κακοδαιμονέω: Difference between revisions
μισῶ σοφιστὴν ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός → I hate the sage who recks not his own rede, I hate the sage who is not wise for himself, I hate the wise man who is not wise on his own
(Bailly1_3) |
(5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />être malheureux.<br />'''Étymologie:''' [[κακοδαίμων]]. | |btext=-ῶ :<br />être malheureux.<br />'''Étymologie:''' [[κακοδαίμων]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κᾰκοδαιμονέω:''' είμαι [[δυστυχής]], σε Ξεν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:36, 30 December 2018
English (LSJ)
A to be unfortunate, unhappy, X. Hier.2.4, Epicur.Fr.485, Phld.Vit.p.34 J., J.BJ1.22.1, Plu.2.76a, Arr.Epict.1.25.13. II Astrol., occupy the region of κακὸς δαίμων, Doroth. ap. Heph.Astr.3.9, Ptol.Tetr.195, Cat.Cod.Astr.8(4).130.
German (Pape)
[Seite 1299] 1) dasselbe, von Phryn. p. 79 (vgl. Lob.) als minder gut attisch verworfen; κακοδαιμονοῦσι γὰρ ἄνθρωποι καὶ ὑπερβάλλουσιν ἀνοίᾳ Dem. 8, 16, wo aber wohl κακοδαιμονῶσι zu ändern ist; Plut. Luc. 4. – 2) ein κακοδαίμων, unglücklich sein, Xen. Hier. 2, 4 u. Sp., wie Plut. de prof. virt. sent. p. 242.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκοδαιμονέω: εἶμαι δυστυχής, Ξεν. Ἱέρ. 2, 4, Πλούτ. 2.76Α· ἴδε τῷ προηγούμ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être malheureux.
Étymologie: κακοδαίμων.
Greek Monotonic
κᾰκοδαιμονέω: είμαι δυστυχής, σε Ξεν.
