προσέρω: Difference between revisions
Ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑκάστῳ θεός → Mortalium cuique sua mens est deus → In jedem von uns nämlich wirkt sein Geist als Gott
(Bailly1_4) |
(4) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>seul. aux temps suiv. : f.</i> προσερῶ, <i>pf.</i> [[προσείρηκα]];<br /><i>Pass. f.</i> προσρηθήσομαι, <i>ao.</i> [[προσερρήθην]], <i>pf.</i> προσείρημαι;<br /><i>c.</i> [[προσαγορεύω]] <i>ou</i> [[προσεῖπον]] :<br /><b>1</b> adresser la parole à, acc. ; <i>particul.</i> saluer ; adorer une divinité;<br /><b>2</b> appeler d’un nom : τινά, qqn.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], ἔρω. | |btext=<i>seul. aux temps suiv. : f.</i> προσερῶ, <i>pf.</i> [[προσείρηκα]];<br /><i>Pass. f.</i> προσρηθήσομαι, <i>ao.</i> [[προσερρήθην]], <i>pf.</i> προσείρημαι;<br /><i>c.</i> [[προσαγορεύω]] <i>ou</i> [[προσεῖπον]] :<br /><b>1</b> adresser la parole à, acc. ; <i>particul.</i> saluer ; adorer une divinité;<br /><b>2</b> appeler d’un nom : τινά, qqn.<br />'''Étymologie:''' [[πρός]], ἔρω. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''προσέρω:''' (fut. [[προσερέω]] - стяж. [[προσερῶ]], pf. [[προσείρηκα]]; pass.: fut. προσρηθήσομαι, aor. [[προσερρήθην]], pf. προσείρημαι)<br /><b class="num">1)</b> обращаться с речью, говорить (τινὰ [[ὕστατον]] Plat.): τοῖαί νιν προσεροῦσι φῆμαι Eur. таковы будут обращенные к ней речи; ἐς τὸ [[ἄδυτον]] τῆς θεοῦ π. Her. войти для молитвы в святилище богини;<br /><b class="num">2)</b> звать или называть, именовать (τινά τινα и τί τι Plat.): τί προσεροῦμεν ὅνομα ([[τόδε]]); Plat. каким именем назовем мы это? | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:52, 31 December 2018
French (Bailly abrégé)
seul. aux temps suiv. : f. προσερῶ, pf. προσείρηκα;
Pass. f. προσρηθήσομαι, ao. προσερρήθην, pf. προσείρημαι;
c. προσαγορεύω ou προσεῖπον :
1 adresser la parole à, acc. ; particul. saluer ; adorer une divinité;
2 appeler d’un nom : τινά, qqn.
Étymologie: πρός, ἔρω.
Russian (Dvoretsky)
προσέρω: (fut. προσερέω - стяж. προσερῶ, pf. προσείρηκα; pass.: fut. προσρηθήσομαι, aor. προσερρήθην, pf. προσείρημαι)
1) обращаться с речью, говорить (τινὰ ὕστατον Plat.): τοῖαί νιν προσεροῦσι φῆμαι Eur. таковы будут обращенные к ней речи; ἐς τὸ ἄδυτον τῆς θεοῦ π. Her. войти для молитвы в святилище богини;
2) звать или называть, именовать (τινά τινα и τί τι Plat.): τί προσεροῦμεν ὅνομα (τόδε); Plat. каким именем назовем мы это?
