ὀξάλειος: Difference between revisions
From LSJ
Εἷς ἐστι δοῦλος οἰκίας ὁ δεσπότης → Unus familiae servus ipse adeo est herus → Nur einen Sklaven gibt's allein im Haus, den Herrn
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
mNo edit summary |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὀξάλειος]], -ον (Α) [[οξαλίς | |mltxt=[[ὀξάλειος]], -ον (Α) [[οξαλίς]], -[[ίδος]]<br /><b>1.</b> όξινος, [[ξινός]]<br /><b>2.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τὰ ὀξάλεια</i><br /><i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «εῑδος σύκων». | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:06, 19 December 2020
English (LSJ)
[ᾰ], ον, A sourish, συκαῖ Apollod.Car.25.3.
German (Pape)
[Seite 351] und ὀξάλιος, säuerlich; eine Art Feigen, ὀξάλεια, Ath. III, 76 a aus Apollod. Caryst. und VLL., s. ὄξαλος.
Greek (Liddell-Scott)
ὀξάλειος: -ον, «ξινός», τὰ λοιπὰ μὲν γὰρ ὀξαλείους χωρία συκᾶς φέρει, τοὐμὸν δὲ καὶ τὰς ἀμπέλους Ἀπολλόδωρ. Καρύστ. ἐν «Προικιζομένῳ». - Καθ’ Ἡσύχ. «ὀξάλεια· εἶδος σύκων».
Greek Monolingual
ὀξάλειος, -ον (Α) οξαλίς, -ίδος
1. όξινος, ξινός
2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ ὀξάλεια
(κατά τον Ησύχ.) «εῑδος σύκων».
