View source for ἀλφηστής

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀλφηστής
|Medium diacritics=ἀλφηστής
|Low diacritics=αλφηστής
|Capitals=ΑΛΦΗΣΤΗΣ
|Transliteration A=alphēstḗs
|Transliteration B=alphēstēs
|Transliteration C=alfistis
|Beta Code=a)lfhsth/s
|Definition=οῦ, ὁ, Hom. only in Od., in phrase <b class="b3">ἀνέρες ἀλφησταί</b>, lit. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">earners</b> (ἀλφάνω), i.e. <b class="b2">enterprising</b> men, <span class="bibl">Od.1.349</span>, cf. <span class="bibl">Hes. <span class="title">Op.</span>82</span>; esp. of <b class="b2">traders</b> or <b class="b2">seafarers</b>, <span class="bibl">Od.13.261</span>, <span class="bibl"><span class="title">h.Ap.</span>458</span>; <b class="b3">ἑκὰς ἀνδρῶν ἀλφηστάων</b>, of the Phaeacians, <span class="bibl">Od.6.8</span>.—Ep. word, twice in Trag. (lyr.), <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>770</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>709</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> kind of <b class="b2">fish</b> that went in pairs, <b class="b2">Labrus cinaedus</b>, <span class="bibl">Epich.44</span>, Numen. ap. <span class="bibl">Ath.7.320e</span>: metaph., of <b class="b2">lewd men</b>, <span class="bibl">Sophr.63</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0112.png Seite 112]] οῦ, ὁ, Bdtg nicht sicher, verw. mit [[ἀλφάνω]], wahrscheinl. = betriebsam; Hom. dreimal, Od. 6, 8 εἷσεν δὲ Σχερίῃ, ἑκὰς ἀνδρῶν ἀλφηστάων; 13, 261 ὃς ἐν Κρήτῃ εὐρείῃ ἀνέρας ἀλφηστὰς νίκα ταχέεσσι πόδεσσιν; 1, 349 [[Ζεύς]], ὅς τε δίδωσιν ἀνδράσιν ἀλφηστῇσιν, [[ὅπως]] ἐθέλῃσιν, ἑκάστῳ; – H. Apoll. 458; Hes. Sc. 29 Th. 512 O. 82; Aesch. Sept. 770 ch.; Soph. Phil. 707 ch.
}}
{{ls
|lstext='''ἀλφηστής''': -οῦ, ὁ, [[λέξις]] παλαιά, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. μὸνον ἐν Ὀδ., ἐν τῇ φράσει ἀνέρες ἀλφησταί, ἐργαζόμενοι διὰ τὸν καθημερινὸν αὐτῶν ἄρτον, ἐργατικοί, δραστήριοι, εὔτολμοι· ἡ δὲ [[σημασία]] αὕτη ἐπήγασεν ἐκ τῆς σημασίας τοῦ ῥήματος [[ἀλφάνω]] (ὃ ἴδε)· τίθεται δὲ ὡς ἐπίθετον τῶν ἀνδρῶν, οὐχὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν γένει, Nitzsch, Ὀδ. Α. 349, πρβλ. Ἡσ. Ἔργ κ. Ἡμ. 82· χρησιμεύει ὡς ἐπίθετον τῶν ἐμπορευομένων καὶ ναυτιλλομένων ἀνδρῶν, Ὀδ. Ν. 261, Ὕμ. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 458· [[ὅθεν]] οἱ Φαίακες λέγονται ὅτι εὑρίσκονται ἑκὰς ἀνδρῶν ἀλφηστάων, Ὀδ. Ζ. 8. - Ἐπικὴ [[λέξις]] ἀπαντῶσα δὶς παρὰ Τραγ. (ἐν λυρ. χωρίοις) μ. τῆς Ὁμηρικῆς σημασίας, Αἰσχύλ. Θ. 770, Σοφ. Φ. 709. (Ἡ παραγωγὴ ἐκ τοῦ [[ἄλφι]] καὶ ἐδεστὴς = ὁ ἐσθίων [[ἄλευρον]], ἣν παρεδέχθη ὁ Δοιδερλῖνος καὶ ἄλλοι, δὲν συμφωνεῖ πολὺ καλὰ πρὸς τὰ μηνμονευθέντα χωρία). ΙΙ. [[εἶδος]] ἰχθύων κατὰ ζεύγη νηχομένων, labrus cinaedus, Ἐπίχ. 28 Ahr: Ἴδε σημ. Κοραῆ εἰς Ξενοκρ. σ. 92, 93. - μεταφ. ἐπὶ κακοήθων καὶ φαύλων ἀνθρώπων, πρβλ. Σωφρ. παρ’ Ἀθην. 281F.
}}