ἑλείτης: Difference between revisions
From LSJ
Γαμεῖν δὲ μέλλων βλέψον εἰς τοὺς γείτονας → Quaeris maritus esse? Vicinos vide → Auf deine Nachbarn sieh, wenn du an Hochzeit denkst
(6_19) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eleitis | |Transliteration C=eleitis | ||
|Beta Code=e(lei/ths | |Beta Code=e(lei/ths | ||
|Definition= | |Definition=ἑλείτου, ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[marsh-growing]], κάλαμος Dion.Byz.23.<br><span class="bld">II</span> [[Ἑλείτας]], ὁ, title of [[Apollo]] in Cyprus, ''Schwyzer'' 682.15. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ου<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> -ας <i>IChS</i> 215(b) (IV a.C.); [[ἑλίτης]] Aët.16.26<br /><b class="num">1</b> [[que crece en los pantanos]], [[palustre]] κάλαμος Dion.Byz.23, <i>PMil.Vogl</i>.69A.122, 308.33 (ambos II d.C.)<br /><b class="num">•</b>[[ἀσπάραγος]] Aët.l.c.<br /><b class="num">2</b> epít. de Apolo [[Heleta]], e.e., [[el del pantano]] en Tamaso (Chipre) <i>IChS</i> [[l.c.]] | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἑλείτης''': -ου, ὁ, ὁ ἐν τοῖς ἕλεσι φυόμενος, οἵ τε γὰρ ἔλαφοι... σιτοῦνται τὸν ἑλείτην κάλαμον Διονυσ. Βυζ. Ἀνάπλ. Βοσπ. ἔκδ. Wescher 23. | |lstext='''ἑλείτης''': -ου, ὁ, ὁ ἐν τοῖς ἕλεσι φυόμενος, οἵ τε γὰρ ἔλαφοι... σιτοῦνται τὸν ἑλείτην κάλαμον Διονυσ. Βυζ. Ἀνάπλ. Βοσπ. ἔκδ. Wescher 23. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἑλείτης]], ο (Α)<br />αυτός που φύεται στα έλη. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:59, 25 August 2023
English (LSJ)
ἑλείτου, ὁ,
A marsh-growing, κάλαμος Dion.Byz.23.
II Ἑλείτας, ὁ, title of Apollo in Cyprus, Schwyzer 682.15.
Spanish (DGE)
-ου
• Alolema(s): -ας IChS 215(b) (IV a.C.); ἑλίτης Aët.16.26
1 que crece en los pantanos, palustre κάλαμος Dion.Byz.23, PMil.Vogl.69A.122, 308.33 (ambos II d.C.)
•ἀσπάραγος Aët.l.c.
2 epít. de Apolo Heleta, e.e., el del pantano en Tamaso (Chipre) IChS l.c.
Greek (Liddell-Scott)
ἑλείτης: -ου, ὁ, ὁ ἐν τοῖς ἕλεσι φυόμενος, οἵ τε γὰρ ἔλαφοι... σιτοῦνται τὸν ἑλείτην κάλαμον Διονυσ. Βυζ. Ἀνάπλ. Βοσπ. ἔκδ. Wescher 23.
Greek Monolingual
ἑλείτης, ο (Α)
αυτός που φύεται στα έλη.
