κλόπιμος: Difference between revisions
From LSJ
Ἡμερὶ πανθέλκτειρα, μεθυτρόφε, μῆτερ ὀπώρας ... → All-soothing vine, nurse of the wine, vintage's mother ... (Anthologia Palatina 7.24.1)
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=klopimos | |Transliteration C=klopimos | ||
|Beta Code=klo/pimos | |Beta Code=klo/pimos | ||
|Definition=[[ον]] (η, ον | |Definition=[[ον]] (η, ον Ps.-Phoc.135), [[thievish]], χεῖρες Id.154, ''APl.''4.193 (Phil.); [[gotten by fraud]], παραθήκη Ps.-Phoc.135. Adv. [[κλοπίμως]] Man.5.298. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 11:06, 25 August 2023
English (LSJ)
ον (η, ον Ps.-Phoc.135), thievish, χεῖρες Id.154, APl.4.193 (Phil.); gotten by fraud, παραθήκη Ps.-Phoc.135. Adv. κλοπίμως Man.5.298.
German (Pape)
[Seite 1456] diebisch, ἀλλοτρίων ἀπέχειν κλοπί. μους χέρας Philp. 55 (Plan. 193); – entwendet, gestohlen, Phocyl. 127. – Adv., Han. 5, 297.
Greek (Liddell-Scott)
κλόπιμος: -ον, = κλόπιος, Ψευδο-Φωκυλ. 135. 154. ― Ἐπίρρ. -μως, Μανέθων 5. 299.
Greek Monolingual
κλόπιμος, -ον, θηλ. και -ίμη) (Α) κλοπή
1. αυτός που ανήκει, αναφέρεται ή προσιδιάζει σε κλέφτη
2. κλοπιμαίος, κλεμμένος.
επίρρ...
κλοπίμως (Α)
με τρόπο που ταιριάζει σε κλέφτη.