Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

immutatio: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν → I was not born to hate, but to love.

Sophocles, Antigone, 523
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
(CSV2 import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=immūtātio, ōnis, f. ([[immuto]]), I) die [[Veränderung]], die Vertauschung in der [[Rede]], ordinis, Cic.: verborum, Cic.: faciebat barbarismos immutatione, cum c [[pro]] g uteretur, Quint. – II) insbes. [[als]] [[rhetor]]. Fig. = ἀλλοίωσίς, [[μετωνυμία]], die Vertauschung der Worte, der metonymische [[Ausdruck]], die [[Metonymie]], Cic. de or. 3, 207. Quint. 9, 1, 35: Plur. [[bei]] Cic. or. 94.
|georg=immūtātio, ōnis, f. ([[immuto]]), I) die [[Veränderung]], die Vertauschung in der [[Rede]], ordinis, Cic.: verborum, Cic.: faciebat barbarismos immutatione, cum c [[pro]] g uteretur, Quint. – II) insbes. [[als]] [[rhetor]]. Fig. = ἀλλοίωσίς, [[μετωνυμία]], die Vertauschung der Worte, der metonymische [[Ausdruck]], die [[Metonymie]], Cic. de or. 3, 207. Quint. 9, 1, 35: Plur. [[bei]] Cic. or. 94.
}}
{{LaZh
|lnztxt=immutatio, onis. f. :: [[改變]]
}}
}}

Latest revision as of 19:55, 12 June 2024

Latin > English

immutatio immutationis N F :: change, alteration, process of changing; substitution/replacement

Latin > English (Lewis & Short)

immūtātĭo: (inm-), ōnis, f. immuto,
I a change, exchanging, interchange, substitution of one thing for another in speech: verborum, Cic. Ac. 2, 6, 16: ordinis, id. de Or. 3, 44, 176: si verborum immutationibus utantur, quos appellant τρόπους, id. Brut. 17, 69.—
   B Esp., rhet. t. t., metonymy, the indirect naming of any thing = ἀλλοιωσις, μετωνυμία: immutationes nusquam crebriores, i. e. metonymies, id. Or. 27, 94; id. de Or. 3, 54, 207; cf. Quint. 9, 1, 35: faciebat barbarismos immutatione, cum c pro g uteretur, id. 1, 5, 12; cf. ib. 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

immūtātĭō,¹⁵ ōnis, f. (immuto),
1 changement : Cic. de Or. 3, 176 ; Ac. 2, 16
2 [rhét.] : a) verborum immutationes, quos Græci appellant τρόπους Cic. Br. 69, figures changeant la signification des mots, que les Grecs appellent tropes ; b) métonymie : Cic. Or. 94 ; de Or. 3, 207.

Latin > German (Georges)

immūtātio, ōnis, f. (immuto), I) die Veränderung, die Vertauschung in der Rede, ordinis, Cic.: verborum, Cic.: faciebat barbarismos immutatione, cum c pro g uteretur, Quint. – II) insbes. als rhetor. Fig. = ἀλλοίωσίς, μετωνυμία, die Vertauschung der Worte, der metonymische Ausdruck, die Metonymie, Cic. de or. 3, 207. Quint. 9, 1, 35: Plur. bei Cic. or. 94.

Latin > Chinese

immutatio, onis. f. :: 改變