ὑπερκατάληκτος: Difference between revisions
From LSJ
Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut
(6_17) |
(43) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑπερκατάληκτος''': -ον, ἴδε [[καταληκτικός]]. | |lstext='''ὑπερκατάληκτος''': -ον, ἴδε [[καταληκτικός]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[ὑπερκατάληκτος]], -ον, ΝΑ<br /><b>(μετρ.)</b> (για στίχο) αυτός που στο τελευταίο [[μέτρο]] έχει μία ή δύο συλλαβές περισσότερες.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὑπερ</i>- <span style="color: red;">+</span> [[καταλήγω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:46, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A hypercatalectic, Heph.4.4, Aristid.Quint.1.23.
German (Pape)
[Seite 1197] s. καταληκτικός, Gramm.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερκατάληκτος: -ον, ἴδε καταληκτικός.
Greek Monolingual
-η, -ο / ὑπερκατάληκτος, -ον, ΝΑ
(μετρ.) (για στίχο) αυτός που στο τελευταίο μέτρο έχει μία ή δύο συλλαβές περισσότερες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ- + καταλήγω.