μονότονος: Difference between revisions

From LSJ

μητέρα πολλῶν ἐτῶν κληροῦχον → mother having old age for her lot, mother heiress of many years

Source
(25)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1")
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=monotonos
|Transliteration C=monotonos
|Beta Code=mono/tonos
|Beta Code=mono/tonos
|Definition=ον, (<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> τόνος 11.2) <b class="b2">of one tone</b> in music, <b class="b2">uniform, monotonous</b>. Adv. -νως Longin.34.2. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> metaph., <b class="b2">obstinate</b>, <span class="bibl">Ptol.<span class="title">Tetr.</span>163</span>; <b class="b2">steady</b>, <span class="bibl">Heph.Astr.1.1</span>; expld. by <b class="b3">μόνος ὤν, ὑπάρχων, μονομάχος</b>, Hsch.</span>
|Definition=ον, (<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> τόνος 11.2) <b class="b2">of one tone</b> in music, <b class="b2">uniform, monotonous</b>. Adv. -νως Longin.34.2. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> metaph., [[obstinate]], <span class="bibl">Ptol.<span class="title">Tetr.</span>163</span>; [[steady]], <span class="bibl">Heph.Astr.1.1</span>; expld. by <b class="b3">μόνος ὤν, ὑπάρχων, μονομάχος</b>, Hsch.</span>
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 17:40, 28 June 2020

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μονότονος Medium diacritics: μονότονος Low diacritics: μονότονος Capitals: ΜΟΝΟΤΟΝΟΣ
Transliteration A: monótonos Transliteration B: monotonos Transliteration C: monotonos Beta Code: mono/tonos

English (LSJ)

ον, (

   A τόνος 11.2) of one tone in music, uniform, monotonous. Adv. -νως Longin.34.2.    II metaph., obstinate, Ptol.Tetr.163; steady, Heph.Astr.1.1; expld. by μόνος ὤν, ὑπάρχων, μονομάχος, Hsch.

German (Pape)

[Seite 205] eintönig, von einerlei Ton, übh. einförmig, Gramm. u. Rhett. – Auch adv. μονοτόνως, Longin. 34, 2.

Greek (Liddell-Scott)

μονότονος: -ον, (τόνος ΙΙ. 2) ὁ ἀποτελούμενος ἐξ ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ μουσικοῦ τόνου, ὁμοιόμορφος, μονότονος. - Ἐπίρρ. -νως, Λογγῖν. 34. 2. ΙΙ. μεταφορ., ἰσχυρογνώμων, Γλωσσ.· ἐντεῦθεν, μονοτονέω, ἴδε τὴν λέξιν.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ μονότονος, -ον)
αυτός που αποτελείται από έναν και τον αυτό μουσικό τόνο, ομοιόμορφος, που έχει διαρκώς έναν και μόνο τόνο, που δεν έχει ηχητική ποικιλία·