ὁριστός: Difference between revisions
εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο → and he had still greater requitals to tell of piety and impiety towards the gods and parents and of self-slaughter
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(btext.*?)’([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+)" to "$1'$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oristos | |Transliteration C=oristos | ||
|Beta Code=o(risto/s | |Beta Code=o(risto/s | ||
|Definition= | |Definition=ὁριστή, ὁριστόν,<br><span class="bld">A</span> [[definable]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Metaphysics|Metaph.]]'' 998b6, Plu.2.720b, A.D.''Pron.''27.18,al.<br><span class="bld">2</span> of land, delimited, Abh. Berl.Akad.1925(5).21 (Cyrene). | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Latest revision as of 10:48, 25 August 2023
English (LSJ)
ὁριστή, ὁριστόν,
A definable, Arist.Metaph. 998b6, Plu.2.720b, A.D.Pron.27.18,al.
2 of land, delimited, Abh. Berl.Akad.1925(5).21 (Cyrene).
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
déterminé, défini ; qu'on peut déterminer, définir.
Étymologie: ὁρίζω.
Russian (Dvoretsky)
ὁριστός: определяемый, определенный: οἱ ὁρισμοὶ καὶ τὰ ὁριστά Arst. определения и их содержания.
Greek (Liddell-Scott)
ὁριστός: -ή, -όν, οὗ δύναταί τις νὰ δώσῃ τὸν ὁρισμόν, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 2. 3, Πλούτ. 2. 720Β.
Greek Monolingual
ὁριστός, -ή, -όν (Α) ορίζω
1. αυτός που είναι δεκτικός ορισμού, που μπορεί να οριστεί
2. (για κτήμα) καθορισμένο με όρια, οριοθετημένο.
