ψακαλοῦχος: Difference between revisions
From LSJ
Θεράπευε τὸν δυνάμενον, ἄνπερ νοῦν ἔχῃς (αἰεί σ' ὠφελεῖν) → Si mens est tibi, coles potentes qui sient → Dem Mächtigen sei zu Willen, bist du bei Verstand (Sei immer dem zu Willen, der dir nützen kann)
m (Text replacement - "(ἔχω)" to "(ἔχω)") |
m (Text replacement - "μετὰ" to "μετὰ") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ψᾰκᾰλοῦχος''': -ον, ([[ἔχω]]) ὁ ἔχων νεογνά, μητέρες ψ., | |lstext='''ψᾰκᾰλοῦχος''': -ον, ([[ἔχω]]) ὁ ἔχων νεογνά, μητέρες ψ., μετὰ τῶν νεογνῶν αὐτῶν, Σοφ. Ἀποσπ. 962. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 12:30, 20 April 2021
English (LSJ)
ον, (ἔχω) A having young, μητέρες ψ. mothers with their young, S.Fr.793 (anap.); cf. ψαικαλοῦχον.
German (Pape)
[Seite 1390] Junge habend, μητέρες, Mütter mit ihren Jungen, Soph. frg. 962.
Greek (Liddell-Scott)
ψᾰκᾰλοῦχος: -ον, (ἔχω) ὁ ἔχων νεογνά, μητέρες ψ., μετὰ τῶν νεογνῶν αὐτῶν, Σοφ. Ἀποσπ. 962.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει νεογνό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψάκαλον «νεογνό» + -οῦχος (< ἔχω)].
Russian (Dvoretsky)
ψᾰκᾰλοῦχος: имеющий детенышей (μητέρες αἶγες Soph.).
