ἱππαστήρ: Difference between revisions
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
(2b) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ippastir | |Transliteration C=ippastir | ||
|Beta Code=i(ppasth/r | |Beta Code=i(ppasth/r | ||
|Definition=ῆρος, ὁ,= sq., metaph. of the | |Definition=ῆρος, ὁ,= sq., metaph. of the [[μύωψ]], <span class="title">AP</span>5.202 (Asclep.); [[κημός]] ib.<span class="bibl">7.424</span> (Antip. Sid.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 17:25, 8 July 2020
English (LSJ)
ῆρος, ὁ,= sq., metaph. of the μύωψ, AP5.202 (Asclep.); κημός ib.7.424 (Antip. Sid.).
German (Pape)
[Seite 1258] ῆρος, ὁ, der Reiter, zum Reiten gehörig; μύωψ, κημός, Asclpds. 30 Antp. Sid. 87 (V, 203. VII, 424).
Greek (Liddell-Scott)
ἱππαστήρ: ῆρος, ὁ, = τῷ ἑπομ. ΙΙ. Ἀνθολ. Π. 5. 203, 7. 424.
Greek Monolingual
ἱππαστήρ, -ῆρος, ὁ (Α) ιππάζομαι
1. ιππευτής, ιππέας, έφιππος
2. αυτός με τον οποίο ιππεύεται και οδηγείται ο ίππος («ἱππαστὴρ κημός» — το φίμωτρο με το οποίο ιππεύουν και οδηγούν τον ίππο, Ανθ. Παλ.).
Russian (Dvoretsky)
ἱππαστήρ: ῆρος adj. m служащий для верховой езды, конский (κημός, μύωψ Anth.).
