νοόπληκτος: Difference between revisions
From LSJ
ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
(Bailly1_3) |
(27) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui frappe <i>ou</i> trouble la raison.<br />'''Étymologie:''' [[νόος]], [[πλήσσω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui frappe <i>ou</i> trouble la raison.<br />'''Étymologie:''' [[νόος]], [[πλήσσω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[νοόπληκτος]], -ον (Α)<br />αυτός που πλήττει, που παραλύει τον νου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[νόος]] / [[νοῦς]] <span style="color: red;">+</span> -<i>πληκτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πλήσσω]]), <b>πρβλ.</b> <i>καρδιό</i>-<i>πληκτος</i>, <i>φρενό</i>-<i>πληκτος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:03, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A palsying the mind, μέθη AP6.71 (Paul. Sil.).
Greek (Liddell-Scott)
νοόπληκτος: -ον, ὁ τὸν νοῦν παραλύων, μέθη Ἀνθ. Π. 6. 71.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui frappe ou trouble la raison.
Étymologie: νόος, πλήσσω.
Greek Monolingual
νοόπληκτος, -ον (Α)
αυτός που πλήττει, που παραλύει τον νου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νόος / νοῦς + -πληκτος (< πλήσσω), πρβλ. καρδιό-πληκτος, φρενό-πληκτος].
