ὠστός: Difference between revisions

From LSJ

ἐν οἰκίᾳ τυφλῶν καὶ ὁ νυκτάλωψ ὀξυδερκής → even the day-blind is sharp-eyed in a blind house | among the blind, the one-eyed man is king

Source
m (pape replacement)
m (LSJ1 replacement)
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=ostos
|Transliteration C=ostos
|Beta Code=w)sto/s
|Beta Code=w)sto/s
|Definition=ή, όν<b class="b3">, (ὠθέω) ὠστόν· τὸ ἀποδίωκτον</b>, <span class="bibl">Hdn.<span class="title">Epim.</span>103</span>.
|Definition=ὠστή, ὠστόν<b class="b3">, ([[ὠθέω]]) ὠστόν· τὸ ἀποδίωκτον</b>, Hdn.''Epim.''103.
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-ή, -όν, Α<br />αυτός τον οποίο μπορεί [[κανείς]] να ωθήσει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ωσ</i>- του μέλλ. <i>ὤσω</i> του ρ. <i>ὠθῶ</i>, μτγν. τ. τών σύνθ. σε -<i>ωστος</i> ([[πρβλ]]. <i>ἄπ</i>-<i>ωστος</i>)].
|mltxt=-ή, -όν, Α<br />αυτός τον οποίο μπορεί [[κανείς]] να ωθήσει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>ωσ</i>- του μέλλ. <i>ὤσω</i> του ρ. <i>ὠθῶ</i>, μτγν. τ. τών σύνθ. σε -<i>ωστος</i> ([[πρβλ]]. [[ἄπωστος]])].
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=adj. verb. von [[ὠθέω]],<br><b class="num">1</b> <i>[[gestoßen]], hin- und [[hergestoßen]], [[getrieben]], [[gedrängt]]</i>.<br><b class="num">2</b> <i>zu [[stoßen]], was sich [[stoßen]] läßt</i>, Sp.
|ptext=adj. verb. von [[ὠθέω]],<br><b class="num">1</b> <i>[[gestoßen]], hin- und [[hergestoßen]], [[getrieben]], [[gedrängt]]</i>.<br><b class="num">2</b> <i>zu [[stoßen]], was sich [[stoßen]] läßt</i>, Sp.
}}
}}

Latest revision as of 11:44, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὠστός Medium diacritics: ὠστός Low diacritics: ωστός Capitals: ΩΣΤΟΣ
Transliteration A: ōstós Transliteration B: ōstos Transliteration C: ostos Beta Code: w)sto/s

English (LSJ)

ὠστή, ὠστόν, (ὠθέω) ὠστόν· τὸ ἀποδίωκτον, Hdn.Epim.103.

Greek (Liddell-Scott)

ὠστός: -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ὠθέω, ὃν δύναταί τις νὰ ὠθήσῃ, «ὠστὸν τὸ ἀποδιωκτόν», Ἡρῳδιαν. Ἐπιμερ. 103.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α
αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να ωθήσει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ωσ- του μέλλ. ὤσω του ρ. ὠθῶ, μτγν. τ. τών σύνθ. σε -ωστος (πρβλ. ἄπωστος)].

German (Pape)

adj. verb. von ὠθέω,
1 gestoßen, hin- und hergestoßen, getrieben, gedrängt.
2 zu stoßen, was sich stoßen läßt, Sp.