θέτης: Difference between revisions

From LSJ

Τῆς ἐπιμελείας πάντα δοῦλα γίγνεται → Sunt cuncta ubique famula diligentiae → In der Sorgfalt Sklavendienst tritt alles ein

Menander, Monostichoi, 494
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''θέτης:''' ου ὁ [[τίθημι]]<br /><b class="num">1)</b> [[кладущий]], [[налагающий]]: ὀνομάτων θ. Plat. дающий имена или названия;<br /><b class="num">2)</b> юр. [[вносящий залог]], [[вкладчик]] Isae.
|elrutext='''θέτης:''' ου ὁ [[τίθημι]]<br /><b class="num">1</b> [[кладущий]], [[налагающий]]: ὀνομάτων θ. Plat. дающий имена или названия;<br /><b class="num">2</b> юр. [[вносящий залог]], [[вкладчик]] Isae.
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 14:15, 25 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θέτης Medium diacritics: θέτης Low diacritics: θέτης Capitals: ΘΕΤΗΣ
Transliteration A: thétēs Transliteration B: thetēs Transliteration C: thetis Beta Code: qe/ths

English (LSJ)

ου, ὁ, (τίθημι) A one who places, ὀνομάτων θ. name-giver, Pl. Cra.389d. II mortgagor, χωρίων Is.10.24. III adoptive father of a child, Did. ap. Harp.

German (Pape)

[Seite 1204] ὁ, der Setzende, Bestimmende, εἰ μέλλει κύριος εἶναι ὀνομάτων θέτης, Namengeber, Plat. Crat. 389 d. – Der Etwas verpfändet, Is. 10, 24; Harpocr. ὁ ὑποθήκην τεθεικώς. – Der Adoptirende, ὁ εἰσποιησάμενος θετούς τινας, B. A. 264 u. Phot.

Russian (Dvoretsky)

θέτης: ου ὁ τίθημι
1 кладущий, налагающий: ὀνομάτων θ. Plat. дающий имена или названия;
2 юр. вносящий залог, вкладчик Isae.

Greek (Liddell-Scott)

θέτης: -ου, ὁ, (τίθημι) ὁ τιθείς, θ. ὀνόματος, ὁ δίδων ὄνομα, ὀνομάζων, Πλάτ. Κρατ. 389 Ε. ΙΙ. ὁ καταθέτων παρακαταθήκην ἢ ἐγγύησιν, Ἰσαῖ. 82. 18· πρβλ. θέσις ΙΙ. ΙΙΙ. ὁ θετὸς πατὴρ παιδίου, Φώτ., Ἁρποκρ.· πρβλ. θέσις ΙΙΙ.

Greek Monolingual

θέτης, ὁ, θηλ. θέτις (ΑΜ) τίθημι
αυτός που υιοθετεί, που αναγνωρίζει ξένο παιδί ως δικό του
αρχ.
1. αυτός που ορίζει κάτιθέτης ὀνόματος» — ο ονοματοθέτης)
2. αυτός που υποθηκεύει, που βάζει ενέχυρο.