ὁρκωμότης: Difference between revisions

From LSJ

Σύμβουλος οὐδείς ἐστι βελτίων χρόνου → Consultor homini tempus utilissimus → Kein besserer Berater zeigt sich als die Zeit

Menander, Monostichoi, 479
(29)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=orkomotis
|Transliteration C=orkomotis
|Beta Code=o(rkwmo/ths
|Beta Code=o(rkwmo/ths
|Definition=ου, ὁ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">juror</b>, IG5(2).261.2 (Mantinea, vi B. C.), 9(1).333.16 (Locr., v B. C.), cf. <span class="bibl">Poll.1.38</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> = [[ὁρκωτής]] (q. v.), <span class="bibl"><span class="title">Ostr.Bodl.</span>i 275</span> (ii/i B. C.).</span>
|Definition=ου, ὁ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[juror]], IG5(2).261.2 (Mantinea, vi B. C.), 9(1).333.16 (Locr., v B. C.), cf. <span class="bibl">Poll.1.38</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> = [[ὁρκωτής]] (q. v.), <span class="bibl"><span class="title">Ostr.Bodl.</span>i 275</span> (ii/i B. C.).</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 13:45, 28 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὁρκωμότης Medium diacritics: ὁρκωμότης Low diacritics: ορκωμότης Capitals: ΟΡΚΩΜΟΤΗΣ
Transliteration A: horkōmótēs Transliteration B: horkōmotēs Transliteration C: orkomotis Beta Code: o(rkwmo/ths

English (LSJ)

ου, ὁ,

   A juror, IG5(2).261.2 (Mantinea, vi B. C.), 9(1).333.16 (Locr., v B. C.), cf. Poll.1.38.    2 = ὁρκωτής (q. v.), Ostr.Bodl.i 275 (ii/i B. C.).

German (Pape)

[Seite 379] ὁ, der einen Eid schwört, Phot. lex. verwirft es, wie ὁρκιστής, und läßt nur ὁρκωτής gelten.

Greek (Liddell-Scott)

ὁρκωμότης: -ου, ὁ, = ὁρκωτής, Πολυδ. Α΄, 38, Ἐπιγραφ. ἐν Philolog. Transact. 6. 182.

Greek Monolingual

ὁρκωμότης, ὁ (Α)
1. αυτός που έχει δεσμευθεί με όρκο, που έχει ορκιστεί
2. αυτός που ορκίζει σε δικαστήριο, ορκωτής.
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. «εκ συναρπαγής» από τη φρ. ὅρκον ὀμόσαι, με επίθημα -της (πρβλ. συν-ωμότης). Το -ω- του τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].