ἀναγκαστήρ: Difference between revisions

From LSJ

Ἑαυτὸν οὐδεὶς ὁμολογεῖ κακοῦργος ὤν → Nemo maleficus se fatetur maleficum → Von sich gibt keiner zu, dass er ein Schurke ist

Menander, Monostichoi, 158
(2)
 
m (LSJ1 replacement)
 
(10 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=anagkastir
|Transliteration C=anagkastir
|Beta Code=a)nagkasth/r
|Beta Code=a)nagkasth/r
|Definition=ῆρος, ὁ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">one that constrains</b>, <b class="b3">. ἄτρακτοι</b> the <b class="b2">constraining</b> spindles of Fate, <span class="title">IG</span>12(7).447 (Amorgos).</span>
|Definition=ἀναγκαστῆρος, ὁ, [[one that constrains]], <b class="b3">ἀ. ἄτρακτοι</b> the [[constraining]] spindles of Fate, ''IG''12(7).447 (Amorgos).
}}
{{DGE
|dgtxt=-ῆρος, ὁ<br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. ἀνανκ-<br />[[forzoso]], [[fatal]] ἀ. ἄτρακτοι de las Parcas <i>IG</i> 12(7).447 (Amorgos I a.C.).
}}
{{ls
|lstext='''ἀναγκαστήρ''': ῆρος, ὁ, ὁ ἐπιφέρων βίαν, ἐπιβάλλων ἀνάγκην, ἀναγκ. ἄτρακτοι, τῆς Μοίρας δηλ., Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 227. 7.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἀναγκαστήρ]], ο (Α)<br />αυτός που εξαναγκάζει, που επιβάλλει [[κάτι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ἀνάγκη]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[ἀναγκαστήριος]].
}}
}}

Latest revision as of 11:11, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀναγκαστήρ Medium diacritics: ἀναγκαστήρ Low diacritics: αναγκαστήρ Capitals: ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΡ
Transliteration A: anankastḗr Transliteration B: anankastēr Transliteration C: anagkastir Beta Code: a)nagkasth/r

English (LSJ)

ἀναγκαστῆρος, ὁ, one that constrains, ἀ. ἄτρακτοι the constraining spindles of Fate, IG12(7).447 (Amorgos).

Spanish (DGE)

-ῆρος, ὁ
• Grafía: graf. ἀνανκ-
forzoso, fatal ἀ. ἄτρακτοι de las Parcas IG 12(7).447 (Amorgos I a.C.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀναγκαστήρ: ῆρος, ὁ, ὁ ἐπιφέρων βίαν, ἐπιβάλλων ἀνάγκην, ἀναγκ. ἄτρακτοι, τῆς Μοίρας δηλ., Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 227. 7.

Greek Monolingual

ἀναγκαστήρ, ο (Α)
αυτός που εξαναγκάζει, που επιβάλλει κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνάγκη.
ΠΑΡ. αρχ. ἀναγκαστήριος.