμναμένους, ότι νικήθηκαν, σε Ομήρ. Ιλ.· [[αλλά]] το υποκ. είναι επίσης σε γεν., οὐδὲν [[ἤχθετο]] αὐτῶν πολεμούντων, δεν είχε [[αντίρρηση]] να [[πάει]] στον πόλεμο, σε Ξεν.
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: to [[be loaded]], [[be vexed]], [[be grieved]] (Il.).<br />Other forms: Aor. [[ἀχθεσθῆναι]]<br />Derivatives: [[ἄχθος]] n. [[burden]], metaph. [[burden]], [[load]] (Il.); relation to [[ἄχθομαι]] unclear, s. Schwyzer 723. [[ἀχθεινός]] [[burdensome]] (E.). [[ἀχθίζω]] [[load]] (Babr.). [[ἀχθηδών]], <b class="b3">-όνος</b> f. [[weight]], [[burden]] (A.); cf. [[ἀλγηδών]].<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: If one separates the [[θ]] as a suffix (cf. [[βρίθω]]: [[βρῖθος]]: [[βριαρός]]; [[πλήθω]]: [[πλῆθος]]: [[πίμπλημι]]), remains <b class="b3">ἀχ-</b>, <b class="b3">ἀκ-</b> or <b class="b3">ἀγ-</b> . One connects this with [[ἄγω]] as [[carry on]], with <b class="b3">ἄχ-θος</b> [[load]]. Not very convincing. One compares also [[ὀχθέω]]. Not to [[ἄχομαι]], [[ἄχνυμαι]] [[be sad]], which does not explain the concrete meaning.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[fut mid in [[pass]] [[sense]]<br /><b class="num">I.</b> to be loaded, [[νηῦς]] [[ἤχθετο]] Od.<br /><b class="num">II.</b> of [[mental]] [[oppression]], to be weighed [[down]], vexed, annoyed, grieved, Hom.; τινι at a [[thing]], or with a [[person]], Hdt., etc.; so, ἐπί τινι Xen.; [[περί]] τινος Hdt.; [[ὑπέρ]] τινος Plat.:—also c. acc., [[ἄχθομαι]] [[ἕλκος]] Il.;—also c. [[part]]., [[either]] of [[subject]], as [[ἄχθομαι]] [[ἰδών]] Soph.; or of [[object]], [[ἤχθετο]] δαμναμένους at [[their]] [[being]] conquered, Il.; but the [[object]] is also in gen., οὐδὲν [[ἤχθετο]] αὐτῶν πολεμούντων he had no [[objection]] to [[going]] to war, Xen.
}}
{{FriskDe
|ftr='''ἄχθομαι''': {ákhthomai}<br />'''Forms''': Aor. ἀχθεσθῆναι<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[beladen]], [[belastet sein]], gew. übertr. [[sich gedrückt fühlen]], [[betrübt sein]] (seit Il.).<br />'''Derivative''': Daneben [[ἄχθος]] n. [[Ladung]], [[Last]], [[Bürde]], auch übertr. [[Beschwerde]], [[Mühe]] (vorw. poet. s. Il.); Verhältnis zu [[ἄχθομαι]] unklar, vgl. Schwyzer 723. — Mehrere Ableitungen, meist spärlich belegt. Von [[ἄχθος]]: [[ἀχθεινός]] [[lästig]], [[unangenehm]] (E., X. usw.), wozu noch die seltenen [[ἀχθηρός]] (Antiph. 94, unsicher), [[ἀχθήεις]] (Mark. Sid. 96), [[ἀχθήμων]] (Man. 4, 501); letzteres kann auch von [[ἄχθομαι]] ausgegangen sein. Denominatives Verb [[ἀχθίζω]] [[laden]] (Babr.), außerdem ἀχθήσας (zu lesen ἀχθίσας?)· γομώσας, [[ἤγουν]] πληρώσας H., wie von *[[ἀχθέω]]. — Von ἀχθομαι, evtl. aus [[ἄχθος]] erweitert: [[ἀχθηδών]], -όνος f. [[Last]], [[Belästigung]] (A., Th., Pl. usw.); zur Bildung vgl. [[ἀλγηδών]] u. a., Schwyzer 529f., Chantraine Formation 361.<br />'''Etymology''': Nicht sicher erklärt. — Wenn man in [[ἄχθομαι]], [[ἄχθος]] das θ als verbal-nominales Formans abtrennt, was unzweifelhaft am nächsten liegt (vgl. z. B. [[βρίθω]]: [[βρῖθος]]: [[βριαρός]]; [[πλήθω]]: [[πλῆθος]]: [[πίμπλημι]]), bleibt ein Gutturalstamm ἀχ-, bzw. ἀκ- oder ἀγ- übrig. Dadurch erhält man Anschluß an [[ἄχομαι]], [[ἄχνυμαι]] [[betrübt sein]], [[trauern]] (Curtius 63 und 190; danach Brugmann, Schwyzer u. a.), wobei indessen die konkrete Bedeutung [[beladen sein]], bzw. [[Ladung]] sich schwerlich erklären läßt. Walde in WP. 1, 40 A. 2 (ähnlich schon Prellwitz) ist deshalb geneigt, von [[ἄγω]] im Sinn von [[fortschaffen]] auszugehen, wovon [[ἄχθος]] [[Ladung]], [[ἄχθομαι]] [[beladen sein]]; die übertragene Bedeutung [[sich gedrückt fühlen]] wäre durch Assoziation mit den lautähnlichen [[ἄχομαι]], [[ἄχνυμαι]] begünstigt. Vgl. auch [[ὀχθέω]].<br />'''Page''' 1,200-201
}}