ἐπενσαλεύω: Difference between revisions

From LSJ

Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν → Homo natus id, quod instat, ut videas, age → Als sterblich Wesen mühe dich zu seh'n, was folgt

Menander, Monostichoi, 249
(5)
 
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
 
(9 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=epensaleyo
|Transliteration C=epensaleyo
|Beta Code=e)pensaleu/w
|Beta Code=e)pensaleu/w
|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> v. [[ἐπισαλεύω]].</span>
|Definition=v. [[ἐπισαλεύω]].
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0915.png Seite 915]] = [[σαλεύω]] ἐπί, Arist. physiogn. 813, 13.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπενσᾰλεύω:''' [[качаться]], [[раскачиваться]]: ἐ. τοῖς ὤμοις Arst. покачивать плечами, т. е. ходить переваливаясь, вразвалку.
}}
{{ls
|lstext='''ἐπενσᾰλεύω''': ἀμεταβ., [[ἐνσαλεύω]] ἐπί, οἱ δὲ τοῖς ὤμοις ἐπενσαλεύοντες ἐγκεκυφότες μεγαλόφρονες· ἀναφέρεται ἐπὶ τοὺς λέοντας Ἀριστ. Φυσιογν. 6. 46· πρβλ. [[ἐπισαλεύω]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ἐπενσαλεύω]] (Α)<br />(για λιοντάρια) [[σαλεύω]] σε ορισμένο [[σημείο]] («τοῖς ὤμοις ἐπενσαλεύοντες», <b>Αριστοτ.</b>).
}}
}}

Latest revision as of 20:00, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπενσᾰλεύω Medium diacritics: ἐπενσαλεύω Low diacritics: επενσαλεύω Capitals: ΕΠΕΝΣΑΛΕΥΩ
Transliteration A: epensaleúō Transliteration B: epensaleuō Transliteration C: epensaleyo Beta Code: e)pensaleu/w

English (LSJ)

v. ἐπισαλεύω.

German (Pape)

[Seite 915] = σαλεύω ἐπί, Arist. physiogn. 813, 13.

Russian (Dvoretsky)

ἐπενσᾰλεύω: качаться, раскачиваться: ἐ. τοῖς ὤμοις Arst. покачивать плечами, т. е. ходить переваливаясь, вразвалку.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπενσᾰλεύω: ἀμεταβ., ἐνσαλεύω ἐπί, οἱ δὲ τοῖς ὤμοις ἐπενσαλεύοντες ἐγκεκυφότες μεγαλόφρονες· ἀναφέρεται ἐπὶ τοὺς λέοντας Ἀριστ. Φυσιογν. 6. 46· πρβλ. ἐπισαλεύω.

Greek Monolingual

ἐπενσαλεύω (Α)
(για λιοντάρια) σαλεύω σε ορισμένο σημείο («τοῖς ὤμοις ἐπενσαλεύοντες», Αριστοτ.).